Giro d'Italia dağlar klasmanı
Giro d'Italia dağlar klasmanı, Maglia azurra, Türkçe:Azur mavisi mayo, İtalya Bisiklet Turu'nda dağlar klasmanında en yüksek puana sahip bisikletçiye verilir. Bu sınıflandırmada, önde gelen bisikletçilere belirlenen tırmanışlar üzerinden puan verilir. Tırmanışlar zorluğa ve o günün etabındaki konumuna göre farklı sınıflara ayrılır. Bonus puanlar dağın tepesine ve geleneksel olarak tüm Giro'nun en yüksek noktası olarak ayarlanan Cima Coppi üzerindeki ilk bisikletçilere verilir.
Maglia azzurra Azur mavisi mayo | |
---|---|
| |
Ödül detayları | |
Spor | Bisiklet |
Yarışma | İtalya Bisiklet Turu |
Disiplin | Yol bisikleti yarışı |
Veriliş nedeni | İtalya Bisiklet Turu'nu dağlar klasmanında en yüksek puanla bitiren bisikletçinin giydiği mayo. |
Türkçe adı |
Azur mavisi mayo Önceden:Yeşil mayo |
Yerel isimler |
(1974-2011) Maglia verde (2012-devam) Maglia azzurra |
Tarihçe | |
İlk ödül | 1933 |
Sürümler | 83 (2020 itibarıyla) |
İlk kazanan | Alfredo Binda (ITA) |
En çok kazanan |
Gino Bartali (ITA) 7 kez |
En son kazanan | Ruben Guerreiro (POR) |
Sınıflandırma ilk olarak 1933'te yapıldı.[1] 1974'ten 2011'e kadar, Giro d'Italia'daki dağ sınıflandırmasının lideri maglia verde (yeşil mayo) giydi. 2012'de, sponsorluk anlaşmasının parçası olarak forma rengi maviye (maglia azzurra) dönüştü.[2]
Kazananlar
* | Kazanan genel klasmanı da aynı yıl kazandı. |
Kazanan genel klasman ve puan klasmanını da aynı yıl kazandı. |
Yıl | Ülke | Bisikletçi | Sponsor/takım | Puanlar | Fark | Etap galibiyetleri |
---|---|---|---|---|---|---|
1933 | İtalya | Alfredo Binda* | Legnano | ? | ? | 6 |
1934 | İtalya | Remo Bertoni | Legnano | 31 | 10 | 0 |
1935 | İtalya | Gino Bartali | Fréjus | 44 | 16 | 1 |
1936 | İtalya | Gino Bartali* | Legnano | 38.5 | 13.5 | 3 |
1937 | İtalya | Gino Bartali* | Legnano | 37 | 12 | 4 |
1938 | İtalya | Giovanni Valetti* | Frejus | 29 | 3 | 3 |
1939 | İtalya | Gino Bartali | Legnano | 22 | 3 | 4 |
1940 | İtalya | Gino Bartali | Legnano | 25 | 4 | 2 |
1941 | - | Düzenlenmedi. | - | - | - | - |
1942 | - | Düzenlenmedi. | - | - | - | - |
1943 | - | Düzenlenmedi. | - | - | - | - |
1944 | - | Düzenlenmedi. | - | - | - | - |
1945 | - | Düzenlenmedi. | - | - | - | - |
1946 | İtalya | Gino Bartali* | Legnano | 27 | 7 | 0 |
1947 | İtalya | Gino Bartali | Legnano | 24 | 3 | 1 |
1948 | İtalya | Fausto Coppi | Bianchi | 25 | 9 | 0 |
1949 | İtalya | Fausto Coppi* | Bianchi | 46 | 5 | 3 |
1950 | İsviçre | Hugo Koblet* | Guerra–Svizzera | 43 | 14 | 2 |
1951 | Fransa | Louison Bobet | Bottecchia | 29 | 2 | 1 |
1952 | Fransa | Raphaël Géminiani | Bianchi | 31 | 3 | 0 |
1953 | İtalya | Pasquale Fornara | Cilo | 33 | 13 | 1 |
1954 | İtalya | Fausto Coppi | Bianchi | 6 | 1 | 1 |
1955 | İtalya | Gastone Nencini | Leo-Chlorodont | 7 | 1 | 2 |
1956 | Lüksemburg | Charly Gaul*[N 1] | Faema | 20 | 15 | 3 |
İspanya | Federico Bahamontes[N 1] | Girardengo | 30 | 17 | 0 | |
1957 | Fransa | Raphaël Géminiani | Saint Raphaël | 56 | 18 | 0 |
1958 | Belçika | Jean Brankart | Saint Raphaël | 56 | 17 | 4 |
1959 | Lüksemburg | Charly Gaul* | Emi | 560 | 240 | 3 |
1960 | Belçika | Rik Van Looy | Faema | 250 | 40 | 3 |
1961 | İtalya | Vito Taccone | Atala | 270 | 140 | 1 |
1962 | İspanya | Angelino Soler | Ghigi | 260 | 160 | 3 |
1963 | İtalya | Vito Taccone | Lygie | 520 | 400 | 5 |
