George J. Mead

George Jackson Mead (27 Aralık 1891 Everett, Massachusetts - 20 Ocak 1949 Hartford, Connecticut ) Amerikalı bir uçak mühendisiydi. En çok Pratt & Whitney Aircraft'tan Frederick Rentschler ile birlikte baş kurucu ekip üyelerinden biri olarak tanınır. Mead ve Rentschler, kendi havacılık ile ilgili işlerini başlatma planıyla Wright Aeronautical'dan ayrıldı; Temmuz 1925'te Pratt & Whitney Aircraft'ı kurdular.[2] İlk projeleri, Mead'in tasarımına sahip yeni, büyük, hava soğutmalı, radyal bir uçak motoru inşa etmekti, bu model kısa süre sonra Wasp adını aldı. İlk Wasp modeli R-1340 idi ve bunu büyük bir Wasp modeli ve Hornet modeli serisi takip etti. Mead, Mühendislikten Sorumlu Başkan Yardımcısı olarak, 1925'ten 1935'e kadar Pratt & Whitney'in mühendislik başkanıydı. Daha sonra Pratt & Whitney ve onun ana şirketi United Aircraft'tan ayrıldı. ABD Ulusal Havacılık Danışma Komitesi'nin (NACA) başkanı olarak görev yaptı[2] ve II. Dünya Savaşı sırasında Ulusal Savunma Danışma Komisyonu'nun havacılık bölümü başkanı olarak ABD hükûmetinin savaş malzemesi üretim çalışmalarında bir yönetici olarak görev yaptı.[3]

George J. Mead
Doğum 27 Aralık 1891(1891-12-27)
Everett, Massachusetts
Ölüm 20 Ocak 1949
Hartford, Connecticut
Milliyet Amerikan
Vatandaşlık Amerikan
Meslek mühendis; girişimci; yönetici; yönetici; kamu görevlisi
Etkin yıllar 1915–1949
Tanınma nedeni Pratt & Whitney ve United Aircraft uçak mühendisi ve yöneticisi; NACA başkanı
Önemli eser(ler) Pratt & Whitney Wasp serisi 'nin yenilikçi ve baş geliştiricisi; Ulusal Savunma Danışma Komisyonu'nun havacılık bölümü başkanı olarak Mead, ABD'nin İkinci Dünya Savaşı için uçak üretimini en üst düzeye çıkarmasına yardımcı oldu
Evlilik Cary Hoge Mead [kocasının biyografisini yazdı[1]]

İlk yılları

Mead, 27 Aralık 1891'de Everett, Massachusetts'te Dr. George Nathaniel Plumer Mead ve Jennie Henrietta Mathilda LeMann Mead'in oğlu olarak dünyaya geldi.[4]

1911'de Wallingford, CT'deki Choate School'dan mezun oldu ve Massachusetts Teknolojis Enstitüsü'ne girdi, ancak 1915'te sağlık sorunları nedeniyle mezun olmadan enstitüden ayrıldı.[5]

Kariyer

Mead, Buffalo, New York'taki Sterling Motor Şirketi'nde bir yıldan fazla çalıştı. Bir sonraki işi New Brunswick, New Jersey'deki Simplex otomobilin yapımcıları olan Crane-Simplex şirketiydi. Crane-Simplex daha sonra, Mead'in mühendislik departmanının deneysel bölümünden sorumlu olduğu Wright-Martin Havacılık Şirketi ile birleşti.[6] 1919'da Henry Crane'in istifası üzerine günümüzdeki Wright Havacılık Şirketi'nin baş mühendisi oldu.

1924'ün sonlarında, Wright'taki iç anlaşmazlıklar, Başkan Frederick Rentschler'in istifasıyla sonuçlandı. 1925'te Rentschler, Pratt & Whitney Tool Company'nin Hartford, Connecticut'taki mevcut fabrikasında Pratt & Whitney Aircraft Corporation'ı kurmak için finansman elde etti ve Mead, Mühendislikten Sorumlu Başkan Yardımcısı olarak Rentschler'e katılmak üzere Wright Aeronautical'dan ayrıldı.[7]

Pratt & Whitney Aircraft'ta Mead, 1925 Noel Arifesinde tamamlanan ilk motorlarının geliştirme programını yönetti. 425 hp (317 kW) R-1340 Wasp, Mart 1926'da resmi yeterlilik testini kolayca geçti ve Donanma 200 motor sipariş etti. Motorun sunduğu hız, tırmanma, performans ve güvenilirlik, Amerikan havacılığında devrim yarattı.[3] Daha sonra, daha güçlü R-1690 Hornet ve diğer birkaç hava soğutmalı radyal uçak motorunun geliştirme programlarına liderlik etti.[8]

1929'da, Pratt & Whitney Aircraft, yeni United Aircraft and Transport Corporation'ın (UATC) bir parçası olarak Boeing, Sikorsky ve Vought dahil olmak üzere bir dizi havacılık ile ilgili şirket ile birleştirildi. Pratt & Whitney bir yan kuruluş oldu.

