Petergof Sarayı
Petergof Sarayı (Rusça: Петерго́ф), Rusya'nın Sankt-Peterburg şehrinin Petergof beldesinde yer alan ve I. Petro tarafından yaptırılan bir dizi saray ve bahçeden oluşan komplekstir. Bu saraylar ve bahçeler bazen "Rusya'nın Versay'ı" kabul edilmektedir ve Sankt-Peterburg Tarihî Merkezi ve Bağlantılı Anıtlar miras alanının bir parçası olarak UNESCO tarafından Dünya Mirası listesine eklenmiştir.
Tarihçe
I. Petro, sarayın inşa edildiği bölgeden ilk kez Büyük Kuzey Savaşı sırasında 1705'te, Kotlin Adası'nda yer alan Kronstadt kasabasından dönüşte iniş için kullanmaya uygun bir yer olarak günlüğünde bahsetti. 1714'te Petro'nun kendi çizimlerinin esas alındığı Monplaisir Sarayı'nın inşasına başlandı. Petro daha sonra bu sarayın yakınına Versay Sarayı'nı model alarak yeni saraylar ve bahçeler inşa edilmesi talimatı verdi. Sarayın ve bahçenin başlangıçtaki planı Fransız mimar Jean-Baptiste Le Blond tarafından yapıldı.[1] Petro'dan sonra gelen her bir çar, sarayı iç kesimlere doğru genişletmeye devam ettiyse de Petro'nun katkıları 1925'te tamamlandı. 1745-1755 arasında Yelizaveta'nın emriyle İtalyan mimar Francesco Bartolomeo Rastrelli tarafından saraya pek çok ekleme yapıldı.[2]
Petergof, 23 Eylül 1941'de Almanlar tarafından ele geçirildi. 1944'e kadar Almanların elinde kalan saray büyük oranda yıkıma uğradı.[3] Çeşmelerin pek çoğu yok edildi ve saray kısmen patlatılarak yanmaya bırakıldı. Savaşın bitiminden sonra başlayan restorasyon çalışmaları günümüzde de devam etmektedir. Sarayın adı Almanlara duyulan düşmanlık nedeniyle 1944'te "Petrodvorets" olarak değiştirildi ancak 1997'de eski hâline geri getirildi.
Yerleşim
Saray kompleksinde Petergof Büyük Sarayı, Aşağı Bahçe, Yukarı Bahçe, Samson Çeşmesi, Monplaisir Sarayı, Marli Sarayı ve Ermitaj Köşkü yer almaktadır.
Kaynakça
- R.K. Massie, Peter the Great: His life and world (New York: Ballantine Books, 1986), s. 631.
- http://www.saint-petersburg.com/peterhof/grand-palace/
- "Curating under Communism: 'A Historic Lesson for the Entire World'". Spiegel.de. 13 Temmuz 2012. 19 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2013.