Kanlıtaş Höyük

Kanlıtaş Höyük, Eskişehir il merkezinin kuzeyinde, Aşağıkuzfındık Köyü'nün 1 km. doğusunda, "Kanlıtaş Mevkii" olarak bilinen yörede yer alan bir höyüktür. Yerleşme, vadinin ortasındaki kayalık bir yükseltinin kuzey yamacındadır. Tepe, 30 metre çapında olup 4 - 7 metre yüksekliktedir.[2]

Arkeolojik Höyük
Adı: Kanlıtaş Höyük
il: Eskişehir
İlçe: İnönü
Köy: Aşağıkuzfındık
Türü: Höyük
Tahribat: Kaçak kazı, tarım[1]
Tescil durumu:
Tescil No ve derece:
Tescil tarihi:
Araştırma yöntemi: Yüzey araştırması

Araştırmalar

Eskişehir Arkeoloji Müzesi tarafından saptanan höyükte 1989 yılında Bilecik Üniversitesi'nden Prof. Dr. Turan Efe tarafından araştırmalar yapılmıştır. Daha sonra 2008 yılında Eskişehir Anadolu Üniversitesi'nden Doç. Ali Umut Türkcan ve ekibi yerleşmede incelemeler yapmış ve çanak çömlek buluntularını değerlendirmiştir.[2] Höyüğü çevreleyen 6 km.[3] yarıçaplı alanda yürütülen yüzey taramalarında iki Tunç Çağı höyüğü, bir yontmataş atölyesi ve üç nekropol alanı saptanmıştır.[4]

Tabakalanma

Yüzey buluntularına dayanılarak yerleşmenin Erken Tunç Çağı, Orta tunç çağı, Geç Tunç Çağı[5] Erken Kalkolitik Çağ, Orta Kalkolitik Çağ ve Geç Kalkolitik Çağ boyunca kesintisiz olarak iskan görmüştür.[4]

Buluntular

Turan Efe'nin yüzey toplamalarında Kütahya / Asmainler Düz Yerleşmesi ve Eskişehir / Orman Fidanlığı buluntularına benzer çanak çömlek çömlekler ele geçmiştir. Bunlar içinde bezemeli çanak çömlek parçaları Orman Fidanlığı'nda ele geçenlerden daha geniş bir çeşitlilik göstermektedir. Bunun yanında koyu yüzlü açkılı çanak çömlek parçaları da vardır.[2]

Yontmataş alet buluntuları arasında düzeltisi yonga ve dilgilerden söz edilmektedir.[2]

A. Umut Türkcan'ın değerlendirmelerine göre yerleşmenin verdiği çanak çömlek buluntuları Orman Fidanlığı, Kes Kaya ve Asmainler çanak çömleği arasında ile bire bir benzeşmektedir. Bu buluntulardan hareketle yerleşmenin, 1990 başlarında keşfedilen Porsuk Kültürü'nün en önemli yerleşmelerinden biri olduğu ileri sürülmektedir.[4] Ali Umut Türkcan'a göre Kanlıtaş, Porsuk Kültürü'nün "önemli ve korunmuş yerleşimlerinden biri" olarak görülmektedir.

Yüzeyden toplanan çanak çömlek parçalarının büyük bir bölümü Erken Tunç Çağı ve Kalkolitik Çağ çanak çömleğidir. Orta ve Geç Tunç Çağı'na tarihlenebilen sadece üç parça ele geçmiştir. Toplanan çanak çömleklerin % 56,3'ü Erken Tunç Çağı, % 42,4'ü Kalkolitik Çağ malıdır. Erken Tunç Çağı içinde en yoğun buluntu veren dönem Erken Tunç Çağı I. evredir. Kalkolitik Çağ için ise yoğunluk Erken ve Orta Kalkolitik Çağ'dır.[6]

Kalkolitik Çağ çanak çömleğinde biçimler; boyunlu kaplar, keskin profilli kaseler, kapanan ağızlı çömlekler, yaka boyunlu çömlekler, sığ ya da derin kaseler ve pitoslar olarak görülmektedir.[7]

Bolca ele geçen bazalt havanelleri, yerleşmede tahıl tarımının yoğun bir şekilde yapıldığı yönünde yorumlanmaktadır.[4] Bazalttan yapılmış diğer sürtmetaş aletler; üç ayaklı bir havan, öğütme taşları, mermer bilezikler ve ezgi taşlarıdır.[8]

Yontmataş aletler, kazıyıcılar, düzeltisiz yonga ve dilgilerden oluşmaktadır.[2] Kullanılan malzeme çakmak taşıdır.[9]

Dış bağlantılar

Kaynakça
  1. TAY – Yerleşme Ayrıntıları
  2. TAY –- Yerleşme Dönem Ayrıntıları
  3. 28. Araştırma Sonuçları Toplantısı (2010) Sh.: 304
  4. e-gazete – Anadolu Üniversitesi
  5. 28 Araştırma Sonuçları Toplantısı, Sh.: 305
  6. 28. Araştırma Sonuçları Toplantısı, Sh.: 305-306
  7. 28. Araştırma Sonuçları Toplantısı, Sh.: 306
  8. 28. Araştırma Sonuçları Toplantısı, Sh.: 307
  9. 28. Araştırma Sonuçları Toplantısı, Sh.: 308
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.