Berilyum oksit
Berilyum oksit (BeO), renksiz katı inorganik bir bileşiktir. Berilyum oksit, elmas haricinde diğer metal olmayan malzemelere göre daha yüksek bir ısı iletkenliğine sahip olup çoğu metalinkini aşan dikkate değer bir elektrik izolatörüdür.[1]
Berilyum oksit | |
---|---|
Oksoberilyum | |
Tanımlayıcılar | |
CAS numarası | 1304-56-9 |
PubChem | 14775 |
EC numarası | 215-133-1 |
UN numarası | 1566 |
MeSH | beryllium+oxide |
ChEBI | 62842 |
RTECS numarası | DS4025000 |
SMILES |
|
InChI |
|
Beilstein | 3902801 |
ChemSpider | 14092 |
Özellikler | |
Molekül formülü | BeO |
Görünüm | Renksiz camsı kristaller |
Koku | kokusuz |
Yoğunluk | 3.01 g cm−3 |
Erime noktası |
2507 °C |
Kaynama noktası |
3900 °C |
Çözünürlük (su içinde) | 0.00002 g/100 mL |
Tehlikeler | |
NFPA 704 |
0
4
0
|
Parlama noktası | Yanıcı değildir |
LD50 | 2062 mg kg−1 |
Belirtilmiş yerler dışında verilmiş olan veriler, Standart sıcaklık ve basınçtadır. (25 °C, 100 kPa) | |
Bilgi kutusu kaynakları |
Kaynakça
- Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2nd bas.). Butterworth-Heinemann. ISBN 0-08-037941-9.
Dış bağlantılar
- Beryllium Oxide MSDS from American Beryllia
- IARC Monograph "Beryllium and Beryllium Compounds"
- International Chemical Safety Card 1325 3 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- National Pollutant Inventory – Beryllium and compounds
- NIOSH Pocket guide to Chemical Hazards 23 Kasım 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.