Nuriye Gülmen

Nuriye Gülmen (d. 24 Kasım 1982, Kütahya),[1][2] Türk akademisyen ve aktivist.[3]

Nuriye Gülmen
Nuriye Gülmen açlık grevi eyleminde (Ankara - 2017)
Doğum Kasım 1982 (38 yaşında)
Kütahya, Türkiye
Eğitim Eskişehir Osmangazi Üniversitesi
Bilkent Üniversitesi
Meslek Akademisyen, aktivist

Öğretim Üyesi Yetiştirme Programı (ÖYP) kapsamında kadrosu Konya Selçuk Üniversitesi'nde bulunan Gülmen, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi'nde görevlendirilmişti.[4] Burada Karşılaştırmalı Edebiyat bölümünde araştırma görevlisi olarak görev yapmaktaydı.[5] Sözleşmesinin yenilenmemesi dolayısıyla açtığı davayı kazanarak, Selçuk Üniversitesi'nde göreve başladı.[4][6]

Göreve başlamasından bir gün sonra, 15 Temmuz Darbe Girişimi sonrası ilan edilen OHAL kapsamında çıkartılan 679 sayılı kanun hükmünde kararname ile çalıştığı üniversiteden FETÖ/PDY üyesi olduğu iddia edilerek ihraç edildi.[4] Kaybettiği işine geri dönmek üzere Ankara Yüksel Caddesi’ndeki İnsan Hakları Anıtı önünde 9 Kasım 2016'da 'İşimi Geri İstiyorum' diyerek bir eylem başlattı. Eylem sürecinde onlarca kez gözaltına alınan Gülmen, son olarak birlikte eylem yaptığı öğretmen Semih Özakça ile birlikte açlık grevine başladı.[7] Bu süreçte 59 kilodan 34 kiloya düşen Gülmen, KHK ihracına ilişkin itirazını değerlendiren OHAL Komisyonu'nun ret kararı vermesinin ardından 26 Ocak 2018'de açlık grevine son verdi.[8]

CNN International, Nuriye Gülmen’i 2016’nın önde gelen sekiz kadını arasında gösterdi.[9][10]

Yargı süreci

22 Haziran 2017'de Nuriye Gülmen ve Semih Özakça, açlık grevi nedeniyle sağlık sorunları yaşadıkları iddiası ile haklarında uygulanan tutukluluk kararının kaldırılarak tedbiren tahliyele edilmeleri isteğiyle Türkiye Cumhuriyeti Anayasa Mahkemesi'ne başvuruda bulundu. Anayasa Mahkemesi 28 Haziran'da Gülmen ve Özakça'nın yaptığı başvuruyu oybirliğiyle reddetti. Mahkeme gerekçeli kararında; "başvurucuların ceza infaz kurumunda tutulmalarının yaşamlarına, maddi veya manevi bütünlüklerine yönelik bir tehlike oluşturduğuna dair derhal tedbir kararı verilmesini gerektirir bir durum bulunmadığı anlaşılmıştır" ifadelerine yer verdi. Ayrıca, Gülmen ve Özakça'nın cezaevine getirildikleri günden beri sağlık durumlarının takip edildiği, kontrol amacıyla hastaneye sevk teşebbüslerinin Gülmen ve Özakça tarafından reddedildiği, acil durumlar için tedbirlerin alındığı ve cezaevi içinde bir hastanenin bulunduğu belirtildi.[11]

Nuriye Gülmen, davanın altıncı duruşmasında "silahlı terör örgütüne üye olmak" suçundan altı yıl üç ay ceza almış ve ardından da cezaevinden tahliye edilmiştir.[12]

AİHM başvurusu

Gülmen, Semih Özakça ile birlikte 29 Haziran 2017 tarihinde açlık grevi sonucu sağlık sorunları yaşadıkları ve tutukluluk koşullarının sağlık durumlarını daha da kötüleştirdiği iddiasıyla tahliye edilmeleri talebiyle Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM)'ne başvurdu.[13] 2 Ağustos 2017'de Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, Gülmen ve Özakça'nın avukatları aracılığıyla yaptıkları tedbiren tahliye başvurusunu reddetti. AİHM ret kararında, "mahkemeye sunulan sağlık raporları ve diğer bilgiler ışığında, Özakça ve Gülmen'in Sincan Devlet Hastanesinde tutuklu bulunmalarının, başvuranların hayatı açısından gerçek ve yakın bir tehlike oluşturmadığını" belirtti. Mahkeme ayrıca Gülmen ve Özakça'yı açlık grevine son vermeye davet etti.[14]

