Hutbe-i Şamiye

Hutbe-i Şamiye; Said Nursi'nin Risale-i Nur isimli külliyatının dışında eskiden Şam kentinde verdiği bir hutbedir. Şam hutbesi anlamına gelir.

Hutbe-i Şâmiye

Yazar	Said Nursi
Dil	Arapça
Yayım	1911
Yayımcı	Envar Neşriyat, Sözler Neşriyat, RNK Neşriyat, Yeni Asya Neşriyat, Tenvir Neşriyat, Zehra Yayıncılık
ISBN	9754670803 (Türkçe)

Said Nursî'nin otuzbeş yaşında iken Suriye'nin başkenti Şam'da, Şam halkının ısrarı üzerine Emevi Camii'nde yaptığı hutbe konuşmalarını içerir. Millet tarafından büyük bir ilgi ile karşılandığı için bir hafta içinde iki defa basımı yapılmıştır. İlk başlarda Arapça olan eser daha sonra Said Nursi tarafından Türkçeye çevrilmiştir.

Konusu

Eserde Yabancıların ve Avrupalıların maddi yönden ilerlemesiyle Müslüman milletlerin geri kalmasının sebebini altı tane hastalığa bağlamaktadır.

• Birincisi: Ye'sin, ümidsizliğin içimizde hayat bulup dirilmesi.

• İkincisi: Sıdkın hayat-ı içtimaiye-i siyasiyede ölmesi.

• Üçüncüsü: Adavete muhabbet.

• Dördüncüsü: Ehl-i imanı birbirine bağlayan nuranî rabıtaları bilmemek.

• Beşincisi: Çeşit çeşit sâri hastalıklar gibi intişar eden istibdad.

• Altıncısı: Menfaat-ı şahsiyesine himmeti hasretmek.

Bu hastalıkların çarelerini "Bir tıp fakültesi hükmünde olan Eczane-i Kur'an" tabir ettiği Kur'an-ı Kerim den aldığı derslerle altı bölümde anlattığını ifade etmektedir.[1]

Kaynakça

• Hutbe-i Şamiye

1. Hutbe-i Şamiye - 19