Atlas ayısı

Atlas ayısı veya Afrika ayısı[1][2] (Ursus arctos crowtheri) Kuzey Afrika'da yaşamış, günümüzde soyu tükenmiş olan boz ayı türü.[3] Bu tür ilk olarak, İspanya'dan Afrika'ya giden Romalılar tarafından keşfedilmiştir.[4][5]

Atlas ayısı
Ursus arctos crowtheri
Korunma durumu
Bilimsel sınıflandırma
Âlem: Animalia
Şube: Chordata
Alt şube: Vertebrata
İnfa şube: Gnathostomata
Sınıf: Mammalia
Takım: Carnivora (Etçiller)
Alt takım: Caniformia
(Köpeğimsiler)
Familya: Ursidae
(Ayıgiller)
Cins: Ursus
Tür: U. arctos
Alt tür: †U.a. crowtheri
Üçlü adlandırma
Ursus arctos crowtheri
Schinz, 1844
Atlas ayısının Roma döneminde yapılan mozaik resmedilişi.

Hakkında

Atlas ayısı, modern zamanlara kadar ayakta kalan tek yerli ayıydı. Bir dönem, Atlas Dağları'nda ve komşu bölgelerde, Fas'tan Libya'ya kadar yaşayan türün soyunun tükendiği düşünülüyor.[5] Atlas ayıları genel olarak kahverengimsi siyah renkteydi. Kürkleri 4-5 inç (102-127 mm) uzunluğunda ve pençeleri Amerikan kara ayısı'nınkinden daha kısa ancak daha kalındı. Atlas ayılarının 2,7 m uzunluğunda ve 450 kilo ağırlığında oldukları bilinmektedir.[6] Bilinene göre bu ayılar kökler, meşe palamudu ve fındıklarla beslenirlerdi.[7]

Kökeni

Atlas ayısının gerçekte nereden geldiği bilinmemektedir; genetik çalışmalar onu herhangi bir boz ayı türü ile ilişkilendiremedi, ancak kutup ayısı ile zayıf ama önemli Mitokondriyal DNA bağlantıları tespit edildi.[4]

Ekoloji

Atlas ayısının ekolojisinin diğer kahverengi ayıların ekolojisine benzer olduğu varsayılmaktadır. Simpatri yırtıcılar arasında Afrika parsı ve Nübye aslanı ile bağdaştırılır.[1][8]

Nesil tükenmesi

Atlas ayısının soyunun tükenmesi kısmen Roma İmparatorluğu dönemine atfedilebilir; imparatorluk Kuzey Afrika'ya kadar genişledikçe, Romalılar, Atlas ayısını ve diğer birçok hayvan türünü yoğun bir şekilde avladı, yakaladı ve onları spor oyunlarında kullandı. Bu durum yüzyıllar boyunca devam etti, bu süre zarfında gladyatörlere, aslanlara, kaplanlara ve diğer hayvanlara karşı savaşlarda binlerce ayı kullanıldı. Arenada ki saldırganlıklarını arttırmak için acımasızca tedavi edildiler, genellikle aç bırakılarak yetersiz beslendiler.[9][10] Roma halkının etkinlikleri Atlas ayısının neslinin tükenmesinde büyük rol oynadığı söylenebilir.[11]

Kaynakça
  1. Bryden, H. A. (ed.) (1899). Great and small game of Africa Rowland Ward Ltd., London. Pp. 544–608.
  2. Schaller, p. 220–21.
  4. Calvignac, S.; Hughes, S.; Tougard, C.; Michaux, J.; Thevenot, M.; Philippe, M.; Hamdine, W.; Hanni, C. (2008). "Ancient DNA evidence for the loss of a highly divergent brown bear clade during historical times". Mol. Ecol. 17 (8). ss. 1962-1970. doi:10.1111/j.1365-294x.2008.03631.x. PMID 18363668.
  5. Calvignac, Sebastien; Hughes, Sandrine; Hanni, Catherine (2009). "Genetic diversity of endangered brown bear (Ursus arctos) populations at the crossroads of Europe, Asia and Africa". Diversity and Distributions. 15 (5). ss. 742-750. doi:10.1111/j.1472-4642.2009.00586.x.
  6. Bob Strauss (2014), Atlas bear facts
  7. Mayne Reid (1865). Bruin: The Grand Bear Hunt. Ticknor and Fields.
  8. Nowell, Kristin; Jackson, Peter (1996). Wild Cats: Status Survey and Conservation Action Plan (PDF). Gland, Switzerland: IUCN/SSC Cat Specialist Group. ss. 1-334. ISBN 978-2-8317-0045-8. 27 Nisan 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2020.
  9. Ortega, Joseph J. "The Atlas Bear." PlanetEarthScience. Web. 24 October 2014. <http://planetearthscienceart.blogspot.com/2010/07/africas-only-bear-brief-natural-history.html>.
  10. Strauss, Bob. "Atlas Bear." About Education. 1 January 2014. Web. 22 Oct. 2014
  11. The Great Bear Almanac. Guilford, CT, 1993, pg. 281.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.