Otto Schniewind

Otto Schniewind (14 Aralık 1887 - 26 Mart 1964), II. Dünya Savaşı sırasında bir Alman oramiral idi.[1] Şövalye Nazi Almanyası]]'nın Şövalye Demir Haç madalyasını aldı.

Otto Schniewind
Schniewind, 1933
Doğum 14 Aralık 1887(1887-12-14)
Saarlouis
Ölüm 26 Nisan 1964 (76 yaşında)
Linz am Rhein
Bağlılığı
Hizmet dalı
Hizmet yılları 1907-1945
Rütbesi Oramiral
Birimleri SMS Leipzig
SMS Augsburg
SMS Magdeburg[1]
Komuta ettiği cruiser Köln[1]
Savaşları/Çatışmaları

I. Dünya Savaşı
II. Dünya Savaşı World War II

  • Operation Rösselsprung[1]
Madalyaları Şövalye Demir Haçı

Kariyeri

Schniewind, 1907 yılında Kaiserliche Marine'ye öğrenci olarak girdi. I. Dünya Savaşı sırasında torpido botlarının komutanı olarak görev yaptı. Alman filosu İngilizlere teslim olduğunda, bir torpido botu filosuna komuta etti, bu sırada Scapa Flow'daki Alman filosunun Scuttling'inde yer aldı ve ardından İngilizler tarafından esir alındı.[1]

Serbest bırakıldıktan sonra Schniewind, Marinebrigade Ehrhardt ve daha sonra Reichsmarine'de hizmet vermeye devam etti. 1925'ten 1926'ya kadar Savaş Bakanı Otto Gessler'e yardımcı olarak görev yaptı. 1932'de Schniewind, Köln'ün hafif kruvazörünün kaptanı oldu. 1934 yılında Schniewind başka bir kadroya atandı. 1937'de Konteradmiral'e ve 1940'ta Vizeadmiral'e (amiral yardımcısı) terfi etti.

1938'den 1941'e kadar Seekriegsleitung Kurmay Başkanı olarak görev yaptı. Bismarck'ın batmasından sonra Schniewind, Günther Lütjens'in gemisiyle kaybolduktan sonra Kriegsmarine'nin filo komutanı olarak Günther Lütjens'in halefi olarak atandı. 1943'te Schniewind, Marinegruppenkommandos Nord'un komutanı oldu. 1 Mart 1944'te Schniewind, oramiral'e terfi etti. 30 Temmuz 1944'te Schniewind komutadan kurtuldu ve savaş boyunca başka bir istihdam görmedi.

Savaştan sonra, Norveç Komutanlığı'ndaki (Weserübung Operasyonu) oynadığı rol nedeniyle Yüksek Komuta Mahkemesi'nde tutuklandı ve kovuşturma başlatıldı, ancak beraat ederek serbest bırakıldı. 1949-1952 arasında Bremerhaven'deki Donanma Tarihi Ekibi ile görev yaptı.

Kaynakça
  1. Hildebrand 1989, ss. 247-248.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.