Jean-Philippe Lecat
Jean-Philippe Lecat (d. 29 Temmuz 1935, Dijon - ö. 26 Mart 2011) Fransız siyasetçi, eski bakan.
Paris'te önce Hukuk eğitimi görmüş ardından Siyasal Bilgiler Enstitüsü ve Ulusal İdare Okulu'nu (ENA) bitirmiştir. 1975'ten itibaren Danıştay'da çeşitli görevler üstlenmiş ve Danıştay üyeliğine kadar yükselmiştir. 1966-1968 yıllarında Başbakan Georges Pompidou'nun danışmanlığını üstlenmiştir. 1968'te milletvekili seçilmiştir. Georges Pompidou'ya yakınlığıyla bilinmektedir. 15 Mayıs 1972'de Jacques Chaban-Delmas Hükümeti'nde hükûmet sözcüsü olmuştur. Ardından bu görevi 1. Pierre Messmer Hükümeti'nde de bu görevi üstlenmiştir. Ardından 2. Pierre Messmer Hükümeti'nde görev üstlenmiş, 1973-1974 yıllarında Enformasyon Bakanlığı yapmıştır. Georges Pompidou'nun ölümü üzerine hükûmetten uzaklaşmış ve Danıştay'a dönmüştür. "Gaullecülerin en Giscardcısı" olarak adlandırılan Jean-Philippe Lecat, 1976 yılında Cumhurbaşkanı Valéry Giscard d'Estaing'in danışmanı olarak cumhurbaşkanlığı enformasyon servis şefi olmuş ve cumhurbaşkanlığı sözcülüğünü üstlenmiştir. 1978 yılında milletvekili seçilmiş ardından Kültür ve İletişim Bakanı olmuştur. Mart 1981'de bakanlık görevinden cumhurbaşkanlığı seçimlerinde Valéry Giscard d'Estaing'in kampanya sözcülüğü görevini üstlenmek için istifa etmiştir. Çeşitli kurumların yönetiminde yer almıştır. Evli ve 2 kız babasıdır. 26 Mart 2011'de uzun bir hastalık sürecinin ardından ölmüştür.[1]
Görevleri
Meclis
- 11 Temmuz 1968 - 16 Haziran 1972: Côte-d'Or 3. seçim çevresi milletvekili
- 2 Nisan 1973 - 12 Mayıs 1973: Côte-d'Or 3. seçim çevresi milletvekili
- 3 Nisan 1978 - 6 Mayıs 1978: Côte-d'Or 3. seçim çevresi milletvekili
Hükûmet
- 15 Mayıs 1972 - 28 Mart 1973: Başbakan nezdinde Devlet Sekreteri, Hükûmet Sözcüsü
- 5 Nisan 1973 - 23 Ekim 1973: Maliye ve Ekonomi Bakanı nezdinde Devlet Sekreteri
- 23 Ekim 1973 - 27 Mayıs 1974: Enformasyon Bakanı
- 5 Nisan 1978 - 4 Mart 1981: Kültür ve İletişim Bakanı
Kaynakça
- "Mort de Jean-Philippe Lecat, ministre de la Culture de Giscard". 1 Nisan 2011. 4 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2018.