Doğu akçaağacı
Doğu akçaağacı Latince: Acer sempervirens L. (Sinonim: Acer orientale L.) Türkiye ve Yunanistan'a özgü olan bir akçaağaç türüdür.
| Akçaağaç | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Doğu akçaağacı (Acer sempervirens) | ||||||||||||||
| Bilimsel sınıflandırma | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Yapısı
Bazen ağaç bazen de çalı formunda olup 12 metreye kadar uzayabilir. Genellikle yapraklarını döker. Yaprakları 1–3 cm büyüklüğünde ve sapları 1–2 cm boyundadır. Yapraklar üç loblu, sığ loplu veya lopsuz olabilir. Yaprak kenarları düz veya çok az dişli olup, deri gibi sert ve tüysüz, üst yüzü yeşil, alt yüzü açık yeşildir. Çiçekler dik kurullar oluşturur. Çiçeklenme, yapraklanma ile birlikte olur. Meyveler kanatlı, yapışık ikili gruplar halinde sarkık ve iğ biçimindedir. Kanatlar 1-1,5 cm uzunlukta birbirine paralel veya dar açılıdır.
Ekolojisi
Kuru orman alanlarında münferit olarak veya küçük topluluklar halinde bulunur. 100–1350 m yükseltiler arasındaki kademede rastlanır. Direnç gösterebileceği sıcaklık değerleri -15 °C ile 40 °C arasında değişir. Optimum sıcaklık şartları ortalama 14 °C ile 15 °C arasındadır. Aylık ortalama uygun sıcaklıklar bakımından alt sınır 5 °C, üst sınır ise 24 °C'dir. Mezofit olan bu ağaç türü için alt yağış sınırı 700 mm civarındadır. Kireçsiz kahverengi orman toprakları gibi hafif asit, nötr veya hafif bazik reaksiyonlu topraklarda (pH 6.5-7.5 arası) yayılış gösterir.
Türkiye'deki yayılışı
Doğu Akdeniz elemanı olan bu bitki Türkiye'de, Batı ve Güney Anadolu'da Antalya, Muğla, Aydın ve İzmir ve Balıkesir illerinde 100–1100 metre rakım aralığında yetişir. Balıkesir ilinde Burhaniye'nin doğusundaki Büyükyaren tepe çevresinde deniz seviyesinden 750–850 metre arasında bulunur.