1964 | İtalya | Franco Bitossi | Spring Oil | 200 | 60 | 4 |
1965 | İtalya | Franco Bitossi | Filotex | 250 | 90 | 1 |
1966 | İtalya | Franco Bitossi | Filotex | 490 | 170 | 2 |
1967 | İspanya | Aurelio González | KAS-Kaskol | 460 | 370 | 1 |
1968 | Belçika | Eddy Merckx | Faema | 340 | 160 | 1 |
1969 | İtalya | Claudio Michelotto | Max Meyer | 330 | 80 | 1 |
1970 | Belçika | Martin Van Den Bossche | Molteni | 460 | 40 | 0 |
1971 | İspanya | José Manuel Fuente | KAS | 360 | 90 | 1 |
1972 | İspanya | José Manuel Fuente | KAS | 490 | 040 | 0 |
1973 | İspanya | José Manuel Fuente | KAS | 550 | 40 | 1 |
1974 | İspanya | José Manuel Fuente | KAS | 510 | 180 | 5 |
1975 | İspanya | Andrés Oliva[5] | KAS | 300 | 60 | 0 |
1976 | İspanya | Andrés Oliva | KAS | 535 | 145 | 0 |
1977 | İspanya | Faustino Fernández Ovies | KAS | 675 | 185 | 0 |
1978 | İsviçre | Ueli Sutter | Zonca | 830 | 310 | 0 |
1979 | İtalya | Claudio Bortolotto | Sanson | 495 | 165 | 1 |
1980 | İtalya | Claudio Bortolotto | San Giacomo | 670 | 270 | 0 |
1981 | İtalya | Claudio Bortolotto | Santini | 510 | 10 | 0 |
1982 | Belçika | Lucien Van Impe | Metauromobili | 860 | 480 | 0 |
1983 | Belçika | Lucien Van Impe | Metauromobili | 70 | 27 | 1 |
1984 | Fransa | Laurent Fignon | Renault-Elf | 53 | 13 | 1 |
1985 | İspanya | José Luis Navarro | Zor | 54 | 7 | 0 |
1986 | İspanya | Pedro Muñoz | Fagor | 54 | 19 | 1 |
1987 | Birleşik Krallık | Robert Millar | Panasonic–Isostar | 97 | 44 | 1 |
1988 | ABD | Andrew Hampsten* | 7–Eleven Hoonved | 59 | 4 | 2 |
1989 | Kolombiya | Luis Herrera | Café de Colombia | 70 | 32 | 2 |
1990 | İtalya | Claudio Chiappucci | Carrera Jeans–Vagabond | 74 | 18 | 0 |
1991 | İspanya | Iñaki Gastón | CLAS-Cajastur | 75 | 6 | 0 |
1992 | İtalya | Claudio Chiappucci | Carrera Jeans–Vagabond | 76 | 31 | 0 |
1993 | İtalya | Claudio Chiappucci | Carrera Jeans–Tassoni | 42 | 2 | 1 |
1994 | İsviçre | Pascal Richard | GB–MG Maglificio | 78 | 20 | 1 |
1995 | İtalya | Mariano Piccoli | Brescialat | 75 | 30 | 1 |
1996 | İtalya | Mariano Piccoli | Brescialat | 69 | 32 | 0 |
1997 | Kolombiya | Chepe González | Kelme–Costa Blanca | 99 | 64 | 1 |
1998 | İtalya | Marco Pantani* | Mercatone Uno–Bianchi | 89 | 27 | 2 |
1999 | Kolombiya | Chepe González | Kelme–Costa Blanca | 61 | 16 | 1 |
2000 | İtalya | Francesco Casagrande | Vini Caldirola–Sidermec | 71 | 24 | 1 |
2001 | Kolombiya | Fredy González | Selle Italia–Pacific | 73 | 31 | 1 |
2002 | Meksika | Julio Alberto Pérez | Colombia–Selle Italia | 69 | 36 | 2 |
2003 | Kolombiya | Fredy González | Colombia–Selle Italia | 100 | 22 | 0 |
2004 | Almanya | Fabian Wegmann | Gerolsteiner | 56 | 2 | 0 |
2005 | Venezuela | José Rujano | Şablon:Cycling data CLM | 143 | 86 | 1 |
2006 | İspanya | Juan Manuel Gárate | Quick-Step–Innergetic | 64 | 8 | 1 |
2007 | İtalya | Leonardo Piepoli | Saunier Duval–Prodir | 79 | 33 | 1 |
2008 | İtalya | Emanuele Sella | CSF Group–Navigare | 136 | 73 | 3 |
2009 | İtalya | Stefano Garzelli | Acqua & Sapone–Caffè Mokambo | 61 | 16 | 1 |
2010 | Avustralya | Matthew Lloyd | Omega Pharma–Lotto | 56 | 15 | 1 |
2011 | İtalya | Stefano Garzelli | Acqua & Sapone | 67 | 24 | 0 |
2012 | İtalya | Matteo Rabottini | Farnese Vini–Selle Italia | 84 | 40 | 1 |
2013 | İtalya | Stefano Pirazzi | Bardiani Valvole–CSF Inox | 82 | 37 | 0 |
