Hippocamp (uydu)

Hippocamp
	2009'dan Neptün, halkaları, Hippocamp ve diğer normal uydularını gösteren bir karma Hubble resmi. Uyduların parlaklığı arttırılmıştır.
Keşif
Keşfeden	Mark R. Showalter, I. de Pater, Jack J. Lissauer, R. S. French[1]
Keşif tarihi	Temmuz 1, 2013
Adlandırmalar
Telaffuz	/ˈhɪpoʊkæmp/
Adın kaynağı	Hippocamp
Alternatif adlar	S/2004 N 1
Yörünge özellikleri
Ana eksen	105,284 km
Dış merkezlik	0.00048±0.00032
Yörünge periyodu	0.9362 gün[2]
Ortalama yörünge hızı	8.9408 km/s
Eğiklik	0.0641°±0.0507° (Neptün ekvatoruna); ≈0.0° (yerel yörünge düzlemine);
Doğal uydusu	Neptün
Fiziksel özellikler
Ortalama yarıçap	17.4±2.0 km
Kütle	≈5×1016 kg[3]
Dönme periyodu	senkronize
Eksen eğikliği	sıfır
Albedo	tahminen düşük (≈0.09)
Görünür büyüklük	26.5[2]

Hippocamp, ilk ismiyle S/2004 N1, Neptün'ün küçük bir uydusudur. 35 km çapındadır ve gezegenin etrafında bir turu yaklaşık bir Dünya gününde bitirir. 1 Temmuz 2013'te kanıtlanışı Neptün'ün bilinen uydu sayısını on dörde çıkarmıştır.[4] Parlaklığı çok düşük olduğundan Voyager 2 1989'da Neptün ve uydularının yanından geçtiğinde görünmemiştir. 2004 ve 2009 yıllarından arşivlenmiş Hubble Uzay Teleskopu'nun Neptün fotoğrafları incelenerek keşfedilmiştir.[5]

25 Eylül 2018 tarihinde Neptün XIV (14) ismini almıştır, Şubat 2019'da Yunan mitolojisindeki bir deniz canlısından esinlenerek ismi Hippocamp olarak değiştirilmiştir.[6]

Kaynakça

Yeomans, D. K.; Chamberlin, A. B. (15 Temmuz 2013). "Planetary Satellite Discovery Circumstances". JPL Solar System Dynamics web site. Jet Propulsion Lab. 12 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2013.
Kelly Beatty (15 Temmuz 2013). "Neptune's Newest Moon". Sky & Telescope. 16 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2017.
Karl Hille (20 Şubat 2019). "Tiny Neptune Moon Spotted by Hubble May Have Broken from Larger Moon". NASA. 21 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2019.
"Hubble Finds New Neptune Moon". Space Telescope Science Institute. 15 Temmuz 2013. 8 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2013.
"Nasa's Hubble telescope discovers new Neptune moon". BBC News. 15 Temmuz 2013. 4 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2013.
Hall, Shannon (20 Şubat 2019). "Neptune Has a Newly Discovered Moon. What Else Is It Hiding?". NY Times. 4 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2020.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[JPL_SSD-1] Yeomans, D. K.; Chamberlin, A. B. (15 Temmuz 2013). "Planetary Satellite Discovery Circumstances". JPL Solar System Dynamics web site. Jet Propulsion Lab. 12 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2013.

[Beatty_2013-2] Kelly Beatty (15 Temmuz 2013). "Neptune's Newest Moon". Sky & Telescope. 16 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2017.

[KarlHille-3] Karl Hille (20 Şubat 2019). "Tiny Neptune Moon Spotted by Hubble May Have Broken from Larger Moon". NASA. 21 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2019.

[STScI_2013-07-15-4] "Hubble Finds New Neptune Moon". Space Telescope Science Institute. 15 Temmuz 2013. 8 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2013.

[BBC-5] "Nasa's Hubble telescope discovers new Neptune moon". BBC News. 15 Temmuz 2013. 4 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2013.

[nytimes-6] Hall, Shannon (20 Şubat 2019). "Neptune Has a Newly Discovered Moon. What Else Is It Hiding?". NY Times. 4 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2020.