AİHM başvurusunda muayene ve tıbbi belgeleme sürecine tek hekim olarak katılan ve 32 sayfalık bir rapor sunan Şebnem Korur Fincancı twitter hesabından muayene ve belgeleme sürecinde yaşananları anlatarak tepki gösterdi ve bu tıbbi belgelemeye kararda atıf yapılmamasını eleştirdi: "Tüm hekimler hayati tehlike, bakıma gereksinim var diyor, ama cezaevi hastanesinde refakatçisiz tutulabiliyorlar. Üstüne hukukçular ruhsal olarak karar verme yeterliliği olan insanlara açlık grevini sonlandırın çağrısı yapıp “devlet size iyi bakar” diyor. Ayrıntı çok ama bu kadarı dahi tüm sürecin nasıl hak ihlalleri ile yüklü olduğunu sanırım açıkça gösterebilir. Pek çok bilimsel kaynaklı işkence tanılı, toplam 32 sayfalık muayene, tıbbi belgeleme ve bilimsel görüşe tek bir atıf yoktur."[15]

Talepleri

Nuriye Gülmen, göreve başlamasından bir gün sonra, 15 Temmuz Darbe Girişimi sonrası ilan edilen OHAL kapsamında çıkartılan 679 sayılı kanun hükmünde kararname ile açığa alındıktan sonra Ankara'da Yüksel Caddesi'nde İnsan Hakları Anıtı önünde başladığı eylemlerinin gerekçelerini şu şekilde açıklıyor:[16]

  1. OHAL kaldırılsın.
  2. İşten atılan ve açığa alınan devrimci demokrat kamu emekçileri işe iade edilsin.
  3. Keyfi ve hukuksuz işten atmalara son verilsin.
  4. 13 bin ÖYP’li araştırma görevlisinin kadro güvencesi geri verilsin.
  5. İş güvencesi olmadan bilim yapılamaz, tüm eğitim ve bilim emekçileri için iş güvencesi istiyoruz.[17][18]

Hakkındaki iddialar

25 Mayıs 2017 tarihinde, İçişleri Bakanı Süleyman Soylu Nuriye Gülmen ve Semih Özakça'nın "DHKP-C terör örgütü üyesi" olduklarını, eylemlerinin de bu örgüt tarafından desteklendiğini ve bu kişilerin DHKP-C ile doğrudan organik bir bağının söz konusu olduğunu iddia etti.[19] Soylu'nun bu iddiasının ardından ise avukat Selçuk Kozağaçlı Nuriye Gülmen ve Semih Özakça'nın temiz olan adli sicil kaydını paylaşarak İçişleri Bakanı Süleyman Soylu'yu yalanladı.[20] Bunun üstüne İçişleri Bakanlığı Araştırma ve Etütler Merkezi 54 sayfalık, "Bir Terör Örgütünün Bitmeyen Senaryosu Nuriye Gülmen ve Semih Özakça Gerçeği" isimli bir kitapçık yayınladı. Kitapçıkta Nuriye Gülmen'e karşı 12 dava açıldığı, bu davaların tamamının terör örgütüyle ilişkili olduğu ve davalardan birinin mahkûmiyet ile sonuçlandığı ve yargıtayda beklediği ileri sürüldü.[21] Cumhuriyet gazetesi, kitapçıkta kesin hüküm verilmemiş ve hala yargıtayda bekleyen bir dava başta olmak üzere, hakkında açılmış ve karara bağlanmamış diğer davaların kanıt olarak sunulduğunu iddia etti.[22]

