San Marco (Floransa)

San Marco İtalya'nın Floransa şehrinde bulunan dini bir kompleksin adıdır. Bünyesinde bir kilise yapısı ve manastır bulundurmaktadır. Manastır şimdi müze olarak bulunmakta olup, üç üne sahiptir: 15'inci yüzyılda dominikan tarikatına mensup olan meşhur iki kişiye ev sahipliği yapmıştır. Bunlar ressam Fra Angelico ve vaiz Girolamo Savonarola dır. Ayrıca manastırda Michelozzo tarafından inşa edilmiş olan kütüphanede bulunan meşhur el yazması koleksiyona ev sahipliği yapar.

San Marco (Floransa), ön yüzü ve çan kulesi.

Günümüzdeki manastır, on ikinci yüzyılda var olan Vallombrosan manastırının yerini işgal etmektedir. Bu manastır daha sonra Silvestrine soyundan Benediktin keşişlerine geçmiştir. 1435 yılında Benediktinler'in yerini Fiesole'li Dominikanlar alır. İki yıl sonra, onlar şimdi Palazzo Medici-Riccardi olarak bilinen aile sarayına yakın yerde oturan Cosimo de' Medici the Elder'ye tüm kompleksi yenilemesi finansmanını sağlanması için müracaat ederler. İşler Michelozzo'ya emanet edilir. Rahiplerin dehlizlerinin her bir hücresi ve pek çok diğer duvar Fra Angelico tarafından diğerlerinin işbirliği ile (bunlar arasında Benozzo Gozzoli de vardır) dekore edilir. Cosimo de' Medici kendisinin dini işlerini yapabileceği kişisel bir dua yerine sahip olmuştur.

San Marco, 15'inci yüzyıl sonlarında Girolamo Savonarola'nın kısa ruhsal dini yönetiminde söylevlerinin ikametgâhı olarak meşhurdur.

Kilise

Kilise Papa IV. Eugene'nin huzurunda 1443 yılında takdis edildi. Kilise, 16'ncı yüzyıl sonlarında Giambologna tarafından dizayn edilen şapele karşı tek bir orta kısma (nave) sahiptir ve 16'ncı ve 17'nci yüzyıldan ressamlara ev sahipliği yapar. 17'nci yüzyıl sonlarında tribün ve kıvrık tavan ayrıca gerçekleştirildi. Daha sonraki bir yenileme 1678 yılında Pier Francesco Silvani tarafından yapıldı. Neo-Klasik stil'deki ön cephe 1777-1778 yılında yapıldı.

Sanat çalışmaları içinde en eski olanı ön cephe zıddındaki 14'üncü yüzyıla ait bir üzerinde İsa'nın resmi olan haçdır (crucifix). Yüksek sunaktaki haç Angelico (1425-1428) tarafından yapılmıştır. Sağdaki ilk sunak 1593 yılında Santi di Tito tarafından yapılan Dua eden Aziz Thomas (St. Thomas Praying) dır. Fra Bartolomeo tarafından yapılan ikinci sunak Madonna ile Azizler (Madonna with Saints)dir.

Giambologna, Salvati Şapeli olarak bilinen Cappella di Sant'Antonino yu 1859 yılı Mayıs ayında tamamlamıştır. Salviati ailesi evlilik ile Mecidi ailesine bağlanmıştır (PapaXI. Leo Francesca Salviati'nin oğluydu (Giacomo Salaviati ve Lucrezia de' Medici'nin kızı)). İç kısım Domenico Passignano tarafından, Tercüme ve Aziz Antonino Perozzi li fresklerle süslendi. Şapelin kubbesi Bernardino Poccetti tarafından yapıldı. Ayrıca Sacrament Chapel (Kutsal Ayin Şapeli)ndeki yaratıcı freskler. Daha sonra ayrıca Santi di Tito, Crespi, Francesco Morandini, Jacopo da Empoli ve Francesco Curradi'nin yağlı boya tablolarına sahiptir.

San Marco'ya içinde Giovanni Pico della Mirandola ve şair Angelo Poliziano'nun bulunduğu önemli kişiler gömülmüştür.

Manastır

Fra Angelico tarafından yapılan The Last Judgement (Son yargı).

Michelozzo, Cosimo de' Medici için bir gösterişsiz, her ne kadar rahat, Rönesans binası yaptı. Yapı şık dehlizleri, kütüphaneyi içeriyordu. Lorenzo il Magnifico'nun nüfusu altında Poliziano ve Pico della Mirandola gibi Floransa hümanistlerinin favori toplantı yeri haline geldi. Bunlar burada Latin ve Yunan dilindeki metinlere elverişli bir şekilde başvurabileceklerdi.

Manastır 1808 yılında Napolyon Savaşları döneminde Dominikanların elinden alındı ve bu 1866 yılında yapının mülkiyeti devletin eline geçince tekrar etti.

Manasatır şimdi Museo Nazionale di San Marco ya evsahipliği yapmaktadır. Müzenin girişi Aziz Antoninus olarak adlandırılan dehlizden giriş olup, 16'ncı-17'nci yüzyılda Bernardino Pocetti tarafından fresklerle süslenmiştir.

Müze Fra Angelico'nun daha önemli koleksiyon işlerine evsahipliği yapar. Pano yağlı boya tablosu olan ve Deposition olarak adlandırılan (İsa'nın çarmıhdan indirilişi) Palla Strozzi için icra edildi. Altarpiece of San Marco (San Marco'nun mihrabın yanındaki tablo) 1440 yılında Medici tarafından hizmete sokuldu. Taşınabilir tapınak olan Tabernacle (1433-1434) Lorenzo Ghiberti'nin işbirliği ile icra edildi. Ayrıca Angelico ve onun yardımcılarının yaptığı çok büyük sayıda küçük freskler vardır. Bunlar arasında Beşaret (Meryem'e İsa'ya hamile olduğunu bildiren haber) freskleri önemli bir yer tutar. Onun şaheseri olan ana salondaki Çarmıh (üzerinde İsa'nın resmi olan haç veya heykel) kompleksi olup 1442 yılında bitirilmiştir.

Müze diğer sanatçıların çalışmalarını da sergiler. Bunlar arasında Domenico Ghirlandaio'nun indirilmiş ölçülerdeki Last Supper'ın versiyonu. Girolamo Savonarlo'nun yaşadığı hücreler ayrıca görülebilir.

Bibliyografya

• Guida d'Italia, Firenze e Provincia ("Guida Rossa"), Edizioni Touring Club Italiano, Milano 2007.
• Le grandi città d'Europa. Firenze, Touring Club Italiano, Milano 2002.
• Franco Cesati, Le chiese di Firenze, Newton Compton Editori, Roma 2002.