Sa'd bin Ebû Vakkas

Sa'd bin Ebû Vakkās (Arapça: سعد بن أبي وقاص ; d. 592, Mekke - ö. 675, Akik)[1], Cennet'le müjdelenen on sahabiden ve İslam'ı ilk kabul edenlerdendir. Ebu Bekir vasıtasıyla Müslüman oldu.

"Sa'd ibn Ebî Vakkas" Hilâfet ordularına Kadisiye Muharebesi'nde komuta ederken. (Şehname isimli eserden alınmış bir minyatür.)

Sahabe Sa'd bin Ebû Vakkās Arapça: سعد بن أبي وقاص
Doğum	592 Mekke
Ölüm	675 Medine

Müslüman oluşu

Müslüman oluşuna sebep olan olayı şu şekilde anlatır:

“	Müslüman olmadan önce rüyamda kendimi hiçbir şeyi göremediğim karanlık bir yerde gördüm. Bu arada Ay doğdu ve ben onun aydınlığına tâbî oldum. Benden önce bu Ay'a kimlerin uymuş olduğuna bakıyordum. Onlar, Zeyd bin Hârise, Ali bin Ebû Tâlîb ve Ebû Bekir'di. Onlara ne kadar zamandan beri burada olduklarını sorduğumda onlar "Bir saat kadardır" dediler. Araştırdığımda öğrendim ki, Resulullah gizlice İslâm'a davette bulunmaktadır. Ona Ecyad Tepesi taraflarında rastladım. İkindi namazını kılıyordu. Orada İslâm'ı kabul ettim. Benden önce bu kimselerden başkası iman etmemişti.[2]	„

Sa'd bin Ebî Vakkas, paganların tahrik ve alaylarına dayanamadığı bir gün eline geçirdiği bir kemik parçasıyla içlerinden birini yaraladı. Bu sebeple İslâm uğruna ilk kan akıtan kişi olarak anılır.[3]

615 yılında Habeşistan'a yapılan hicrete katıldı. Daha sonra 622 yılındaki hicrete katılarak Mekke'den Medine'ye göç etti.

Katıldığı savaşlar

Muhammed tarafından birçok seriyyede ordu kumandanı olarak görevlendirildi. Bedir Savaşı'na katıldı. Bu savaşta düşman ordusunun komutanlarından Said bin el-As'ı öldürerek Zülkife isimli kılıcını İslâm Peygamberi'ne getirdi. Uhud Savaşı'nda İslâm Ordusu iki ateş arasında kalınca Peygamber'i korumak için kalan birkaç kişiden biriydi. Sa'd bin Ebî Vakkas, bunların dışında Hendek, Hayber, Mekke'nin Fethi ve diğer gazvelere katıldı.[4]

Muhammed'in ölümünden sonra Ebu Bekir'e biad etti. Ömer'in halifeliği sırasında devlet idaresinde görev aldı.

İslâm Ordusu'nun kumandanlığına getirildi. Kadisiye Savaşı'nda Sasaniler'i yenip İran'ı fetheden ordunun başkumandanıydı. Ordunun çeşitli ihtiyaçları sebebiyle Kûfe şehrini kurdurdu.

Devlet idaresinde çeşitli görevler aldıktan sonra Medine'ye yerleşti. İlk Fitne döneminde Müslümanlar arasında başgösteren ayrılıklara ve mücadelelere karışmamaya çalıştı.[2][5]

Ölümü

675 yılında Medine'de yakınlarındaki Akik Vadisi'nde öldü.

Kaynakça

1. "Arşivlenmiş kopya". 22 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2015.
2. İbnü'l-Esir, Üsdül-Gâbe, C. II, S. 368
3. "Arşivlenmiş kopya". 2 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2008.
4. İbn Sa'd, et-Tabakâtü'l-Kübrâ, Beyrut 1960, C. III, S. 139-140
5. İbn Sa'd, et-Tabakâtü'l-Kübrâ, Beyrut 1960, C. III, S. 143