Cucuteni-Tripoli kültürü

Cucuteni-Tripoli kültürü (Rumence: Cultura Cucuteni, Ukraynaca: Трипільська культура) veya diğer bilinen adıyla Tripoli kültürü (Rusça: Трипольская культура), Doğu Avrupa'da Cilalı Taş Devri ve Bakır Çağı'nı (M.Ö 5500-2570) kapsayan arkeolojik kültür alanı.

Bakır Çağı'da MÖ 4300-4000 arasında üretilen üç seramik kap. Moldova Ulusal Tarih Müzesi (Chișinău, Moldova Cumhuriyeti )
Güneydoğu Avrupa'nın en büyük arkeolojik alanlarıyla Bakır Çağı kültür alanı.

Karpat Dağları'ndan Dinyester ve Dinyeper bölgelerine kadar uzanmış, modern Moldova merkezli batı Ukrayna ve kuzeydoğu Romanya'nın önemli kısımlarını kapsayan 350,000 km2'lik bir alanı kaplar.[1][2]

Cucuteni-Tripoli yerleşimlerinin çoğu, ağırlıklı olarak Siret, Prut ve Dinyester nehir vadilerinde yoğunlaşan yüksek yoğunluklu, küçük yerleşimlerden (aralarında 3-4 kilometre aralıklı) oluşuyordu.[3] Orta Tripoli safhasında (MÖ 4000 ila 3500 civarı), Cucuteni-Tripoli kültürüne ait nüfuslar, bazıları 3.000 yapıya sahip olan ve muhtemelen 20.000 ila 46.000 kişi arasında yaşayan Neolitik Avrupa'nın en büyük yerleşimlerini inşa etti.[4][5][6]

Bu kültürün en göze çarpan yönlerinden biri, yerleşim yerlerinin periyodik olarak yok edilmesiydi, her bir yerleşim alanı yaklaşık 60 ila 80 yıl arasında bir ömre sahipti.[7] Bu yerleşimleri yakmanın amacı, akademisyenler arasında bir tartışma konusudur; yerleşim yerlerinden bazıları, eski binaların şeklini ve yönünü koruyarak, daha önceki habitat seviyelerinin üzerine birkaç kez yeniden inşa edildi. Belirli bir konum; Romanya'daki Poduri sitesi, uzun yıllar boyunca birbiri üzerine inşa edilen on üç yerleşim seviyesini ortaya çıkardı.[7]

Kaynakça
  1. "7,000 years ago, Neolithic optical art flourished – Technology & science – Science – DiscoveryNews.com". NBC News. 22 Eylül 2008. 24 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2020.
  2. Mantu, Cornelia-Magda (2000). "Cucuteni–Tripolye cultural complex: relations and synchronisms with other contemporaneous cultures from the Black Sea area". Studia Antiqua et Archaeologica. Cilt VII. Iași, Romania: Iași University. s. 267. OCLC 228808567. 13 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2020.
  3. Mallory, James P (1989). In search of the Indo-Europeans: language, archaeology and myth. Londra: Thames and Hudson. ISBN 0-500-05052-X. OCLC 246601873.
  4. Diachenko, Aleksandr; Francesco Menotti (2012). "The gravity model: monitoring the formation and development of the Tripolye culture giant-settlements in Ukraine". Journal of Archaeological Science. 39 (8). ss. 2810-2817. doi:10.1016/j.jas.2012.04.025.
  5. Müller, Johannes. "High precision Tripolye settlement plans, demographic estimations and settlement organization". academia.edu. 13 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2020.
  6. Johannes Müller; Knut Rassmann; Mykhailo Videiko (22 Ocak 2016). Trypillia Mega-Sites and European Prehistory: 4100–3400 BCE. Taylor & Francis. s. 347. ISBN 978-1-317-24791-3.
  7. Monah, Dan (2005), "Religie si arta in cultura Cucuteni" [Religion and art in Cucuteni culture], Dumitroaia, Gheorghe (Ed.), Primul muzeu Cucuteni din Romania [The first Cucuteni museum for Romania], Bibliotheca memoriae antiquitatis XV (Rumence), Piatra-Neamţ, Romania: Editura Foton, ss. 162-173, OCLC 319165024
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.