Tanrı adları
Tanrı adları ya da mukaddes isimler, monoteist anlamdaki tekil bir tanrı inancında, Tanrı'ya karşı litürji veya dua aracılığıyla hitap şeklini tasvir ederler.[1]
Athanasius Kircher'in Oedipus Aegyptiacus (1652–54) isimli eserinde '"Tanrı adları" ile alâkalı olarak çizdiği bir diyagram. Biçem ve şekil olarak tipik bir mistik geleneği yansıtan bu şema, erken teoloji döneminin Erken Aydınlanma Çağı'nın Kategori ve teşkilat kavramlarıyla din ile simyanın birleşerek ortaya çıkardığı biçimi belki de daha çok Tanrı'nın bir düşünsel görüntüsünü yansıtmaktadır.
İslâm dininde
İslâm'da Tanrı'nın tasvir edilmesi Allah'ın 99 ismi ile gerçekleşir. İslâm i'tikadı,
| « Allâh’û-Celle-Celâle’hû'dan gâyrı tanrı mevcut değildir » |
ifadesi ile beyân olunur. İslâmiyet'in kabul ve tasdik edildiği anlamına gelen bu ifade,
| « Âlemlerde hiçbir tanrı yoktur, ama sadece Allâh’ûr-Râhman’ûr-Râhîym » |
anlamına gelir ki, O'ndan başka tüm olası ilâhların mevcut olabileceği ihtimâlini de dışlamış olmaktadır.
Mecûsî dinlerde
İslâmiyet'te Allâh’ûr-Râhman’ûr-Râhîym olarak adlandırılan Tanrı, Mecûsîler'e göre ise "Yezdân" (Tüm hayırların yaradanı olan "Hayır Tanrısı") olarak bilinmekteydi.[2] Zerdüştlük'te de İslâmiyet'e benzer bir şekilde Tanrı 101 isimle tasvir edilir.
Kaynakça
- Baesler, E.J. "Spiritual Leadership in the Entrepreneurial Business: A Multifaith Study." Journal of Ecumenical Studies. 2001. pp.196–217
- Elmalılı Muhammed Hamdi Yazır, Hak Dini Kur'an Dili, Cilt 10, Sahife 491, Feza Gazetecilik, Yenibosna, İstanbul.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.