Hélène Grimaud

Hélène Grimaud (d. 7 Kasım 1969, Aix-en-Provence), Fransız piyanist, yazar ve ethologdur.

Hélène Grimaud
La Roque-d'Anthéron Festivali'nde, 2004.
Genel bilgiler
Doğum 7 Kasım 1969 (1969-11-07)
Aix-en-Provence, Fransa
Tarzlar Klasik müzik
Çalgılar Piyano
İlişkili hareketler Vladimir Ashkenazy, Esa-Pekka Salonen, Pierre Boulez, Kurt Sanderling, Claudio Abbado, Thomas Quasthoff, Albrecht Mayer

Yaşamı

Çocukluğu, gençliği ve eğitimi

Grimaud, 7 Kasım 1969’da Aix-en-Provence’da doğmuştur. New York Times muhabiri John Rockwell’le röportajında anne tarafından kökeninin Corse’a yerleşen Yahudi Berberilere, baba tarafından kökenlerinin ise Cezayir Yahudileri’ne dayandığını açıklamıştır.[1][2]. Bununla birlikte, Luc Antonini’ye[3] ve onun araştırmalarına göre Grimaud’nun baba tarafının kökeni Provence bölgesinde yaşayan Tretlerdir.[4] · [5]

Grimaud, piyanoyla yedi yaşında Marie-Françoise Tarit’in ‘’müziğe başlangıç saatleri’’ ’inde tanışmış, Tarit’nin tavsiyesiyle Grimaud’nun ailesi onu, Aix-en-Provence Konservatuvarı’na hazırlaması için Jacqueline Courtin’e emanet etmiştir. 11 yaşında Pierre Barbizet’in öğrencisi olmuş ve onunla birlikte müzikal çalışmalarına Marseille Konservatuvarı’nda devam etmiştir.[6] Barbizet sonrasında Grimaud’nun bir referansı, bir “ustası” olarak kalacaktır.

13 yaşında Paris Konservatuvarı’na kabul edilmiş; kendisinden iki-üç yaş büyük olan Marie-Josèphe Jude, Claire Désert, Eric Le Sage gibi isimlerle Jacques Rouvier, György Sándor ve Leon Fleisher gibi hocalardan dersler almıştır.[7] 14 yaşında Chopin’in ‘’İkinci Konçerto’’‘sunu çaldığı ilk konserini Aix-en-Provence’da vermiştir.

15 yaşında Premier Prix Piano ödülünü kazanmıştır. Aynı yıl Rachmaninov’nun ‘’2. Sonat’’ ve Études-tableaux eserlerini kaydetmiş ve bu kayıtla Académie Charles-Cros ‘’Grand Prix du Disque’’ ödülünü kazanmıştır. Bunu takip eden iki yıl boyunca çalışmalarına ve konservatuvarın üçüncü dönemine devam etmiştir.

Grimaud solist olarak katıldığı ilk konserini Tokyo’da, bu konserin devamında Paris ve Cleveland’da konserler vermiştir. Sonrasında ABD’de uzun bir turneye çıkmış sırasıyla Washington, Los Angeles, San Francisco, Seattle, Baltimore, New York (‘’Metropolitan Opera’’) ve Florida’da konserler vermiştir.

Kurtlarla tanışması

1991’de, 21 yaşındayken, Tallahassee, Florida’ya taşınmıştır. Burada karşılaştığı bir kurt, kurtlara duyacağı uzun soluklu tutkunun başlangıcı olmuştur. Kurtların davranış biçimleri ve yaşayış tarzları hakkında çalışmalarda bulunmuş, kurtların rehabilitasyonunun sağlanacağı ve içinde bilimsel çalışmaların yapılabileceği bir park ve buna bağlı bir vakıf kurmaya karar vermiştir. Bunun üzerine böyle bir merkezi açabilmesi için gereken etholoji diplomasını almıştır.

1997 baharında, fotoğrafçı J.Henry Fair’le beraber Wolf Conservation Center adıyla bu merkezi South Salem, New York'ta kurmuştur. Para kazanma amacı gütmeyen bu merkezde soyu tükenmekte olan kurtların korunmasına ilişkin bilincin oluşturulmasında ve bilimsel araştırmalar üzerinde çalışılmaktadır. Grimaud kurtları doğal yaşam alanlarına kavuşturmayı hedefleyen ve bu konuda bilimsel çalışmalar yapan birçok bilimsel organizasyonla beraber çalışmaktadır. Aynı yıl, Grimaud Westchester, New York'a taşınmıştır.

Özel Hayatı

2006’da, ABD’yi terk etmiş ve Berlin’de, zaman zaman İsviçre’de yaşamaya başlamıştır.