Ayrıca bakınız

Kaynakça
  1. "Nuriye Gülmen'den mesaj: Şimdiye kadar geçirdiğim en anlamlı doğum günü oldu". Cumhuriyet Gazetesi. cumhuriyet.com.tr. 26 Kasım 2017. 6 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2017.
  2. "Açlık Grevinde 70. Gün: Gülmen ve Özakça Kimdir?". Bianet. bianet.org. 17 Mayıs 2017. 21 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2017.
  3. Karakaş, Burcu. "Nuriye Gülmen: Ailem AKP'li, perşembe akşamları Kur'an okurdum". https://journo.com.tr. 2 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2017. |yayıncı= dış bağlantı (yardım)
  4. "İşlerini geri isteyen Nuriye Gülmen ve Semih Özakça 29 gündür açlık grevinde". CNN Türk. 4 Nisan 2017. 6 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2017.
  5. "İşten Atılan Araştırma Görevlisi Üyemiz Nuriye Gülmen Yalnız Değildir!". EĞİTİM SEN. 24 Nisan 2015. 12 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2017.
  6. ""Açığa alındım, işimi istiyorum" diyen akademisyen Nuriye Gülmen bu kez gözaltına alınmadı". T24. 28 Kasım 2016. 29 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2017.
  7. "Akademisyen Nuriye Gülmen ve öğretmen Semih Özakça 21 gündür açlık grevinde". http://www.cumhuriyet.com.tr. 1 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2017. |yayıncı= dış bağlantı (yardım)
  8. "Gülmen ve Özakça açlık grevini bitirdi". Duvar. 26 Ocak 2018. 27 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2018.
  9. "CNN, Nuriye Gülmen'i 2016'nın Önde Gelen Sekiz Kadını Arasında Gösterdi". http://bianet.org. 29 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2017. |yayıncı= dış bağlantı (yardım)
  10. Frida Ghitis (26 Aralık 2016). "8 leading women (and one girl) of 2016". CNN International. 17 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2017. (İngilizce)
  11. Armutçu, Oya (28 Haziran 2017). "Anayasa Mahkemesi, Nuriye Gülmen ve Semih Özakça'nın tutukluluğuna yapılan itirazı reddetti". Hürriyet. 6 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2017.
  12. "Nuriye Gülmen tahliye oldu". CNN Türk. cnnturk.com. 2 Aralık 2017. 6 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2017.
  13. "Nuriye Gülmen ve Semih Özakça için AİHM'e başvuru". NTV.com.tr. 30 Haziran 2017. 6 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2017.
  14. Çakır, Arzu (2 Ağustos 2017). "AİHM Semih Özakça ve Nuriye Gülmen'in Başvurusunu Reddetti". Amerika'nın Sesi. 6 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2017.
  15. "AİHM'nin Gülmen ve Özakça kararına Fincancı'dan tepki". 6 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2017.
  16. ""Açığa alındım, işimi istiyorum" diyen akademisyen Nuriye Gülmen bu kez gözaltına alınmadı". T24. t24.com.tr. 28 Kasım 2016. 6 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2016.
  17. ""İşimi İstiyorum" Diyen Akademisyen Bugün de Yüksel Caddesi'nde Olacak". Bianet. bianet.org. 10 Kasım 2016. 6 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2017.
  18. "İçeride - Dışarıda açlık grevleri". Evrensel Gazetesi. evrensel.net/. 20 Nisan 2017. 6 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2017.
  19. "Bakan Soylu'dan Semih Özakça ve Nuriye Gülmen'le ilgili açıklamalar". NTV.com.tr. 25 Mayıs 2017. 1 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2017.
  20. "Bakan Soylu'nun 'terörist' ilan ettiği Gülmen ve Özakça'nın adli sicil kaydı". Cumhuriyet Gazetesi. cumhuriyet.com.tr. 25 Mayıs 2017. 6 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2017.
  21. "Bir Terör Örgütünün Bitmeyen Senaryosu: "Nuriye Gülmen Ve Semih Özakça Gerçeği"". 13 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2017.
  22. "İçişleri'nden skandal Nuriye Gülmen ve Semih Özakça kitabı: Bir terör örgütünün bitmeyen senaryosu". Cumhuriyet Gazetesi. cumhuriyet.com.tr. 21 Temmuz 2017. 6 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2017.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.