İbrani alfabesinin tarihi

İbrani alfabesinin tarihi binyıllar öncesine dayanır.

Tarihçe

Elijah Levita'nın 16. yüzyılda hazırladığı Yidiş-İbranice-Latince-Almanca sözlükten bir sayfa.

Günümüz bilim adamlarınca orijinal İbrani alfabesi bölgedeki diğer alfabelerle birlikte aynı anda MÖ 2. milenyumun sonlarında ve MÖ 1. milenyumda gelişmeye başladı. Yunan alfabesinin yaratılmasına önayak olan Fenike alfabesiyle yakın akrabalığı vardı. Kendine has İbranice varyantı olan orijinal "İbrani alfabesi"nin MÖ 10. yüzyılda doğduğu, İsrail ve Yehuda döneminde kullanıldığı, bu krallıkların yıkılmasıyla alfabenin ortadan kaybolduğu iddialar arasındadır.[1] Fakat bu alfabeyi en yakın komşuları Moablılar ile Ammonluların alfabesinden ayırmak güçtür.

Babil Sürgününün ardından Yahudiler zamanla İbrani alfabesini bırakıp ayni dil ailesine bağlı "kare" Arami alfabesine yöneldiler. Bu "kare" alfabe zamanla bugün kullanılan İbrani alfabesine dönüştü.[2] Buna yakın alfabeler Orta Doğu'da yüzyıllar boyunca kullanıldı fakat Hristiyanlığın ve İslamın doğuşuyla Latin ve Arap alfabeleri doğup gelişti.

Sonraları İbrani alfabesi Yahudi diyasporasında (Yahudi Arapçası, Ladino, Yidiş) kullanılmaya başlandı. Yahudi kanunlarının ve dini metinlerin kullanıldığı alfabe olarak kalmaya devam etti. Günlük hayatta da kullanılmaya başlandı ve 18 ila 19. yüzyılda "yeniden" doğan modern İbranicenin alfabesi oldu (bkz:Eliezer Ben-Yehuda).

Bir Yahudi geleneğine göre[3] Kthav Ashurith denen ve bugün Toralarda kullanılan "kare" alfabe On Emir'in üzerinde kullanılan alfabeyle aynıdır.[4].

Ataların alfabesi ve çeşitleri

Sembol İsim Skriptler
İbranice Ata diller Muadili
El yazısı Raşi Braille Hiyeroglif bazlı
Proto-Sinaitik
(varsayılan)
Proto-Semitik
(yeniden yapılanan)
Fenikece Paleo-İbrani Aramice Yunan Latin Kiril Arap
א Alef
Αα Aa Аа ا
ב Bet, Vet
Ββ Bb Бб
Вв
ﺑ ﺏ
ג Gimel
Γγ J veya Cc
Gg
Гг ﺟ ﺝ
ד Dalet
Δδ Dd Дд دذ
ה He
Εε Ee Ее
Єє
ه هـ
ـهـ ـه
ו Vav bilinmiyor Υυ
Ϝϝ
FfUuVv
WwYy
Ѵѵ
Уу
ז Zayin bilinmiyor Ζζ Zz Зз
ח Het
Ηη Hh Ии ﺣﺡ veya خ
ט Tet
Θθ T (keskin) Ѳѳ
י Yud
Ιι Jj
Ii
Јј
Іі
ﻳ ﻱ
כ ך Kaf, Haf
Κκ Kk Кк ﻛ ﻙ
ל Lamed
Λλ Ll Лл ﻟ ﻝ
מ ם Mem
Μμ Mm Мм ﻣ ﻡ
נ ן Nun
Νν Nn Нн ﻧ ﻥ
ס Sameh
Ξξ
Χχ
S (keskin) veya Xx Ѯѯ
Хх
ص veya س
ע Ayin
Οο Oo Оо ﻋ ع
غـ غ
פ ף Pei, Fei
Ππ Pp Пп ﻓ ﻑ
צ ץ Tsadik
, Ϻϻ S (keskin) Цц
Чч
ﺻ ص
ضـ ض
ק Kuf
Ϙϙ Qq Ҁҁ ﻗ ﻕ
ר Reş
Ρρ Rr Рр
ש Sin, Şin bilinmiyor Σσς Ss Сс
Шш
سـ س
شـ ش
ת Tav bilinmiyor Ττ Tt Тт ﺗ ﺕ
ﺛ ﺙ

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. 10th century BCE script
  2. Jewish Encyclopedia: Alphabet, The Hebrew: Samaritan Alphabet: "While the Jews adopted the Aramaic alphabet, gradually abandoning their own, the Samaritans held fast to the original forms, in order to show themselves the veritable heirs of ancient Hebraism. ... It is the same character used in all the Samaritan books of to-day, and remains the only offshoot of the old Hebrew script extant, while the modern Hebrew Alphabet is of Aramaic origin."
  3. "The Script of the Torah". Jerusalem, Israel: Aishdas. 2002. 11 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi., Sanhedrin 21b-22a
  4. Babylonian Talmud, Tractate Shabbat 104a, Tractate Megilla 2b. "Rav Chisda says that the (final) mem and samech in the tablets were miraculously hanging in the air." This can only happen in Kthav Ashurith and not in Kthav Ivri.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.