Hayat arkadaşı Mat Hennek’le beraber, iki çocuk evlat edinmiştir. Grimaud iki duyu organın birbirine bağlantılı olarak çalıştığı nörolojik fenomen sinestezi’den muzdariptir.[8] Kendi durumunda bu iki duyu işitme ve görme duyularıdır.

Kariyeri

2003'te, Arvo Pärt'ın Lamentate eserinin prömiyerini gerçekleştirmiştir.[9]

2004'te, Victoires de la musique classique tarafından Victoire d'honneur'la onurlandırılmıştır.[10]

2005'te, ECHO Preis tarafından Yılın enstrüman solisti seçilmiştir.[11]

Grimaud, Martha Argerich, Dmitri Bashkirov, Gidon Kremer, Shlomo Mintz, Gil Shaham, Paul Meyer, Mischa Maisky, Truls Mørk, Christine Schäfer, Lisa Batiashvili, Thomas Quasthoff, Sol Gabetta, Gautier Capuçon ve Renaud Capuçon gibi birçok ünlü müzisyenle oda müziği orkestralarında beraber çalışmıştır.

Ayrıca Hélène Grimaud; Radio-France Filarmoni Orkestrası, Berlin Filarmoni Orkestrası, Amsterdam Concertgebouw Orkestrası, Saint Petersburg Filarmoni Orkestrası, Paris Orkestrası, San Francisco Senfoni Orkestrası, Chicago Senfoni Orkestrası, Toronto Senfoni Orkestrası, Viyana Senfoni Orkestrası, Baltimore Senfoni Orkestrası, Bamberg Senfoni Orkestrası, Philadelphia Orkestrası, Cleveland Orkestrası, Lucerne Festivali Orkestrası, gibi orkestralarla; Claudio Abbado, Myung-Whun Chung, Vladimir Ashkenazy, Pierre Boulez, Riccardo Chailly, Charles Dutoit, Bernard Haitink, Christoph Eschenbach, Valery Gergiev, Michael Gielen, Paavo Järvi, Kurt Masur, Esa Pekka Salonen, Kurt Sanderling, Jukka-Pekka Saraste, Iouri Temirkanov, Michael Tilson Thomas, David Zinman gibi şeflerle çalışmıştır.

Diskografi
Grimaud'un 2003 yılında çıkan Credo albümünün kapağı.

Filme alınan konserleri

Kitapları
  • Variations sauvages, Robert Laffont, 2003, ISBN; 2266145487
  • Leçons particulières, Robert Laffont, 2005, ISBN; 2221103955
  • Retour à Salem, Albin Michel, 2013, ISBN; 9782226252081

Kaynakça
  1. « My father came from a background of Sephardic Jews in Africa, and my mother's ancestors were Jewish Berbers from Corsica », Hélène Grimaud Biography, The Musician's Guide
  2. RECORDINGS VIEW; Sacre Bleu! Don't Call Her French, Or Even Female, The New York Times, John Rockwell, 29 mai 1994
  3. 100 aixois, qui sont-ils ? d'où viennent-ils ? qu'ont-ils fait ?, par Luc Antonini (Septèmes-les-Vallons 2012)
  4. Isnard Grimaud, né à Trets vers 1450, époux de Catherine Aubert, d'où : Jean Grimaud né à Trets vers 1489...
  5. "Genestar:Helene Grimaud"
  6. "Biography". Ekim 2015. Erişim tarihi: 22 Ocak 2016.
  7. "Biographie". http://helenegrimaud.com/. Erişim tarihi: 29 Aralık 2015. |yayıncı= dış bağlantı (yardım)
  8. ""Schönheit ist wie ein Motor"". Zeit. Erişim tarihi: 19 Ocak 2016.
  9. "Arvo Pärt". 10 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2016.
  10. Bertrand Dermoncourt (5 Kasım 2011). "Hélène Grimaud à petites touches". L'Express. Erişim tarihi: 19 Ocak 2016.
  11. Björn Wolfram (29 Ekim 2013). "Ich bin so was von keine Diva!". Bild. Erişim tarihi: 19 Ocak 2016. 16. harf sırasında bulunan |başlık= parametresi line feed character içeriyor (yardım)
  12. Les six disques parus sous label Denon, ont été réédités en coffret par Brilliant Classics.

Bibliyografi
  • André Tubeuf, L'Offrande musicale, Robert Laffont, coll.« Bouquins », Paris, 2007
  • Alain Pâris (dir.), Dictionnaire des interprètes et de l'interprétation musicale depuis 1900, Robert Laffont, coll. « Bouquins », Paris, 2004

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.