Philip Hauge Abelson

Philip Hauge Abelson ( d. 27 Nisan 1913, Tacoma- Washington, ABD - ö.1 Ağustos 2004) uranyum-238'den uranyum-235'i ayırabilmek için gaz yayınım yöntemini geliştiren ve ABD'li fizikçi Edwin McMillan ile birlikte neptünyum elementini bulan fiziksel kimyacı.

1939-41 yılları arasında Washington D.C.'deki Carmegie Enstitü'sünün yer magnezitması bölümünde yardımcı fizikçi olarak çalışan Abelson, bu dönemde beta ışınları (elektronlar) yayan 1 maddeyi araştırdı. Daha sonra McMillian ve ekibiyle yaptığı işbirliğiyle sonucunda, uranyumun nötron bombardımanına tutulmasıyla elde deilen bu maddenin, sonradan neptünyum olarak adlandırılan yeni 1 element olduğunu kanıtladı. II. Dünya Savaşı sırasında Washington D.C.'deki Deniz Araştırma Laboratuvarı'nda çalışan Abelson'un geliştirdiği uranyum ayırma yönteminin, atom bombasının yapılabilirliği açısından temel önem taşıdığı anlaşıldı. Savaşın bitiminde hazırladığı, nükleer güçle çalışan denizaltılara dair yapılabilirlik raporu ise, ABD'nin bu alandaki çalışmalarının başlamasını sağladı.

1946'da döndüğü Carmegie Enstitü'sünde radyoaktif izotopların kullanımını başlattı. 1953-71 arasında yöneticiliğini yaptığı aynı enstitüye bağlı jeofizik laboratuvarındaki çalışmaları sırasında, fosillerdeki amino asitlerin ve kayaçlarda yaşları 1 milyar yılı aşan yağ asitlerinin varlığını saptadı. 1962'de American Association for the Advancement of Science'ın ( Amerkan Bilimleri Geliştirme Derneği )haftalık yayın organı olan Science'nin editörlüğünü üstlendi 1971'de Carmegie Enstitü'sün başkanlığına, 1978'de mütevelli heyetine seçildi.