Merînîler

Merini Sultanlığı, bugünkü Fas'ı ve aralıklı olarak 13. yüzyılın ortalarından 15. yüzyıla kadar Cebelitarık çevresindeki Kuzey Afrika ve güney İspanya'nın bazı bölümlerini kapsıyordu. Sultanlık, Berberî kökenli Zenate kabilesine mensup Merini hanedanı veya Beni Abdülhakk olarak bilinen sünni müslüman bir aile tarafından yönetildi.[1][2]

Meriniler ⴰⵢⵜ ⵎⵔⵉⵏ ayt mrin (ber) Arapça: المرينيون al-marīniyyūn Merini Sultanlığı
1244-1465
Merini Bayrağı Arma
En geniş Merini sınırları(1347-1348)
Başkent	Fes
Yaygın diller	Arapça, Berberice
Hükûmet	Sultanlık
Sultan
• 1215–1217	I. Abdülhak (ilk)
• 1420–1465	II. Abdülhak (son)
Tarihçe
• Kuruluşu	1244
• Dağılışı	1465
Para birimi	Dinar
Öncüller Ardıllar Muvahhidler Vattasîler
Günümüzdeki durumu	İspanya  Fas  Cezayir

Merînîler
Ülke	Fas
Milliyet	Berberî
Ana hanedan	Meriniler
Kuruluş	1215
Kurucu	I. Abdülhak
Yıkılış	1465
Son hükümdar	II. Abdülhak
Unvan(lar)	Müslümanların Emiri, Sultan
Alt kolları	Vattasiler

1244'te Merini hükümdarları günümüz Fas'ını kontrol eden Muvahhidleri devirdi.[3] Merini hanedanlığı, 14. yüzyılın ortalarında tüm Mağriplerin üzerinde kısa bir süre egemen oldu. 13. ve 14. yüzyıllarda Endülüs'te Gırnata Emirliği'ni destekledi; ancak Cebelitarık Boğazı'nın Avrupa yakasında doğrudan bir yer edinme girişimi olan 1340'ta Tarif Muharebesi'nde yenildi ve 1344'te Algeciras'ın Kastilyalar tarafından fethinden sonra bu çaba sona erdi.[4]

Meriniler 1465 Fas isyanından sonra devrildi. Yönetimde olmak isteyen bir hanedan olan Vattasî hanedanı 1472'de iktidara geldi.

Tarih

Meriniler, Berberî kökenli Zenate kabilesine mensup olarak Tunus ve Sahra arasındaki bölgede göçebe veya yerleşik hayat sürmüş, hiçbir devlete bağlı kalmamış ve vergi de vermemiştir.[5] Eski grup lideri Mahyu'nun ölmesinin ardından I. Abdülhak döneminde tüm Merini kabilelerine çağrılar yapılmış ve Fas civarına 1213 yılında tam olarak yerleşilmiştir.[6]

Merini Hükümdarları

Sıra	Hükümdar	Hüküm Süresi
1	I. Abdülhak	1215-1217
2	Ebû Said I. Osman	1217-1240
3	Muhammed bin Abdülhak	1240-1244
4	Ebû Yahya bin Abdülhak	1244-1258
5	Ömer bin Ebû Yahya	1258-1259
6	Ebû Yusuf Yakub el-Mansur	1258-1286
7	Ebû Yakub Yusuf en-Nasr	1286-1306
8	Ebû Sabit Amir	1307-1308
9	Ebü’r-Rebî Süleyman	1308-1310
10	Ebû Said II. Osman	1310-1331
11	Ali bin Osman el-Mansur	1331-1351
12	Ebû Faris İnan	1348-1358
13	Ebû Zeyyan I. Muhammed	1357-1359
14	Ebû Salim İbrahim el-Müstaîn	1359-1361
15	Ebû Ömer Taşfin el-Müvesves	1361
16	Ebû Zeyyan II. Muhammed	1361-1365
17	Ebû Faris Abdülaziz	1365-1372
18	III. Muhammed es-Said	1372-1374
19	Ebü’l-Abbas Ahmed el-Müstansır	1374-1384
20	Ebû Faris el-Mütevekkil	1384-1386
21	IV. Muhammed bin Ahmed Ebu Zeyyan	1386
22	V. Muhammed el-Vâsık	1386-1387
23	Ebü’l-Abbas Ahmed el-Müstansır (yeniden)	1387-1393
24	II. Abdülaziz el-Müstansır	1393-1396
25	Ebû Âmir Abdullah bin Ahmed	1396-1397
26	Ebû Saîd Osman	1397-1420
27	II. Abdülhak	1420-1465

Kaynakça

1. "Marinid dynasty (Berber dynasty) - Encyclopædia Britannica". Britannica.com. 21 Nisan 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2014.
2. Bosworth, C. E (1996). The New Islamic Dynasties. Columbia University Press. ss. 41-42.
3. Fransızca: "Les Merinides" on Universalis
4. Niane, D.T. (1981). General History of Africa. IV. s. 91. Erişim tarihi: 24 Şubat 2014.
5. Bosworth, C.E. The Encyclopaedia of Islam: Vol 4. Brill Archives. s. 571.
6. Yiğit, İsmail (19 Eylül 2017). Endülüs (Gırnata Sultanlığı) ve Kuzey Afrika İslam Devletleri. KAYIHAN YAYINLARI. s. 158. ISBN 9786059669245.