Toskana lehçesi
Toskana lehçesi (İtalyanca: dialetto toscano) çoğunlukla İtalya’nın Toskana bölgesinde konuşulan İtalyan-Dalmaçya dillerinen biri.[1]
Toskana lehçesi | |
---|---|
İtalyanca: dialetto toscano | |
Telaffuz | İtalyanca telaffuz: [djaˈlɛtto toˈskaːno] |
Ana dili olanlar | İtalya ve Fransa |
Bölge | |
Dil ailesi | |
Dil kodları | |
ISO 639-3 | – |
Toskana lehçesinin kullanıldığı bölgeler |
Standart İtalyanca, Toskana lehçesini kullanan Dante Alighieri, Petrarch, Giovanni Boccaccio, Niccolò Machiavelli ve Francesco Guicciardini'nin eserlerinin prestiji nedeniyle Toskana lehçesine dayanır.[1]
Lehçenin özellikler
Sesbilgisel
- /dʒ/ yerine [ʒ] olarak telaffuz[2]
İtalyancada İtalyanca telaffuz: [la ˈdʒɛnte] (cente) olarak okunan kelimee Toskana lehçesinde İtalyanca telaffuz: [la ˈʒɛnte] (çente) diye okunur
- /s/ yerine [ts] olarak telaffuz[2]
İtalyancada İtalyanca telaffuz: /ˈfalso/ (falso) → Toskana lehçesinde İtalyanca telaffuz: [ˈfaltso] (faltso)
Biçimbilimsel
- "Tu" (sen) yerine belirtme durumu olan te (seni)'nine kullanılması[2]
İtalyanca: tu lo farai, no? (Türkçe: Yaparsın, değil mi?) Toskana lehçesi: Te lo farai, no?
- Fiilin yalın hallerinde son hece re' kullanılmaması[2]
andàre → andà
pèrdere → pèrde
finìre → finì
Kaynakça
- "Italia nell'Enciclopedia Treccani". www.treccani.it (İtalyanca). Enciclopedia Treccani. 21 Mart 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ocak 2021.
- Lewis, Paul (2016). Ethnologue: Languages of the world (16. bas.). Dallas, Texas: SIL International. ISBN 978-1556712166.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.