Son insan (Almanca: der letzte Mensch), Friedrich Nietzsche'nin Böyle Buyurdu Zerdüşt adlı yapıtında yer alan bir terimdir. Übermensch olarak adlandırılan üst insanın anti-tezini tanımlamak için kullanılmıştır. Son insan yaşamaktan bıkmış, risk almayan, yalnızca huzur ve güvenliğini düşünen kişi olarak tanımlanmıştır.
| Eserleri | Tragedyanın Doğuşu • Yunanların Trajik Çağında Felsefe • Ahlaksal Olmayan Duygulardaki Gerçekler ve Yalanlar Üzerine • Zamansız Düşünceler • İnsanca, Pek İnsanca • Tan Kızıllığı • Şen Bilim • Böyle Buyurdu Zerdüşt • İyinin ve Kötünün Ötesinde • Ahlakın Soykütüğü Üzerine • Wagner Olayı • Putların Alacakaranlığı • Deccal • Ecce Homo • Dionysos Dithyrambosları • Nietzsche Wagner'e Karşı • Güç İstenci (ölümünden sonra) |
|---|---|
| Felsefesi | Apollon ve Dionysos • “Üstinsan” • Ressentiment • “Güç istenci” • “Tanrı öldü” • Bengi dönüş • “Amor Fati” • Sürü içgüdüsü • Tschandala • “Son insan” • Perspektivizm • Efendi-köle ahlâkı • Değerlerin yeniden değerlendirilmesi • Nietzscheci evetleme • |
| İlişkili maddeler | Friedrich Nietzsche hakkında yazılan eserler listesi • Nietzsche etkisi ve algısı • Anarşizm ve Nietzsche • The Journal of Nietzsche Studies • Nietzsche-Archiv • Nietzsche-Haus, Naumburg • Nietzsche-Haus, Sils Maria • Nietzsche Music Project • Max Stirner'le ilişkisi • Nietzsche Ağladığında • Kız Kardeşim ve Ben • Nietzsche'nin Kütüphanesi • Soyağacı |