Kuzey Amerika Bulutsusu

Kuzey Amerika Bulutsusu (NGC 7000 veya Caldwell 20), Kuğu takımyıldızı yönünde Deneb (kuğunun kuyruğundaki parlak yıldız) yakınındaki bir salma bulutsusu. Bulutsu, çarpıcı bir şekilde Meksika Körfezi ile birlikte tam olarak Kuzey Amerika kıtasını andırmaktadır. William Herschel tarafından 24 Ekim 1786 yılında keşfedilmiştir.

Kuzey Amerika Bulutsusu

Kuzey Amerika Bulutsusu ve Pelikan Bulutsusu
SII = Kırmızı, H-alfa = Yeşil, OIII = Mavi
Gözlem verisi
Dönem J2000
Takımyıldız Kuğu
Bahar açısı (α) 20s 59d 17,1sn[1]
Yükselim (δ) +44° 31 44[1]
Türü Salma
Açısal boyut  (V) ~30 yd
Görünür parlaklık  (V) ?
Fiziksel özellikler
Uzaklık2.200 ± 100 Iy (675 ± 30 [2] pc)
Tarihçe
Kâşif  William Herschel
Keşif yılı 1786
Katalog başlıkları
NGC 7000, Sharpless 117, Caldwell 20
Ayrıca bakınız:
Bulutsu listesi

Genel bilgi

Kuzey Amerika Bulutsusu gökyüzünde dört dolunay boyutu alan kaplayacak kadar büyükse de, yüzey parlaklığının çok düşük olması nedeniyle çıplak gözle görülemez. Dürbün ve teleskop ile ancak iyi gözlem koşullarında puslu bir şekilde gözlemlenebilir. Ancak, UHC filtre kullanılarak ışığın istenmeyen dalgaboylarının filtrelenmesiyle görülebilir. Özellikle kırmızı renkli (hidrojensalma çizgisi) sadece fotoğraflarda görülebilmektedir.

Kuzey Amerika Bulutsusu (NGC 7000) ve Pelikan Bulutsusu (IC 5070) aslında aynı iyonize hidrojen (H II bölgesi) yıldızlararası bulutun birer parçalarıdır. Özellikle Orta Amerika ve Meksika gibi görünen parlak kısımlar, aslında sıcak bir gaz ve toz yatağı olup, yeni oluşmuş yıldızların meydana getirdiği Kuğu Duvarı'nı da içermektedir. Bu iki bulutsunun arasındaki bölgeye Meksika sahili adı verilmektir ve son birkaç yıl içerisinde yapılan bazı bilimsel çalışmalarla bu bölgede bulunan bazı genç yıldız cisimleri detaylı olarak araştırılmıştır.[3][4][5]

Kaynakça

  1. "NASA/IPAC Extragalactic Database". NGC 7000 için sonuçlar. 14 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2006.
  2. Shevchenko, V. S.; Grankin, K. N.; Nel'Nikov, S. Yu. (1988). "The structure of RSF 4 CYG B - Regions of star formation from an unusual point of view". Astronomicheskii Zhurnal (ISSN 0004-6299). Cilt 65. ss. Nov.-Dec. 1988, p. 1230-1243. In Russian.
  3. Findeisen, K., Hillenbrand, L., Ofek, E., Levitan, D., Sesar, B., Laher, R., Surace, J., "Disk-related Bursts and Fades in Young Stars", 2013, ApJ, 768, 93 (bibcode 2013ApJ...768...93F)
  4. Poljancic, B. I., Jurdana-Sepic, R., Semkov, E., Ibryamov, S., Peneva, S., Tsvetkov, M., "Long-term photometric observations of pre-main sequence objects in the field of North America/Pelican Nebula" 3 Nisan 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 2014, A&A, 568, A49 (bibcode 2014A&A...568A..49P)
  5. Ibryamov, S., Semkov, E., Peneva, S., "Long-term BVRI light curves of 5 pre-main sequence stars in the field of "Gulf of Mexico" 8 Nisan 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 2015, BAJ, 22, 3 (bibcode 2015BlgAJ..22....3I 16 Haziran 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)

Ayrıca bakınız

Dış bağlantılar

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.