Stalag V-A

Stalag V-A, II. Dünya Savaşı sırasında Nazi Almanyası'nın Ludwigsburg kentinde inşa ettiği savaş esiri kampı.

Stalag V-A
Kuruluş 1939
Kapanış 1945
Tür Nazi toplama kampı
Konum
Koordinatlar 48.88°K 9.19°D / 48.88; 9.19
Hizmet bölgesi Nazi Almanyası
Ana kurum Wehrmacht

Hakkında

Esir kampı, bir zamanlar Alman süvari birliklerinin bulunduğu bir askeri kampın sahasında inşa edildi. Kırmızı tuğladan yapılmış ahırlar Ekim 1939'de binalara çevrildi. Kampta büyüyen mahkûm nüfusunu barındırmak için ahşap baraka kulübeler inşa edildi.[1]

Kamp içindeki binaların çatıları, Almanca “savaş esiri” anlamına gelen Kriegsgefangenen için “KG” olarak işaretlendi. Müttefik Devletler'in uçaklarının yanlışlıkla kampın vurulmasını engellemek için çatılara büyük kırmızı haçlar çizildi.

Yayılan hapishane kompleksi yerleşkelere bölündü. Her yerleşkenin çevresi, üst kısmında yüksek voltajlı bir tel kullanan on beş metre yüksekliğinde çift dikenli tellerle çevrildi. İki çit arasındaki boşluk, karışık bir dikenli tel kütlesiydi. Esirlerin tarafında tel ile çit arasında paralel bir tel koyuldu, zemine yaklaşık altı metre mesafede, yere altı ila sekiz inç yukarıya yerleştirildi. Buraya giren her kişi anında vurularal öldürüldü. Çit boyunca tamamen silahlı gözetleme kuleleri vardı.

Kampta tutulan ilk mahkûmlar Polonyalılardı, 1939'da Polonya'nın Nazi işgali sırasında esir alındı. Savaş ilerledikçe, diğer milletlerden mahkûmlar Stalag V-A'ya getirildi. Kampın Nisan 1945'teki tahliyesi sırasında, Almanya ile savaşan her devletin vatandaşları kampta hazır bulundu. Kampta bulunan en büyük nüfus Sovyet esirlerindi. 1941-1942 arasında çok sayıda Sovyet esir bu kampa getirildi. Diğer esirlerden ayrı tutuldular ve diğer ülkelerin esirlerine uygulanandan daha sert muamele gördüler. Nazilerin Sovyet savaş esirlerine karşı işledikleri suçlar kapsamında binlerce Sovyet esir yetersiz beslenme ve hastalık nedeniyle öldü.[2]

Bunun yanında Fransızlar, Belçikalılar, Hollandalılar, İngilizler, İtalyanlar ve Amerikalı mahkûmlar da çok sayıda vardı.

Özellikle çalışma kamplarından fazlasıyla kaçma girişimleri oldu. Bu kaçış girişimlerinden biri Ekim 1943'te Hollandalı mahkûm Arie Verouden tarafından yapıldı. Aralık ayında yakalandı ve iki yıl hapis cezasına çarptırıldı.[3]

Savaşın bitiminden sonra binlerce esir çoğu Nazi ordusunun kullandığı binalara transfer edildi.

Zaman çizelgesi
  • 1935: Ludwigsburg'un güney ucunda bir Nazi askeri kampı kuruldu. Yerleşkede bir depo, 17 baraka ve bir sürü at ahırı vardı.
  • Ekim 1939: Kamp, Polonya'nın Nazi işgali sırasında esir tutulan Polonyalı mahkûmları barındırmak için bir savaş esiri kampına dönüştürüldü.
  • Mayıs 1940: Fransa Muharebesi sırasında yakalanan Belçikalı, Hollandalı ve Fransız mahkûmlar getirildi. Ayrıca Dunkerque'te yakalanan İngiliz mahkûmlar da bu kampa getirildi. 15 Ekim 1940'ta Helene Pitrou'nun ailesinin kampa yerleştirildiği Kızıl Haç tarafından bilgilendirildi.[4]
  • 1941-1942: Pek çok Sovyet mahkûm getirildi, ancak bu esirler ayrı bir alanda tutuldu ve daha kötü muamele gördü. Binlerce Sovyet esir yetersiz beslenme ve hastalık sebebiyle hayatını kaybetti.
  • Düşük rütbeli askerlerin çoğu, fabrikalarda çalışmak, karayollarını ve demiryollarını onarmak ve çiftliklerde çalışmak üzere bölgedeki çalışma kamplarına transfer edildi.
  • 1944: Normandiya'daki Müttefiklerin inişlerini ve ardından Fransa'da yaşanan savaşın ardından Amerikalı mahkûmlar kampa gelmeye başladı. Amerikalı mahkûmlar, Fransız, Belçikalı ve İtalyan mahkûmlarla aynı yerleşkede tutuldu.
  • Kamp 1 Nisan 1945'te boşaltıldı.

Kaynakça
  1. "Stalag 5A POW Camp". Wartime Memories Project. 2012. 27 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2019.
  2. Bouchet, Paule du (2005). Dans Paris Occupe: Journal of Helene Pitrou, 1940-1945 (Fransızca). Gallimard Jeune. s. 25-26. ISBN 978-2075109376.
  3. de Haan-Verouden, Marga (2006). "Arie Verouden". pegasusarchive.org. 7 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2019.
  4. Dans Paris Occupe: Journal of Helene Pitrou, 1940-1945, Paule du Bouchet, Gallimard Jeunesse, 2005; s. 25-26.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.