2014 | Kolombiya | Julián Arredondo | Trek Factory Racing | 173 | 41 | 1 |
2015 | İtalya | Giovanni Visconti | Movistar Team | 125 | 3 | 0 |
2016 | İspanya | Mikel Nieve | Team Sky | 152 | 18 | 1 |
2017 | İspanya | Mikel Landa | Team Sky | 224 | 106 | 1 |
2018 | Birleşik Krallık | Chris Froome* | Team Sky | 125 | 17 | 2 |
2019 | İtalya | Giulio Ciccone | Trek-Segafredo | 267 | 152 | 1 |
2020 | Portekiz | Ruben Guerreiro | EF Pro Cycling | 234 | 77 | 1 |
Çoklu kazananlar
2019 itibarıyla, 15 bisikletçi dağ sınıflandırmasını birden fazla kez kazandı.[6]
Bisikletçi | Toplam | Yıllar |
---|---|---|
Gino Bartali (ITA) | 7 | 1935, 1936, 1937, 1939, 1940, 1946, 1947 |
José Manuel Fuente (ESP) | 4 | 1971, 1972, 1973, 1974 |
Fausto Coppi (ITA) | 3 | 1948, 1949, 1954 |
Franco Bitossi (ITA) | 3 | 1964, 1965, 1966 |
Claudio Bortolotto (ITA) | 3 | 1979, 1980, 1981 |
Claudio Chiappucci (ITA) | 3 | 1990, 1992, 1993 |
Raphaël Géminiani (FRA) | 2 | 1952, 1957 |
Charly Gaul (LUX) | 2 | 1956, 1959 |
Vito Taccone (ITA) | 2 | 1961, 1963 |
Andrés Oliva (ESP) | 2 | 1975, 1976 |
Lucien Van Impe (BEL) | 2 | 1982, 1983 |
Mariano Piccoli (ITA) | 2 | 1995, 1996 |
Chepe González (COL) | 2 | 1997, 1999 |
Freddy González (COL) | 2 | 2001, 2003 |
Stefano Garzelli (ITA) | 2 | 2009, 2011 |
Ülkelere göre
On üç farklı ülkeden biniciler Giro d'Italia'da Dağlar kategorisini kazandı.[6]
Ülke | Kazanan bisikletçi sayısı | Kazanma sayısı |
---|---|---|
İtalya | 21 | 39 |
İspanya | 12 | 16 |
Belçika | 5 | 6 |
Kolombiya | 4 | 6 |
Fransa | 3 | 4 |
İsviçre | 3 | 3 |
Birleşik Krallık | 2 | 2 |
Lüksemburg | 1 | 2 |
Avustralya | 1 | 1 |
Almanya | 1 | 1 |
Meksika | 1 | 1 |
ABD | 1 | 1 |
Venezuela | 1 | 1 |
Portekiz | 1 | 1 |
Puan dağıtımı
Bir dağın tepesine ulaşan ardışık biniciler tarafından kazanılan puanlar aşağıdaki sınıflandırmaya göre dağıtılır:
GPM4 | GPM3 | GPM2 | GPM1 | |
---|---|---|---|---|
1. bisikletçi | 3 | 5 | 9 | 15 |
2. bisikletçi | 2 | 3 | 5 | 9 |
3. bisikletçi | 1 | 2 | 3 | 5 |
4. bisikletçi | 1 | 2 | 3 | |
5. bisikletçi | 1 | 2 | ||
6. bisikletçi | 1 |
Yarışın organizasyonu, dağların sınıflandırmasına hangi dağların dahil edileceğini ve hangi kategoride olduklarını belirler.
Notlar
- 1956 Giro d'Italia 2 dağ yarışına sahipti: Trofeo Dolomiti ve Trofeo Appennini. Charly Gaul öncekini ve Federico Bahamontes sonrakini kazandı.
Kaynakça
- Bill and Carol McGann. "1933 Giro d'Italia". Bike Race Info. Dog Ear Publishing. 12 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2012.
- Cycling News (17 Aralık 2011). "Blue Mountains Jersey For 2012 Giro D'Italia". Cycling News. Future Publishing Limited. 19 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2013.
- "Past winners". Cyclingnews.com. Future plc. 9 Mayıs 2009. 15 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2014.
- "Giro d'Italia – Fight for Pink: Il Garibaldi" (PDF). Giro d'Italia. RCS MediaGroup. s. 38. 19 Nisan 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2014.
- Oliva, king of the mountain. "Galdós ganó la última etapa, pero no pudo ganar el Giro de Italia". ABC (İspanyolca). 8 Haziran 1975. 17 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2017. Bilinmeyen parametre
|=
görmezden gelindi (yardım) - "Giro d'Italia 2009" (PDF). Infostrada sports. 2009. s. 187. 17 Aralık 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2011.