1930'da Rentschler, Boeing 247 için hangi motorların kullanılacağına dair zor bir karar verdi. Mead daha büyük, daha güçlü Hornetlerde ısrar etti; United Airlines pilotları daha az güçlü Waspler üzerinde ısrar etti. Fernandez,[9] "Rentschler pilotların yanında durduğu için, Mead kararı şahsen aldı. […] Nakliye uçağının daha küçük versiyonuna güç sağlayabilecek bir Wasp geliştirmeyi kabul etti, ancak hakareti asla unutmadı. Haklı olduğunu biliyordu ve bir yıl içinde ABD'nin geri kalanı da kendisini takip etti."

1934'te Air Mail skandalı UATC'nin dağılmasına yol açtı. Pratt & Whitney, UATC'nin Mississippi Nehri'nin doğusundaki diğer üretim alanları ile birlikte, Rentschler başkanlığında United Aircraft olarak hizmet vermeye başladı. Rentschler, ana şirketi yönetmeye yoğunlaşırken Pratt & Whitney'in başkanlığını bir astına devretmeye karar verdi. Mead ve Donald Brown, halefi için iki seçeneğiydi, ancak Mead işi istemedi ve yeni başkan olan Brown ile işbirliği yapmayı reddetti.[2] Brown, Leonard S. Hobbs'u Pratt & Whitney'in mühendislik müdürü olarak atadı ve Mead, Hobbs'a rapor veren bir mühendis olarak kaldı. Bu, United Aircraft'tan artan mesafe ve bağımsızlık kadar bir rütbe düşüşü değildi. Mead hala United Aircraft'ta yüksek otoriteye sahip bir kişiydi, ancak görevinden istifa eden bir subay gibi bir konumdaydı. Bir danışman veya emekli mühendis gibi davranmaya başladı, evinde bir tasarım ofisi kurdu ve merkeze çok sık gelmedi.

1939'da Mead'in Rentschler ile politik anlaşmazlıkları o kadar büyümüştü ki, United Aircraft'ın yönetim kuruluna yeniden seçilmeyi reddetti.[2] Ekim 1939'da ABD Ulusal Havacılık Danışma Komitesi'nin (NACA) başkanı oldu. Mayıs 1940'ta, Başkan Franklin D. Roosevelt tarafından Ulusal Savunma Danışma Komisyonu'nun havacılık bölümünün başına getirildi. Askeri bir yığınak yapılıyordu. Ödünç Verme-Kiralama programının oluşturulmasının üzerinden henüz 18 ay geçmişti ve ABD'nin henüz patlak veren yeni katılacağı garanti değildi, ancak İngiltere ve Fransa'ya göndermek ve ABD'nin kendi silahlı kuvvetlerini güçlendirmek için malzeme oluşturma programı başlamıştı. William S. Knudsen'in tavsiyesi üzerine hareket eden Roosevelt, uçak üretimini koordine etmeye yardımcı olması için Mead'i görevlendirmişti.[10] Mead, yeni hükûmet tedarik pozisyonunda çıkar çatışmasını önlemek için United Aircraft hissesini sattı. United Aircraft ve seleflerindeki uzun süreli görevlerinden artık tamamen ayrılmıştı.

Fernandez takip eden savaş yıllarını, şimdi ABD hükûmeti için malzeme üretim çarları olan Knudsen ve Mead'in Rentschler ve United'dan Eugene Wilson ile etkileşime girmesiyle ifade etmektedir.[2] Talebi karşılayacak tesis kapasitesinden yoksun olan United, tasarımlarının çoğunun üretimini Detroit'teki otomobil üreticilerine lisansladı.

Ödüller

Ocak 1940'ta Mead, havacılıkta üstün başarılarından dolayı Reed ödülünü aldı.[2]

1946'da Mead, II. Dünya Savaşı'nda kullanılan uçak motorlarının geliştirilmesi ve üretilmesindeki çabalarından dolayı Liyakat Madalyası aldı.

Kaynakça
  1. Mead 1971.
  2. Fernandez 1983.
  3. Herman, Arthur. Freedom's Forge: How American Business Produced Victory in World War II, p. 81, Random House, New York, NY, 2012. 978-1-4000-6964-4 ISBN 978-1-4000-6964-4.
  4. Mead 1971, s. 1.
  5. Mead 1971.
  6. Mead 1971, s. 15.
  7. http://www.enginehistory.org/pratt_&_whitney.htm 5 Ocak 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  8. "Archived copy". 2 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2011.
  9. Fernandez 1983, ss. 75–76.
  10. Herman, Arthur. Freedom's Forge: How American Business Produced Victory in World War II, pp. 81, 94, 104, 159, 219, Random House, New York, NY, 2012. 978-1-4000-6964-4.

Bibliyografya
  • The engines of Pratt & Whitney: a technical history, Reston, Virginia, USA: American Institute of Aeronautics and Astronautics, 2010, ISBN 978-1-60086-711-8
  • Fernandez, Ronald (1983), Excess Profits: The Rise of United Technologies, Boston: Addison-Wesley, ISBN 9780201104844.
  • Wings over the world: the life of George Jackson Mead, Wauwatosa, Wisconsin, USA: Swannet Press, 1971

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.