Özel mülkiyet

Özel mülkiyet, hükûmet dışı hükmi şahısların yasal mülkiyet sahipliğidir.[1] Özel mülkiyet, devlet varlığının sahip olduğu kamu mülkiyeti ve hükümet dışı varlıkların sahip olduğu kolektif veya kooperatif mülkiyet ile aynı şey değildir.[2] Anarşizm ve sosyalizm gibi belirli siyasi felsefeler özel ve kişisel mülkiyet arasında bir fark görürken[3] diğerlerini ikisini bir tutar.[4] Özel mülkiyet bir ülkenin siyasi sistemi tarafından tanımlanan ve uygulanan yasal bir kavramdır.[5]

Ayrıca bakınız

• Ortak mülkiyet
• Çitleme
• İdeoloji
• Kişisel mülkiyet
• Kamu mülkiyeti
• Mülkiyet hakkı
• Mülkiyet geliri
• Mülkiyet hakları (ekonomi)
• Hukukun üstünlüğü

Kaynakça

1. McConnell, Campbell; Brue, Stanley; Flynn, Sean (2009). Economics. Boston: Twayne Publishers. s. G-22. ISBN 978-0-07-337569-4.
2. Gregory and Stuart, Paul and Robert (28 Şubat 2013). The Global Economy and its Economic Systems. South-Western College Pub. s. 30. ISBN 978-1285055350. There are three broad forms of property ownership – private, public, and collective (cooperative).
3. Friedland, William H.; Rosberg, Carl G. (1965). African Socialism. Stanford University Press. s. 25. ISBN 978-0804702034.
4. Hoppe, Hans-Hermann (20 Mayıs 2002). "Rothbardian Ethics". LewRockwell.com. 13 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2020.
5. Bertrand Badie; Dirk Berg-Schlosser; Leonardo Morlino (2011). International Encyclopedia of Political Science. SAGE Publications, Inc. s. 2132. ISBN 978-1412959636. Private property cannot exist without a political system that defines its existence, its use, and the conditions of its exchange. That is, private property is defined and exists only because of politics.