Şeftali virgül kabuklu biti

Şeftali virgül kabuklu biti (Mercetaspis halli), Diaspididae familyasından zararlı böcek türü.

Şeftali virgül kabuklu biti
Bilimsel sınıflandırma
Üst âlem: Eukaryota
Âlem: Animalia
Alt âlem: Eumetazoa
Şube: Arthropoda
Alt şube: Hexapoda
Sınıf: Insecta
Takım: Hemiptera
(Yarım kanatlılar)
Alt takım: Sternorrhyncha
Üst familya: Coccoidea
Familya: Diaspididae
Oymak: Diaspidini
Cins: Mercetaspis
Tür: M. halli
İkili adlandırma
Mercetaspis halli
(Green, 1923)
Sinonimler

Nilotaspis halli (Greeen)
Coccomytilus halli

Morfoloji

Ergin dişi kabuğu 1.2 mm boy, 0.5 mm eninde, beyazımsı veya açık kahve-renklidir. Kabuk altındaki ergin dişi sarımtırak renkte veya sarımsı kahverengi ve uzunca oval şekillidir. Erkek kabuğu daha dar ve soluk renkte olup 0.7 mm uzunluktadır. Ergin erkekler bir çift kanatlıdır. Ancak fazla hareketli değildir.

Biyolojisi

Kışı dal çatlaklarında, sürgünlerin budak yerlerinde, tomurcuk kapsülleri arasında, boğumlarda ergin halde geçirir. Kışlayan bireylerden ilkbaharda mayıs ayından itibaren hareketli larva çıkışı başlar ve haziranda son bulur. Hareketli larvalar meyve, tomurcuk ve dallara yerleşerek beslenir ve gelişirler.

Zararı

Ağaçların kök hariç dal, sürgün, tomurcuk, yaprak ve meyve gibi hemen her yerinde bulunur. Bitkide hücre özsuyunu emerek beslenir. Tomurcukları zayıflatır veya körleştirerek ertesi yıl sürgün ve çiçeklenmenin az olmasına neden olurlar. Böylece ağaçlar verimden düşer. Meyve üzerinde yapmış olduğu nokta şeklindeki lekeler de çok önemlidir. Bu gibi meyvelerin pazar değeri düşer, çok yoğun bahçelerde ağaçların kurumasına neden olurlar.

Yayılımı

Türkiye'de, Karadeniz, Marmara, Ege ve Akdeniz Bölgesinin çeşitli yöreleri bu zararlı ile bulaşıktır.

Konukçuları

Şeftali, erik, kayısı, badem, armut, ayva, ahlat, elma, nar, kiraz ve vişne

Tespiti

Vejetasyon döneminde en az 1 defa göz ile genel bir inceleme yapılır. Sürgün, dal örnekleri alınıp laboratuvara getirilerek binoküler altında incelenir.

Doğal düşmanları

Doğal düşmanları arasında yırtıcı Scymnus araraticus, Oenopia conglabata ve Adalia fasciatopunctata revelierei sayılabilir.

Mücadele

Kültürel önlemler : Ağaçlar kuvvetli bulundurulmalı, zararlı ile yoğun bulaşık olan dallar budanmalıdır. Budama artıkları bahçeden uzak ve çıkan larvaların ağaçlara ulaşamayacağı bir yere imha edilmeden bırakılmalıdır. Böylece zararlının içinde veya kabuğun altında kışı geçiren parazitoitler korunmuş olur.

Kimyasal mücadele : Yoğunluğun yüksek olduğu bahçelerde ağaçların uyku döneminde, tomurcuklar patlamadan 20 gün öncesine kadar, kışlık ilaçlardan biri ile ilaçlama yapılabilir. Yazın ise, nisan ayı sonundan itibaren yapılan kontrollerde ilk hareketli larvalar görüldükten 1-2 hafta sonra birinci ilaçlama, bundan 20-25 gün sonra ikinci ilaçlama yapılır. Ağaçların her tarafı iyice ıslanacak, ancak ilaç zayiatı olmayacak şekilde ilaçlama yapılmalıdır. Özellikle meyveler iyice ilaçlanmalıdır.

Kaynakça
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.