Adi huş
Adi huş (Betula pendula), huşgiller (Betulaceae) familyasından 30 m'ye kadar boylanabilen ağaç veya ağaççık formunda bir huş türü.
| Adi huş | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||
| Bilimsel sınıflandırma | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Roth. | ||||||||||||||
| Sinonimler | ||||||||||||||
|
Betula verrucosa Ehrh. | ||||||||||||||
Morfolojik özellikleri
Gövde beyaz renklidir. Kabukta yırtılmalar görülür ve ileri yaşlarda karamsı bir renk alır ve sertleşir. Genç dallar ince, uzun ve dolayısıyla sarkıktır. Yaprakları üç köşeli, yürek biçiminde, sivri uçlu, 3–7 cm uzunlukta, 2,5–4 cm genişliktedir. Yaprak sapı 2–3 cm'dir. Kenarları kaba ve katlı dişlidir. Yeni yaprak ve sürgünler elde oğuşturulunca güzel bir koku çıkar.
Erkek çiçekler uzunca silindir biçiminde ve sürgün ucunda bulunur. Dişi çiçekler 2–4 cm uzunlukta gene uzunca silindir biçiminde erkek çiçekler gibi başak kuruluşunda toplanmış olup, yan sürgünlerde bulunur. Meyveler yumurta biçiminde ve geniş kanatlıdır.
Ekolojik özellikleri
Işık ağacıdır. Yüksek nemden hoşlanır. Zengin ve fakir topraklarda yetişebilir. İlk 5 yılda büyümesi ağırdır, sonra hızlı büyür ve 50 yaşından sonra büyüme durur. Çiçekler Mart-Mayıs aylarında açar, meyveler aynı yılın Haziran-Ağustos aylarında olgunlaşır. Olgunlaşan kozalaklar ağaç üzerinde açılır ve tohumlar etrafa saçılır.
Yayılışı
Daha çok Avrupa'nın Kuzey bölgelerinde, İsveç, Norveç, Finlandiya, Rusya, Alpler, Asya'da Kafkasya'da Türkiye'nin Doğu ve kuzey Anadolu bölgelerinde görülür.