Maurice Druon

Maurice Druon, (d. 23 Nisan 1918 - ö. 14 Nisan 2009), Fransız romancı. 1985 ile 1999 yılları arasında Académie française üyesiydi.

Maurice Druon
Kendi dilinde adı Maurice Samuel Roger Charles Druon
Doğum 23 Nisan 1918(1918-04-23)
Paris, Fransa
Ölüm 14 Nisan 2009 (90 yaşında)
Paris, Fransa
Meslek
  • Yazar
  • Politikacı
Dil Fransızca
Vatandaşlık Fransız
Eğitim Lycée Louis-le-Grand
Dönem 1942–2009
Önemli ödülleri
Evlilik
Geneviève Gregh
(e. 1938; b. 1954)
[1]
Madeleine Druon
(e. 1968; ö. 2009)
Fransız Parlamenter
Görev süresi
3 Nisan 1978 (1978-04-03) - 22 Mayıs 1981 (1981-05-22)
3 yıl, 1 ay, 2 hafta ve 5 gün)
Cumhurbaşkanı Georges Pompidou
Yerine geldiği Bernard Lafay
Yerine gelen Bernard Pons
Fransa Kültür Bakanı
Görev süresi
5 Nisan 1973 (1973-04-05) - 1 Mart 1974 (1974-03-01)
(10 ay, 3 hafta ve 3 gün)
Başbakan Pierre Messmer
Yerine geldiği Jacques Duhamel
Yerine gelen Alain Peyrefitte
Kişisel bilgiler
Partisi RPR

Hayatı

Fransa'nın Paris kentinde doğan Druon, Rus Yahudi [2] göçmeni Lazare Kessel'in oğluydu (1899-1920) [3] ve Normandiya'daki La Croix-Saint-Leufroy'da büyüdü ve Lycée Michelet de Vanves'de eğitim gördü. Babası 1920'de intihar etti [3] ve annesi 1926'da yeniden evlendi; Maurice daha sonra evlat edinen babası Avukat René Druon (1874-1961)'dan soyadını aldı.

II . Dünya Savaşı'nın Fransız Direniş marşı olan Chant des Partisans'ı, orijinal olarak Anna Marly tarafından müzik ve kelimelerle çevirdiği, yazar Joseph Kessel'in yeğeniydi. Druon Direniş'in bir üyesiydi ve 1943'te BBC'nin "Honneur et Patrie" programına katılmak için Londra'ya geldi.[4]

Druon, 18 yaşında edebiyat dergileri için yazmaya başladı. Eylül 1939'da askerlik görevine çağrılan Paris-Soir için “J'ai vingt ans et je pars (yirmi yaşındayım ve ben gidiyorum)” başlıklı bir makale yazdı. 1940’ta Fransa’nın düşmesinin ardından, serbest bırakıldı ve Fransa’nın işgal edilmemiş bölgesinde kaldı ve ilk oyunu Mégarée'nin, Şubat 1942’de Monte Carlo’da yapımcılığını yaptı. Aynı yıl Charles de Gaulle güçlerine katılmak için ayrıldı. Druon, General François d'Astier de La Vigerie'ye kamp yardımcısı oldu.

1948'de Druon, fr adlı romanı için Prix Goncourt'u aldı ve daha sonra iki devam kitabı yayınladı.[5] · [6] · [7] Druon, 8 Aralık 1966'da Académie française'in 30'uncu üyesi olarak seçildi ve Georges Duhamel'in yerini aldı . 1985 yılında "Daimi Sekreter" seçildi, ancak 1999'un sonlarında yaşlılık nedeniyle istifa etmeyi seçti; yerine Hélène Carrère d'Encausse'u önerdi, bu görevi alan ilk kadın olması için teşvik etti ve 2000'den sonra Onursal Perpetual Sekreteri olarak seçildi. Henri Troyat'ın 2 Mart 2007' de ölümü üzerine , Duruon Académie dekanı, en uzun süre görev yapan üyesi oldu.

Bilimsel yazısı ona Académie'de bir yer kazandırırken, Druon en fazla, 1950'lerde Les Rois maudits ( The Accursed Kings ) adı altında yayınlanan yedi tarihi roman dizisiyle tanınır . Romanlar, 1972'de Fransız televizyonuna uyarlandı, yurtdışı satışlarından daha geniş bir izleyici kitlesi edindi ve 2005'te Jeanne Moreau'nun başrollerini paylaştığı dizi oldu. Fantezi yazarı George RR Martin, romanlarının, fantastik dizisi A Ice and Fire Şarkısı için bir ilham kaynağı olduğunu belirtti ve Druon'u "Fransa'nın Alexandre Dumas'dan beri en iyi tarihi romancısı" olarak nitelendirdi.[8][9][10]

Druon'un sadece çocuklar için çalışması - Tistou les pouces verts - 1957'de yayımlandı ve 1958'de ( Tistou of the Green Thumbs ) ve 2012'de ( Tistou: The Boy With Green Thumbs) İngilizce'ye çevrildi.[11]

Druon, Pierre Messmer'in kabinesinde Kültür İşleri Bakanı (1973-1974) ve Paris’ten milletvekili (1978–1981) seçildi. 1968'de ikinci karısı Madeleine Marignac ile evlendi.[3] Madeleine Druon, 2016 yılında 91 yaşında öldü. Druon, Brezilyalı yazar Odorico Mendes'nin soyundan gelmektedir.

Les Rois maudits ( Öldürülen Krallar )

Aşağıdaki İngilizce İngilizce başlıklar, orijinal Fransızca başlıkların gerçek tercümeleri yerine, Amerika Birleşik Devletleri'nde yayınlanan Scribner İngilizce sürümlerindendir.

  1. Le Roi de fer ( The Iron King )
  2. La Reine rangutée ( The Strangled Queen )
  3. Les Poisons de la couronne ( The Poisoned Crown )
  4. La Loi des mâles ( The Royal Succession )
  5. La Louve de France ( The She-Wolf of France )
  6. Le Lys et le lion ( The Lily and the Lion )
  7. Quand un Roi perd la France ( The King Without a Kingdom )

Bibliografya

Başarılar

Ödüller

Galeri

Kaynakça
  1. "Maurice Druon". theguardian.com (İngilizce). The Guardian. 16 Nisan 2009. 29 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2019.
  2. JINFO. "Jewish Authors". jinfo.org. 15 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2015.
  3. Julian Jackson. "Obituary: Maurice Druon". The Guardian. 9 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2015.
  4. Francine de Martinoir, « Maurice Druon, mort d’un partisan de la langue française », La Croix, 15 Nisan 2009 (Fransızca)
  5. Weber, Bruce (15 Nisan 2009). "Maurice Druon, Prolific Writer, Dies at 90". The New York Times. 30 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2015.
  6. Lichfield, John (20 Nisan 2009). "Maurice Druon: Writer and pugnacious defender of the French language". The Independent. 25 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2015.
  7. "Gaullist Minister Wrote Popular Anthem". The Washington Post. 16 Nisan 2009. 14 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2015.
  8. Martin, George R. R. (3 Nisan 2013). "My hero: Maurice Druon by George RR Martin". The Guardian. 9 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2015.
  9. Milne, Ben (4 Nisan 2014). "Game of Thrones: The cult French novel that inspired George RR Martin". BBC. 21 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Nisan 2014.
  10. Kamin, Debra (20 Mayıs 2014). "The Jewish legacy behind Game of Thrones". The Times of Israel. 9 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2015.
  11. Druon, Maurice (2012). Tistou: The Boy With Green Thumbs. Hawthorn Press. ISBN 978-1-907359-08-8.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.