Grekçe
Grekçe (kendilerince Ελληνική, Helenike) veya Antik Yunan dili (kendilerince Αρχαία Ελληνική γλώσσα, Archea Helenike Glossa), Antik Yunanistan'da ve Doğu Akdeniz havzasında MÖ 9. yüzyıldan MS 6. yüzyıla kadar konuşulmuş olan ölü bir dildir. Arkaik, Klasik ve Helenistik dönemleri vardır. Antik Yunanca olarak da bilinir
| Grekçe | |
|---|---|
| Ana dili olanlar | Antik Yunanistan, Doğu Akdeniz |
| Ölü dil | MÖ 9. yüzyıl - MS 6. yüzyıl |
| Dil ailesi |
Hint-Avrupa
|
| Yazı sistemi | Yunan alfabesi |
| Dil kodları | |
| ISO 639-1 | Yok |
| ISO 639-2 | grc |
| ISO 639-3 | grc |
Bugünkü Yunancanın atası sayılmakla beraber gerek farklı harfler ihtiva etmesi gerek telaffuz farkları gerekse gramer yapısı ve oldukça gelişmiş bir vurgu sistemi ile bugünkü Yunancadan oldukça farklıdır.
Grekçe grameri
Fiiller
Grekçe'de fiiller mastar, emir, dilek - şart ve istek kipi olmak üzere dört farklı fiil formuna sahiptir.
Dilek - Şart kipi (Konjunktiv ya da Subjonktiv)
Dilek - Şart kipi ile çekimlenen fiillerin eklerinde mutlaka ω (ō) ya da η (ē) harfi bulunur. Nadiren bazı durumlarda ikinci ve üçüncü tekil şahısta bu harfler görünmez. Dilek - şart kipi yalnızca geniş zaman, aorist ve geçmiş zaman'da olsa da, geçmiş zamanda dilek - şart kipi oldukça nadir kullanılmaktadır. Aşağıda geniş zamanda dilek - şart kipiyle çekimlenen bazı fiiller listelenmiştir
| Dilek - Şart kipi | Geniş zaman | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| λῡ́ω | ποιέω | τῑμάω | δηλόω | εἰμί | εἶμι | φημί | δίδωμι | οἶδα | |
| Etken | λῡ́ω λῡ́ῃς λῡ́ῃ λῡ́ωμεν λῡ́ητε λῡ́ωσι(ν) |
ποιῶ ποιῇς ποιῇ ποιῶμεν ποιῆτε ποιῶσι(ν) |
τῑμῶ τῑμᾷς τῑμᾷ τῑμῶμεν τῑμᾶτε τῑμῶσι(ν) |
δηλῶ δηλοῖς δηλοῖ δηλῶμεν δηλῶτε δηλῶσι(ν) |
ὦ ᾖς ᾖ ὦμεν ἦτε ὦσι(ν) |
ἴω ἴῃς ἴῃ ἴωμεν ἴητε ἴωσι(ν) |
φῶ φῇς φῇ φῶμεν φῆτε φῶσι(ν) |
διδῶ διδῷς διδῷ διδῶμεν διδῶτε διδῶσι(ν) |
εἰδῶ εἰδῷς εἰδῷ εἰδῶμεν εἰδῶτε εἰδῶσι(ν) |
Bu fiil türü ana cümlede kullanıldığından, çevirisinde 3 farklı duruma dikkat etmek gerekmektedir.
- Adhortativ: şiddetli tavsiye ve öneri, genellikle birinci çoğul şahıs ile birlikte kullanılır. Örnek: ἄγε νῡν, ἴωμεν (áge nūn, íōmen): Hadi gel, gidelim.
- Dubitativ: şüpheli, ihtiyatlı, onay bekleyen, genellikle fiilin soru olarak formüle edildiği cümlelerde görülür. Örnek: εἴπωμεν ἢ σῑγῶμεν (eípōmen ḕ sīgômen?): Konuşmalı mıyız?
- Prohibitiv: yasaklayıcı ifadeler, olumsuz buyruklar. Örnek: μὴ θαυμάσῃς (mḕ thaumásēis): Şaşırma!.
Bu fiil türü yan cümle olarak kullanıldığında genellikle tam olarak belirli olmayan gelecek bir zamana ya da mevcut zaman içerisinde tekrarlayan bir olaya işaret etmektedir. Aşağıda listelenen üç farklı duruma dikkat etmek gerekir.
- Cümle içerisinde ἄν (án) ya da ἐάν (eán) kelimecikleri varsa, çeviri "şayet, ise, -inde" gibi şartlı kip ile yapılmalıdır. Bu çeviriler genellikle sürekli tekrar eden olaylara işaret ettiğinden geniş zaman ya da tek seferlik gelecek bir olaya işaret ettiğinden gelecek zaman dahilinde yapılır. Geçmiş zamanın ifade edilmesi gerektiği durumlarda bu kelimecikler olmaksızın optativ kullanılır. Örnek: ἢν μὲν ἀνάγκη ᾖ, πολεμήσομεν (ḕn mèn anánkē êi, polemḗsomen): Eğer gerekliyse, savaşacağız.
- Cümle içerisinde ινα, ως, οπως kelimecikleri varsa, bu cümleler belirli bir amaç bildirir. Örnek: δίδαξον καὶ ἐμέ, ἵνα σοφώτερος γένωμαι (dídaxon kaì emé, hína sophṓteros génōmai): Bana da öğret ki, daha bilge olabileyim.
- Bir şeyin bilinmediği ifade edildiğinde ve korku ya da şüphe bildiren fiiller ile başlayan cümlelerde yan cümlede görülür. Örnek: φοβεῖται μὴ πολιορκώμεθα (phobeîtai mḕ poliorkṓmetha): Kaybetmiş olmaktan korkuyor.
Latince'de "olurdu" ya da "olmuş olurdu" gibi cümleleri ifade etmek için bu kip kullanılmasına karşın, Grekçe'de bu gibi ifadeler için aorist ya da imperfekt kullanılır.
Kaynakça
- Zafer Taşlıklıoğlu, Grekçe gramer ve syntaks