Tao (Taoizm)

Tao veya Dao, Taoizm'in ana ve temel kavramıdır. Kesin olarak ortaya çıktığı bir tarih bilinmemekle beraber M.Ö. altıncı ve beşinci yüzyılda yaşadığı tahmin edilen Lao Zi'nin Dao De Çing derleme kitabında anlatılmıştır. Dao anlayışının toplumlar arasında çok daha eski çağlardan beri sözlü olarak bilindiğini ileri süren görüşler vardır.

Günümüz çincesinde yol, yön, yöntem, temel, akış gibi birçok anlam barındıran bir simge sözcüktür. Laozi "adını bilemiyorum ama ben ona Tao dedim" şeklinde açıklamıştır. Çünkü bu öğretide sürekli değişim halindeki bir şeye ad vermenin onu sabitmiş gibi göstereceği için mümkün olamayacağı anlatılmaktadır. Lao Zi bu yüzden "adsızdır sonsuz olan Tao" diyerek anlatmak zorunda kalmıştır. Şeyler duyumlarla ancak dışa vuran haliyle algılanır bu da görecelidir, duyumdan uzaklaştıkça Tao'nun cevherine yaklaşılır. Tao tam olarak ne şudur ne de budur. Her şeyin her daim değişim ve dönüşüm içinde olduğunu savunur. Tao, evrenin yani her şeyin akışıdır. İnsanlar içinse doğanın dilidir. Bir din değildir. Tao öğretisi bir yaratan ve onun ayetlerini anlatmaz. Daha çok her şeyin "Yin ve Yang" ilkesi denen karşıt kutuplardan ibaret olduğunu ve bu karşıtların sürekli değişim ve dönüşüm içinde olduğunu her şeyin bu akış içinde cereyan ettiğini anlatır. Günümüzdeki kuantum mekaniği ile ortaya atılan belirsizlik ve kaos ilkeleriyle anlatılan evren anlayışı, bu öğretinin ilkeleriyle örtüşme göstermektedir.