Kepler-438b

Kepler-438b (ayrıca KOI-3284.01 belirtmesiyle Kepler İlgi Çekici Nesnesi olarak da bilinir), dünyaya yakın, onaylanmış bir öte gezegendir. Yüzeyi, muhtemelen kayalıktır. Çalgı takımyıldızı bölgesinde yer alan Kepler-438b, Dünya'dan yaklaşık olarak 472,9 ışık yılı (141,8 parsek) uzaklıkta, bir kırmızı cüce yıldızın yaşanabilir bölgesinin iç kenarındaki yörüngesinde dönüyor. Güneş'in ışık akısından 1,4 kat fazlasını alır.[5] Gezegen, NASA'nın Kepler uzay aracı tarafından, bir gezegenin yıldızının önünden geçerken neden olduğu karartma etkisinin ölçüldüğü geçiş yöntemi kullanılarak keşfedildi. NASA, 6 Ocak 2015 tarihinde gezegenin bir öte gezegen olduğunu resmi olarak açıkladı.

Kepler-438b[1][2][3]
Kepler-438b (sağda) ve Dünya'nın yaklaşık olarak boyut karşılaştırması
Keşif
Keşfeden Kepler uzay aracı
Keşif tarihi 2015[4]
Keşif yöntemi
 Geçiş
Yörünge özellikleri
0,16600 AU
(24.833.000 km)
Dış merkezlik 0.03+0.01
-0.03[3]
35,23319 g
Eğiklik 89,860
Yıldız Kepler-438
Fiziksel özellikler
Ortalama yarıçap
 1,12 (± 0,16) R⊕
Sıcaklık 276 K (3 °C; 37 °F)

    Özellikleri

    Kepler-438b, Dünya büyüklüğüne yakın bir kütle ve yarıçapa sahip bir öte gezegendir. Yarıçapı 1,12 R⊕'dır ve kütlesi bilinmemektedir. 276 K (3 °C; 37 °F) denge sıcaklığı ile Dünya'daki sıcaklığa yakındır.

    Ana yıldız

    Gezegen, Kepler-438 adında M tipi bir kırmızı cüce yıldızının etrafında dönmektedir. Yıldızın kütlesi 0,54 M☉ ve yarıçapı 0,52 R☉'dir. Yıldızın kütlesi ve yarıçapı Güneş'inkinden neredeyse yarı yarıya daha düşüktür. 3748 K yüzey sıcaklığına sahiptir (Güneş'in yüzey sıcaklığı 5778 K'dir) ve yaklaşık 4,4 milyar yıl yaşındadır. Güneş'ten sadece 200 milyon yıl daha genç olduğu tahmin edilmektedir.[6] [7]

    Yıldızın görünür büyüklüğü veya Dünya'nın bakış açısından parlaklık değeri 14,467'dir. Bu nedenle çıplak gözle görülemeyecek kadar loştur.

    Yörünge ve olası uydular

    Kepler-438b, ana yıldızının çevesinde 35,2 günde döner. Yıldızına olan yakınlığı nedeniyle gelgitler olmaz.[8] Exomoons Hunt projesi ile Kepler-438b etrafı arandığında, gezegenin %29 kütlesi, varsayımsal olarak Ay'ın maksimum kütlesine eşittir.

    Yaşanabilirlik
    Kepler-438b, yıldızından büyük miktarda radyasyon almaya eğilimlidir. Anayıldız, bu simüle edilmiş görünümde gösterildiği gibi Güneş'ten çok daha güçlü yıldız parlamaları yayan bir parıltılı yıldızdır.

    Gezegen içinde bir bölgenin sıvı su yüzeyi üzerinde mevcut olabileceği ve Kepler-438'de yaşanabilir bir bölgenin olabileceği açıklandı. Bununla birlikte, bu gezegenin her 100 günde bir ana yıldızından güçlü radyasyon aktivitesine maruz kaldığı, Güneş tarafından yayılan ve Dünya üzerindeki yaşamı sterilize edebilecek yıldız alevlerinden çok daha şiddetli fırtınalara maruz kaldığı keşfedildi.[9]

    Warwick Üniversitesi'ndeki araştırmacılar, aldığı büyük miktarda radyasyon nedeniyle Kepler-438b'nin yaşanabilir olmadığını söylüyor.[10] Bir gezegeni yaşanabilir kılan soru, ana yıldızına yeterince olan uzaklığıdır. Böylece yüzeyinde su bulunabilir ve çeşitli jeofizik ve jeodinamik yönler, radyasyon ve ana yıldızın yaydığı plazma'da dikkate alınarak gezegende yaşam olduğu düşünülebilir.[11] Gezegenin Venüs'ten daha büyük ve daha soğuk bir yer olma ihtimali yüksektir.

