Portekiz Komünist Partisi

Portekiz Komünist Partisi (Portekizce: Partido Comunista Português, Portekizce telaffuz: [pɐɾˈtidu kumuˈniʃtɐ puɾtuˈɡeʃ], PCP) Portekiz'deki büyük bir sol siyasi partidir. Parti Marksist-Leninist dünya görüşünü benimser ve parti örgütü demokratik merkeziyetçilik ilkesine göre inşa edilmiştir. Parti ayrıca kendisini yurtsever ve enternasyonalist olarak nitelendirmektedir.[3]

Portekiz Komünist Partisi
Partido Comunista Português
Kısaltma PCP
Genel başkan Kolektif Liderlik (Merkez Komite)
Genel sekreter Jerónimo de Sousa
Kuruluş tarihi 6 Mart 1921 (1921-03-06)
Merkez Rue Soeiro Pereira Gomes 3, Lizbon
Gazete(leri) Avante!,
O Militante,
Emigração,
Portugal e a UE
Gençlik kolu Portekiz Komünist Gençlik
Üyelik  (2012) 60,484[1]
İdeoloji Komünizm
Marksizm-Leninizm
Ulusal üyelik Üniter Demokratik Koalisyon
Uluslararası üyelik Uluslararası Komünist ve İşçi Partileri Konferansı
Avrupa üyelik Avrupa Birleşik Solu - İskandinav Yeşil Solu[2]
Resmî renkleri      Kırmızı
Cumhuriyet Meclisi
10 / 230
Avrupa Parlamentosu
3 / 21
Bölgesel Parlamentolar
3 / 104
Yerel Yönetimler
171 / 2.074
İnternet sitesi

Parti 1921 yılında Komünist Enternasyonal'in (Komintern) seksiyonu olarak kurulmuştur. 1920'lerdeki bir darbenin ardından yasadışı ilan edilmiştir. Portekiz Komünist Partisi, António de Oliveira Salazar'ın diktatörlük rejimine karşı muhalefet hareketinde tayin edici bir rol oynamıştır. Elli yıllık diktatörlük boyunca, parti sıkça siyasi polis (PIDE) tarafından yok edilmeye çalışılmış. PIDE, komünist parti üyelerini hapis, işkence ve ölüm tehdidi altında yer altında mücadele etmeye zorlamıştır. 1974 yılında, 48 yıllık diktatörlüğü deviren kansız Karanfil Devrimi'nden sonra, partinin hapiste bulunan 36 Merkez Komitesi üyesi, toplam 30 yıl hapis yattıktan sonra serbest kaldılar.[4] Devrimin sonucunda komünistlerin de desteklediği gerilla hareketleri başarılı olacak ve Portekiz'e karşı bağımsızlık savaşı veren Angola, Mozambik ve Gine-Bissau bağımsızlıklarını kazanacaktır. Efsanevi önderi Alvaro Cunhal 1961-1992 yılları arasında partiyi yönetmiş ve halihazırdaki güçlü ve siyasi olarak geleneksel komünist hattı tutmasını sağlamıştır.

Seçim sonuçları

Cumhurbaşkanlığı
Seçim Aday 1. Tur 2. Tur
Oy % Oy %
1976 Octávio Rodrigues Pato 365,344 7.6 (#4)
1980 Carlos Alfredo de Brito Çekildi
1986 Francisco Salgado Zenha 1,185,867 20.6 (#3)
1991 Carlos Alberto Carvalhas 635,867 12.9 (#3)
1996 Jerónimo Carvalho de Sousa Çekildi
2001 António Simões de Abreu 221,886 5.1 (#3)
2006 Jerónimo Carvalho de Sousa 466,428 8.6 (#4)
2011 Francisco José de Almeida Lopes 300,921 7.1 (#4)
2016 Edgar Silva 183,051 3.9 (#5)

(Kaynak: Portekiz Seçim Komisyonu8 Nisan 2005 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)

Cumhuriyet Meclisi
Seçim Oy % Sandalye
1976 785,594 14.6 (#4)
40 / 263
 Yeni
1979 1,121,374 19.0 (#3)
47 / 250
 7
1980 1,000,975 17.0 (#3)
41 / 250
 6
1983 1,024,475 18.2 (#3)
44 / 250
 3
1985 893,216 15.6 (#3)
38 / 250
 6
1987 685,109 12.2 (#3)
31 / 250
 7
1991 501,840 8.8 (#3)
17 / 230
 14
1995 504,007 8.6 (#4)
15 / 230
 2
1999 483,716 9.0 (#3)
17 / 230
 2
2002 378,640 7.0% (#4)
12 / 230
 5
2005 432,009 7.6 (#3)
14 / 230
 2
2009 446,174 7.9% (#5)
15 / 230
 1
2011 440,850 7.9 (#4)
16 / 230
 1
2015 444,907 8.3 (#4)
17 / 230
 1

Avrupa Parlamentosu
Seçim Oy % Sandalye ±
1987 646,640 11.50 (#4)
3 / 24
1989 594,961 14.41 (#3)
4 / 24
 1
1994 339,283 11.19 (#4)
3 / 25
 1
1999 357,575 10.32 (#3)
2 / 25
 1
2004 309,406 9.09 (#3)
2 / 24
 0
2009 379,787 10.64 (#4)
2 / 22
 0
2014 416,446 12.68 (#3)
3 / 21
 1

Kaynakça
  1. Pedro, Rainho (29 Aralık 2012). "Partidos têm 300 mil militantes. PS com o dobro das novas adesões do PSD de Passos". Jornal i. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2012.
  2. "Partido Comunista Português - GUE/NGL - Another Europe is possible". GUE/NGL. 11 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Şubat 2016.
  3. Portuguese Communist Party (2005). Programme and Statutes of the Portuguese Communist Party. Edições Avante!. ISBN 972-550-307-4
  4. Cunhal, Álvaro (1997). O caminho para o derrubamento do fascismo. Edições Avante!. ISBN 972-550-262-0
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.