Gaius Plinius Secundus
Gaius Plinius Secundus Maior, (kısaca Büyük Plinius (Latince Plinius maior) ya da Yaşlı Plinius[lower-alpha 1]) (d. 23, Como – ö. 24 Ağustos 79, Stabiae), Naturalis Historia'yı yazmasıyla tanınan yazar, doğa bilimci, Roma İmparatorluğu komutanı ve filozof.
Gaius Plinius Secundus Maior | |
---|---|
Como'daki S. Maria Maggiore Katedrali'nin cephesinde yaşlı Pliny Heykeli | |
Doğum |
MS 23 veya 24 Novum Comum (Como), Roma imparatorluğu |
Ölüm |
MS 79 (55 veya 56 yaşında) Campania, Roma imparatorluğu |
Milliyet | Romalı |
Kariyeri | |
Dalı | Retorik, dilbilgisi |
Hayatı
Plinius M.S. 35 yılında babası tarafından Roma'ya getirildi ve babasının arkadaşı olan Pomponius Secundus'dan şiir ve askeri yöneticilik eğitimi aldı. Remmius Palaemon ve Arellius Fuscus'un gramer ve retoriğinden etkilenen Plinius muhtemelen onların öğrencisiydi. M. İlin - E. Segal "İnsan nasıl İnsan oldu" isimli kitabın 332. ve 333. sayfalarında Plinius hakkında şunlar anlatılmaktadır;
İnsan nasıl İnsan oldu
Plinius az uyur, az yerdi. Gün ve gecelerini, coğrafyacıların, astronomların, tabiat bilginlerinin ve doktorların kitaplarını okumakla geçirirdi. Kitap üstüne kitap okur, not tutar, düşünür, kıyaslamalar yapardı. Gezilerinde ve savaşlarında çok şey görmüştü. Birçok konuda bildiklerini Naturalis Historia adlı eserinde derlemiştir.
Ayrıca eser, birçok kültürel mirası da beraberinde taşımaktadır. Örneğin bugün Türkiye’de mezarlıklara sıklıkla dikilen Akdeniz servisinin neden özellikle mezarların başucuna dikildiğine, ya da Batı Uygarlığı’nda yılbaşı kutlamalarında Ökseotu’nun (Viscum album L. [1] neden önemli bir yer tuttuğuna dair cevapları Naturalis Historia'da okumak mümkündür.
1753 yılında literatüre alınan Plinia L. [2] cinsi onun adını taşımaktadır.
Notlar
- 62 – 115 yılları arasında yaşamış ve bir ara Roma’nın Bithyinia valisi olarak görev yapmış yeğeni Gaius Plinius Caecilius Secundus’tan ayırt edilebilmesi için Plinius maior (Yaşlı Plinius) olarak anılır.
Kaynakça
- Linnaeus, 1753: Sp.Pl. II. s. 1023
- Linnaeus, 1753: Sp. Pl. s. 516