Kuzey Seferi

Kuzey Seferi (Çince: 國民革命軍北伐; pinyin: Guómín gémìng jūn běi fá), 1926-1928 yılları arasında Çan Kay Şek önderliğindeki Kuomintang'ın düzenlediği harekâttır.

Kuzey Seferinin güzergâhı.
Kuzey Seferi
Savaşan Ağalar Dönemi

Sol üstten başlayarak saat yönünde: Ulusal Devrim Ordusu askerlerini denetleyen Chiang; NRA birlikleri kuzeye doğru yürüyor; savaşta bir NRA topçu birimi; NRA'ya destek gösteren siviller; sefere katılmak için gönüllü olan köylüler; NRA askerleri saldırı başlatmaya hazırlanıyor.
Tarih9 Temmuz 1926 - 29 Aralık 1928
Bölge
Sonuç Ulusal Devrimci Ordu zaferi
Beiyang Hükûmeti'nin devrilişi
Birinci Çin İç Savaşı'nın başlangıcı
Taraflar

Milliyetçi Hükûmet (Birinci Birleşik Cephe Nisan 1927'deki Şanghay katliamına kadar)

Destekleyenler:
Sovyetler Birliği[2]
Komünist Enternasyonal (Komintern)[3]

Beiyang Hükûmeti

Destekleyenler:
Japon İmparatorluğu[4]
Komutanlar ve liderler
Çan Kay Şek
Feng Yuxiang
Li Zongren
Bai Chongxi
He Yingqin
Yan Xishan
Zhang Fakui
Zhou Enlai
Ye Ting
Mihail Borodin[5]
Vasili Blyuher[6]
Du Xigui
Wellington Koo
Zhang Zuolin 
Zhang Xueliang
Zhang Zongchang
Wu Peifu
Sun Chuanfang
Güçler
y. 100.000 (Temmuz 1926)
y. 264.000 (Aralık 1926)
y. 700.000 (İlkbahar 1927)
y. 1.000.000 (1928)[1][7]
y. 700.000–1.000.000 (1926)[7]
y. 190.000–250.000 (Aralık 1928)[1]

Harekâtın amacı Beiyang hükümetinin ve yerel savaş ağalarının denetimini sona erdirerek tüm Çin'i kendi kontrolü altında birleştirmekti. Sefer Ulusal Devrimci Ordu ve Kuomintang'ın zaferiyle sonuçlandı ve Savaş Ağaları Dönemi sona ermesini sağladı. Tüm Çin birleşmiş ve Wuhan Hükûmeti kurulmuştur.[8][9] Kuomintang, ülkenin başkentini Nankin olarak değiştirdi. Sun Yat-sen'in Çin'i modern, demokratik bir devlete dönüştürmeye yönelik Üç Halk İlkesi (San-min) programında açıklanan orta düzey siyasi kalkınma aşaması planı gereğince siyasi vesayet uyguladı.[10][11]

Fakat daha sonra 1 Ağustos 1927 tarihinde Birinci Çin İç Savaşı başladı ve 22 Aralık 1936'ya kadar sürdü.[12]

Kaynakça

  1. Jowett, Philip S. (2017). The Bitter Peace. Conflict in China 1928–37 (İngilizce). Stroud, Oklahoma: Amberley Publishing. ss. 2, 7, 8, 165, 169-173. ISBN 978-1-445-65192-7.
  2. Fenby, Jonathan (2004). Generalissimo: Chiang Kai-shek and the China He Lost (İngilizce). Londra: Simon & Schuster. ss. 117, 119-123. ISBN 0743231449.
  3. Kotkin, Stephen (2014). Stalin: Paradoxes of Power, 1878–1928 (İngilizce). Londra: Allen Lane. ss. 626-629. ISBN 978-0-713-99944-0.
  4. Gao, James Z. (2009). Historical Dictionary of Modern China (1800-1949) (İngilizce). Lanham, Maryland: Scarecrow Press. s. 115. ISBN 978-0-81086-308-8.
  5. Jacobs, Dan N. (1981). Borodin: Stalin's Man in China (İngilizce). Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. s. 211. ISBN 0-674-07910-8.
  6. Wilbur, C. Martin (1983). The Nationalist Revolution in China, 1923-1928 (İngilizce). Cambridge, İngiltere: Cambridge University Press. s. 14. ISBN 978-0-52131-864-8.
  7. Jowett, Philip S. (2014). The Armies of Warlord China 1911–1928 (İngilizce). Atglen, Pensilvanya: Schiffer Publishing. ss. 26, 35. ISBN 978-0-764-34345-2.
  8. Zarrow, Peter (2005). China in War and Revolution, 1895–1949 (İngilizce). Routledge. ISBN 0-415-36447-7.. s.230.
  9. Leutner, M. (2002). The Chinese Revolution in the 1920s: Between Triumph and Disaster (İngilizce). Routledge. s. 129. ISBN 0-7007-1690-4.
  10. Tien, Hung-Mao (1972). Government and Politics in Kuomintang China, 1927–1937 (İngilizce). 53. Stanford University Press. ss. 60-72. ISBN 0-8047-0812-6.
  11. Zhao, Suisheng (2000). China and Democracy: Reconsidering the Prospects for a Democratic China (İngilizce). Routledge. s. 43. ISBN 0-415-92694-7.
  12. Jowett, Philip S. (2013). China's Wars. Rousing the Dragon 1894–1949 (İngilizce). Oxford: Osprey Publishing. s. 8. ISBN 978-1-782-00407-3.

Konuyla ilgili yayınlar

Dış bağlantılar

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.