Dolandırıcılık

Dolandırıcılık, en genel anlamıyla aldatma amacı ile yapılan kasıtlı eylemdir. Dolandırıcılık, türlerine göre farklılık gösterebilmektedir. Arkeoloji, edebiyat, emlâk, belge sahteciliği vb. dolandırıcılık türleri vardır.[1]

Ceza hukuku
Genel kavramlar
Uluslararası suçlar
Kişilere karşı suçlar

Hayata Karşı Suçlar:

Vücut Dokunulmazlığına Karşı Suçlar:

  • Yaralama
  • İnsan üzerinde deney
  • Organ veya doku ticareti

İşkence ve Eziyet:

Cinsel Dokunulmazlığa Karşı Suçlar:

Hürriyete Karşı Suçlar:

  • Tehdit
  • Şantaj
  • Cebir
  • Adam kaçırma ve alıkoyma suçu
  • Özel hayatın gizliliğini ihlal suçu
  • Konut dokunulmazlığının ihlali suçu
  • Hakkı olmayan yere tecavüz suçu

Şerefe Karşı Suçlar:

Malvarlığına Karşı Suçlar:
Topluma karşı suçlar

Kamu Güvenine Karşı Suçlar:

Genel Ahlaka Karşı Suçlar:

Ekonomi, Fikri, Sanayi ve Ticarete İlişkin Suçlar:
Millete ve devlete karşı suçlar

Kamu İdaresinin Güvenilirliğine ve İşleyişine Karşı Suçlar:

Adliyeye Karşı Suçlar:

  • İftira
  • Yalan tanıklık
  • Yalan yere yemin
  • Suçluyu kayırma

Devletin Egemenlik Alametlerine ve Organlarının Saygınlığına Karşı Suçlar:

Devletin Güvenliğine Karşı Suçlar:

  • Devletin birliğini ve ülke bütünlüğünü bozmak

Anayasal Düzene ve Bu Düzenin İşleyişine Karşı Suçlar:

  • Anayasayı ihlâl

Milli Savunmaya Karşı Suçlar:

  • Halkı askerlikten soğutma

Diğer:

Türkiye

Türk Ceza Kanunu'nun 157. maddesine göre, "hileli davranışlarla bir kimseyi aldatıp, onun veya başkasının zararına olarak, kendisine veya başkasına bir yarar sağlayan bir kişi" dolandırıcılık suçunu işlemiş olur ve bir yıldan beş yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adlî para cezasına çarptırılabilir.[2] 158. maddeye göre dolandırıcılık suçunun aşağıdaki durumlarda işlenmesi hâlinde, "nitelikli dolandırıcılık" suçundan iki yıldan yedi yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adlî para cezasına hükmolunur:[2]

  • Dinî inanç ve duyguların istismar edilmesi.
  • Kişinin içinde bulunduğu tehlikeli durum veya zor şartlardan yararlanmak.
  • Kişinin algılama yeteneğinin zayıflığından yararlanmak.
  • Kamu kurum ve kuruluşlarının, kamu meslek kuruluşlarının, siyasi parti, vakıf veya dernek tüzel kişiliklerinin araç olarak kullanılması
  • Kamu kurum ve kuruluşlarının zararına olması.
  • Bilişim sistemlerinin, banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması.
  • Basın ve yayın araçlarının sağladığı kolaylıktan yararlanmak.
  • Tacir veya şirket yöneticisi olan ya da şirket adına hareket eden kişilerin ticari faaliyetleri sırasında; kooperatif yöneticilerinin kooperatifin faaliyeti kapsamında.
  • Serbest meslek sahibi kişiler tarafından, mesleklerinden dolayı kendilerine duyulan güvenin kötüye kullanılması.
  • Banka veya diğer kredi kurumlarınca tahsis edilmemesi gereken bir kredinin açılmasını sağlamak maksadıyla.
  • Sigorta bedelini almak maksadıyla.
  • Çağrı merkezleri üzerinden cinsel performans seti satmak.

Ayrıca bakınız

Kaynakça
  1. Forgery
  2. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu 5 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., TBMM, 2 Mart 2010 tarihinde erişildi.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.