Melodi Grand Prix
Melodi Grand Prix, bazen Norwegian Melodi Grand Prix olarak (Norveççe: Norsk Melodi Grand Prix), yaygın olarak Grand Prix ve MGP adıyla bilinir ve Norveçli yayıncı Norsk Rikskringkasting (NRK) tarafından organize edilen müzik organizasyonudur. Yarışma aynı zamanda Norveç'in Eurovision Şarkı Yarışması için temsilcisinin ve şarkısının belirlendiği ulusal final etkinliğidir.
Melodi Grand Prix | |
---|---|
Yer | Norveç |
Etkin yıllar | 1960-günümüz |
Kurucu | Norsk Rikskringkasting (NRK) |
Tarz | Pop müzik, Klasik müzik, Halk müziği, rock müzik, vb. |
Website | NRK: Melodi Grand Prix |
Festival Norveç için üç Eurovision kazananı ve dokuz ilk beş'te yer alan katılımcı kazandırmıştır. Ancak bu festivali kazanıp Norveç'i temsil eden katılımcıların 11'i yarışmada sonuncu olmuştur. Buna rağmen yarışma Norveç ve diğer kuzey ülkelerin listelerinde önemli etkiler yaratıyor ve özellikle 2008'deki yarışmanın kazananı Norveç listesinde başarı elde etmiştir.[1]
Kökeni
Eurovision Şarkı Yarışması 24 Mayıs 1956 tarihinde o zamanki ismiyle Grand Prix Eurovision de la Chanson Européenne olarak İsviçre'nin Lugano şehrinde başladı. Norveç'in ilk yarışması 1960 yılı aynı zamanda Eurovision'un da dördüncü yarışmasıydı. İlk Melodi Grand Prix 20 Şubat tarihinde Oslo'da bulunan NRK Televizyon merkezi'nde yapıldı. On şarkı 2 Şubat'ta yapılan Radyo Yarı finaline katılmış, İlk 5 şarkı Televizyon finaline katılmaya hak kazanmıştır. Ancak bu sayı dördüncü sırada yer alan üç şarkıdan sonra 6'ya çıkarıldı. Televizyon finalini "Voi Voi" adlı şarkısıyla Nora Brockstedt kazanmıştır. Brockstedt 29 Mart tarihinde Londra'da yapılan yarışmada Norveç'in ilk temsilcisi olarak yarışmış, yarışmada dördüncü olmuştur. Brockstedt ilerleyen yıllarda yarışmaya yeniden katılmış "Sommer i Palma" adlı şarkısıyla Melodi Grand Prix'i kazanmayı başararak yeniden Norveç'i temsil etmeye hak kazanmıştır.
Melodi Grand Prix, daha önce üç kez yapılamadı. 1969 yılında dört birinci olması nedeniyle 1970 yılında Norveç, Kuzey ülkeleriyle birlikte yarışmadaki oylamayı boykot ettiği için yarışmaya katılmamıştır.[2] 1991 yılında NRK kanalı Yarışmaya gönderilen başvuruların düşük kaliteye sahip olduğu ve bu nedenle Roma'daki yarışmaya Görevlendirme yöntemini kullanarak temsilci seçtikleri için o yıl Melodi Grand Prix yapılmamıştır. Son olarak 2002 yılında Melodi Grand Prix yapılamamış, bunun nedeni olarak zamanın kuralları gereği önceki yıl Norveç sonuncu olduğundan dolayı ülkenin 2002 yılında yarışmaya katılmasına izin verilmemiştir.
Kazananlar
Tüm MGP kazananları Eurovision Şarkı Yarışması'nda Norveç'i temsil etmiştir. Norveç üç kez kazanmıştır: 1985, 1995 ve 2009 yıllarında. Fakat Norveç 11 kez sonuncu olarak diğer ülkelerden daha fazla sonuncu olmuştur: 1963, 1969, 1974, 1976, 1978, 1981, 1990, 1997, 2001, 2004 ve 2012 yıllarında.
Aşağıdaki tablo Eurovision'da beşinci veya daha yüksek sırada bitiren katılımcıları listelemektedir:
Yıl | Şarkı | Şarkıcı | Pozisyon | Puanlar |
---|---|---|---|---|
1960 | "Voi Voi" | Nora Brockstedt | 4 | 11 |
1966 | "Intet er nytt under solen" | Åse Kleveland | 3 | 15 |
1985 | "La det swinge" | Bobbysocks | 1 | 123 |
1988 | "For vår jord" | Karoline Krüger | 5 | 88 |
1993 | "Alle mine tankar" | Silje Vige | 5 | 120 |
1995 | "Nocturne" | Secret Garden | 1 | 148 |
1996 | "I evighet" | Elisabeth Andreassen | 2. | 114 |
2003 | "I'm Not Afraid To Move On" | Jostein Hasselgård | 4 | 123 |
2008 | "Hold On Be Strong" | Maria Haukaas Storeng | 5. | 182 |
2009 | "Fairytale" | Alexander Rybak | 1. | 387 |
2013 | "I Feed You My Love" | Margaret Berger | 4. | 191 |
Ayrıca bakınız
Wikimedia Commons'ta Melodi Grand Prix ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır. |
- Melodi Grand Prix Junior
- Dansk Melodi Grand Prix
- Melodifestivalen
- Eesti Laul
- Eurovision Şarkı Yarışması'nda Norveç
Kaynakça
- "Norwegian Music Charts - Hold On Be Strong". Norwegiancharts.com. 17 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2018.
- Kennedy O'Connor, John (2007). The Eurovision Song Contest: The Official History. Birleşik Krallık: Carlton Books. ss. 40-43. ISBN 978-1-84442-994-3.