Alef (harf)
Alef, İbrani alfabesi'nin ilk harfidir - א. Sayısal değeri 1'dir. Ses değeri yoktur. Sesini, üzerine konan ünlü harfleri ifade eden noktalama işaretinden alır. Noktalama işaretlerine göre genelde "A" ve "E" olarak okunmasına rağmen ender de olsa "O", "U" ve "İ" olarak da okunabilir.
İbrani alfabesi | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Tarihçe | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Alef içeren İbrani deyişleri
Aleften Tav'a: Türkçede A'dan Z'ye denen bir şeyin en başından en sonuna kadar anlamında.
Alef yapmasını bilmeyen adam: Okuma yazması olmayan kişi anlamında.
Lo b'alef rabati - לא באלף רבתי: Hayatta olmaz, asla!
Köken
İbranice Alef, Yunanca Alfa ve Latince A Fenike alfabesinden gelmiştir ve Proto-Kenan Alfabesinde ʾalp "öküz" anlamına gelmektedir.
Modern İbranicede "me'ulaf", ki İbranice [ʔ-l-f] (alef-lamed-pe) kökünden oluşur, "le'alef" çekimsiz yükleminin edilgen halidir ve "eğitilmiş" veya "evcilleştirilmiş" anlamına gelir. IDF Aluf rütbesini asalet göstergesi olarak kullanır. Modern Arapça'da ise "elif" "evcil hayvan" demektir.
Yazılış
Yalın | Transkript | Fonetik Karşılık |
---|---|---|
א | - | a / e |
İbranice Alef
Ortografik varyanslar | ||||
---|---|---|---|---|
Çeşitli Yazım Fontları | Cursive Hebrew |
Rashi Script | ||
Serif | Sans-serif | Monospaced | ||
א | א | א |
Alef harfi tıpkı Ayin, Reş, He, ve Heth harfleri gibi dageş alamaz; ama bazı ender durumlarda Alef ve Reş harflerine dageş konduğu görülür.