İftira
İftira, Türk Ceza Kanunu'nun "Adliyeye Karşı Suçlar" bölümü, 267. maddede "yetkili makamlara ihbar veya şikayette bulunarak ya da basın ve yayın yoluyla, işlemediğini bildiği hâlde, hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını ya da idarî bir yaptırım uygulanmasını sağlamak için bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat etmek" olarak tanımlanmaktadır.[1]
Ceza hukuku |
---|
Genel kavramlar |
Uluslararası suçlar |
Kişilere karşı suçlar |
Hayata Karşı Suçlar:
Vücut Dokunulmazlığına Karşı Suçlar:
İşkence ve Eziyet: Cinsel Dokunulmazlığa Karşı Suçlar: Hürriyete Karşı Suçlar:
Şerefe Karşı Suçlar: Malvarlığına Karşı Suçlar:
|
Topluma karşı suçlar |
Kamu Güvenine Karşı Suçlar:
Genel Ahlaka Karşı Suçlar:
Ekonomi, Fikri, Sanayi ve Ticarete İlişkin Suçlar:
|
Millete ve devlete karşı suçlar |
Kamu İdaresinin Güvenilirliğine ve İşleyişine Karşı Suçlar:
Adliyeye Karşı Suçlar:
Devletin Egemenlik Alametlerine ve Organlarının Saygınlığına Karşı Suçlar: Devletin Güvenliğine Karşı Suçlar:
Anayasal Düzene ve Bu Düzenin İşleyişine Karşı Suçlar:
Milli Savunmaya Karşı Suçlar:
Diğer: |
Karşılıklılık Etiği gereği; basın ve yayın yoluyla işlenen iftira suçundan dolayı mahkûmiyet kararı verilmesi halinde hüküm, suçun işlendiği veya eşdeğeri basın ve yayın organıyla ilan edilmekte ve ilan masrafları hükümlüden tahsil edilmektedir.
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- "Türk Ceza Kanunu". 11 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2011.