    Keşif ve takip çalışmaları

    2009 yılında, NASA'nın Kepler uzay aracı, bir gezegenin önünden geçtiği ve ev sahibi yıldızını kısa ve kabaca düzenli bir süre boyunca kararttığı geçiş olaylarını tespit etmek için kullandığı araç olan fotometresinde yıldızları gözlemlemeyi tamamlıyordu. Bu son testte Kepler, 50.000 yıldız bulunduran Kepler Girdi Kataloğundan Kepler-62 de dahil olmak üzere; ön ışık eğrileri Kepler bilim ekibine analiz için gönderildi ve gözlemevlerindeki takip için gruptan belli gezegenler seçildi. Potansiyel güneş dışı adaylar için gözlemler 13 Mayıs 2009 ve 17 Mart 2012 tarihleri arasında gerçekleşti. Kepler-438b için kabaca 35 günde bir meydana gelen (yörünge dönemi) ilgili geçişleri gözlemledikten sonra, sonunda 35 günlük geçişlerden periyodik bir gezegen olduğu sonucuna varıldı. Keşif; Kepler-442, Kepler-440 ve Kepler-443 yıldızlarının gezegen sistemleri ile birlikte 6 Ocak 2015'te açıklandı.

    Yaklaşık olarak 460 ışık yılı (140 parsek) uzaklıkta bulunan Kepler-438b, kütlesini veya atmosferinin olup olmadığını doğru bir şekilde belirlemek için mevcut teleskoplar veya hatta yeni nesil planlanmış teleskoplar için bile Dünya'dan çok uzaktadır. Kepler uzay aracı yalnızca gökyüzünün küçük, sabit bir bölgesine odaklanabilir. Ancak TESS ve CHEOPS gibi yeni nesil gezegen avcılığı yapan uzay teleskopları daha fazla esnekliğe sahip olacaktır. Yıldızları Kepler 438'den daha yakın olan dışsal sistemler, yaklaşan James Webb Uzay Teleskobu ve gelecekteki Kare Kilometre Dizisi gibi yer tabanlı gözlemevleri ile birlikte incelenebilir.[12]

    Ayrıca bakınız

    Kaynakça
    1. Clavin, Whitney; Chou, Felicia; Johnson, Michele (6 Ocak 2015). "NASA's Kepler Marks 1,000th Exoplanet Discovery, Uncovers More Small Worlds in Habitable Zones". NASA. 7 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2015.
    2. Sample, Ian (7 Ocak 2015). "Kepler 438b: Most Earth-like planet ever discovered could be home for alien life". The Guardian. Erişim tarihi: 7 Ocak 2015.
    3. Torres, Guillermo; Kipping, David M.; Fressin, Francois; Caldwell, Douglas A.; Twicken, Joseph D.; Ballard, Sarah; Batalha, Natalie M.; Bryson, Stephen T.; Ciardi, David R.; Henze, Christopher E.; Howell, Steve B.; Isaacson, Howard T.; Jenkins, Jon M.; Muirhead, Philip S.; Newton, Elisabeth R.; Petigura, Erik A.; Barclay, Thomas; Borucki, William J.; Crepp, Justin R.; Everett, Mark E.; Horch, Elliott P.; Howard, Andrew W.; Kolbl, Rea; Marcy, Geoffrey W.; McCauliff, Sean; Quintana, Elisa V. (2015). "Validation of Twelve Small Kepler Transiting Planets in the Habitable Zone". The Astrophysical Journal. 800 (2). s. 99. arXiv:1501.01101 $2. Bibcode:2015ApJ...800...99T. doi:10.1088/0004-637X/800/2/99.
    4. Staff (2015). "Planet Kepler-438 b". The Extrasolar Planets Encyclopaedia. 7 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2015.
    5. "AAS: 8 New Planets in Habitable Zone". Centauri-dreams.org. 6 Ocak 2015. 9 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2015.
    6. "How Old is the Sun?". Universe Today. 16 Eylül 2008. 18 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2011.
    7. "Temperature of the Sun". Universe Today. 15 Eylül 2008. 29 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2011.
    8. "Kepler-438b: Astronomers Find Most Earth-Like Exoplanet Yet". Sci News. 8 Ocak 2015. 11 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2016.
    9. Perkins (2015). "Earth-like planet may be not so hospitable after all, thanks to blasts of radiation". Science.
    10. "'Earth-like' Exoplanet Likely Not Habitable". 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2020.
    11. Lammer (2009). "What makes a planet habitable?" (PDF). The Astronomy and Astrophysics Review. 17 (2). ss. 181-249. 2 Haziran 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2016.
    12. Siemion (3 Şubat 2013). "A 1.1 to 1.9 GHz SETI Survey of the Kepler Field: I. A Search for Narrow-band Emission from Select Targets". Astrophysical Journal. 767 (1). s. 94.

    Dış bağlantılar
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.