1922-23 Cuma Ligi
1922-23 Cuma Ligi, 1915 yılından beri İstanbul'da düzenlenen Cuma Ligi'nin son sezonudur. Sekiz takımın mücadele ettiği ligi Fenerbahçe namağlup ve gol yemeden 23 puanla tamamlayarak şampiyon olarak bitirdi.[1] Ekim 1922'de başlayan lig, Nisan 1923'ün sonlarına doğru sona erdi.
Cuma Ligi | |
---|---|
Takım sayısı | 8 |
Şampiyon | Fenerbahçe |
Gol kralı |
Zeki Rıza Sporel (28) |
← 1921-22
1923-24 → | |
Genel bakış
Sekiz takım arasında iki devreli lig sistemiyle oynanan maçların bazıları Fenerbahçe'nin büyük bir farkla şampiyonluğu kazanmasından sonra oynanmadı.[1] Yine bazı kulüplerin gelir sağlamak amacıyla özel karşılaşmalar, kupa maçları yapmaları da maçların ertelenmesine ve oynanmamasına neden oldu.[1] Fenerbahçe son iki maçını oynamadan şampiyonluğa ulaşırken, 12 maçta yenilmediği gibi hiç de gol yemedi.[1] Hiç gol yemeden kazanılan şampiyonluğu, Türk futbol tarihinde bugüne kadar başka hiçbir takım elde edemedi.[1]
Bu sezondan sonra 1923 yılında faaliyete geçen Türkiye İdman Cemiyetleri İttifakı ile ona bağlı olarak kurulan Futbol Heyet-i Müttehidesi lig maçlarını kendi yönetimi altına aldı ve İstanbul Futbol Ligi resmi bir statüyle 1923-24 sezonundan itibaren düzenlenmeye başlandı.[1]
Ligde Fenerbahçe ve Galatasaray arasında 17 Kasım 1922'de oynanılan maçı sadece 14 kişi izledi.[2] Yoğun yağmur altında oynanılan ve iki takım arasındaki en az seyircili maç olan müsabakayı Fenerbahçe 3-0 kazandı.[2] 9 Mart 1923'te Taksim Stadı'nda oynanan maçta ise yine Fenerbahçe, sahadan 4-0'lık sonuçla galip ayrıldı.
Puan tablosu
Bu sezonda galibiyete iki, beraberliğe ise bir puan verilmiştir.
Poz. | Takım | O | G | B | M | A | Y | Av | Puan |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Fenerbahçe | 12 | 11 | 1 | 0 | 58 | 0 | +58 | 23 |
2 | Altınordu | 10 | 8 | 1 | 1 | 17 | 1 | +16 | 17 |
3 | Galatasaray | 10 | 4 | 1 | 5 | 12 | 16 | -4 | 9 |
4 | Süleymaniye | 9 | 4 | 0 | 5 | 9 | 30 | -21 | 8 |
5 | Hilal | 11 | 2 | 4 | 5 | 11 | 23 | -12 | 8 |
6 | Anadolu | 11 | 2 | 3 | 6 | 8 | 17 | -9 | 7 |
7 | Vefa | 11 | 3 | 1 | 7 | 6 | 27 | -21 | 7 |
8 | Darüşşafaka | 10 | 1 | 3 | 6 | 7 | 14 | -7 | 5 |
Kaynakça
- Erdoğan Arıpınar (Haziran 1992). Türk Futbol Tarihi (1904-1991). Türkiye Futbol Federasyonu Yayınları. ss. sf. 44.
- Çetin Arslancan (26 Nisan 2008). "Ezeli rekabet tarihinden ilginç notlar". Milliyet.com.tr. 10 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2011.