Denizaltı ağı
Denizaltı ağı (aynı zamanda barikatlar ), daha çok sığ sularda, örneğin küçük ve orta ölçekli liman tesislerinin önünde kullanılan limanları düşman denizaltılarına karşı koruyan askeri bariyerlerdir. Ağların amacı, daha fazla savunma için düşman dalgıçları, denizaltıları, gemileri ve torpidoları savuşturmak veya limanlara girmeyi zorlaştırmaktır.
İnce, östenitik tellerden yapılırlar. Torpidolar genellikle bir darbeli sigortayla donatıldığından, ağda patlama riski düşüktür.
Gemilerin geçişi için tasarıma göre file bariyer ya deniz yönünde katlanarak yere serilir veya römorkör yardımı ile yana çekilir. Önemli limanlarda Alman ağ bariyerlerinin kurulması, izlenmesi, bakımı ve işletilmesi II . Dünya Savaşı sırasında Donanma tarafından bu amaçla kurulan kilit komutan ofislerinin sorumluluğundaydı.
Birinci ve İkinci Dünya Savaşlarında, özellikle denizaltı sığınaklarını ve deniz limanlarını kordon altına almak için kullanılan çelik ağlar, çok ağır ve hantal oldukları için bugün pratikte artık kullanılmamaktadır.
Birinci Dünya Savaşında Osmanlı Donanmasıda Çanakkale boğazlarını korumak için Anti Denizaltı ağlarını kullanmıştır.
Ağların limanları korumak için% 100 güvenlik sağlamadığı gerçeği Scapa Flow'da gösterildi, burada birden fazla ağ olmasına rağmen Alman denizaltısı U 47 üsse girmeyi, torpidolarını ateşlemeyi ve tekrar üsten kaçmayı başardı.[1]