Jacques Tati

Jacques Tati (aslında Jacques Tatischeff; 9 Ekim 1907;[1][2] Le Pecq (Yvelines) - 4 Kasım 1982, Paris), Fransız yönetmen ve aktör.

Jacques Tati
Jacques Tati (1969)
Doğum Jacques Tatischeff
9 Ekim 1907(1907-10-09)
Le Pecq, Yvelines, Fransa
Ölüm 4 Kasım 1982 (75 yaşında)
Paris, Fransa
Meslek Film yönetmeni, aktör, yapımcı, senarist
Etkin yıllar 1932-1978
Evlilik Micheline Winter (1944-1982)
Resmî site http://www.tativille.com/

Sanat ve Mühendislik okudu. Tati, görsel komedi sanatını yenir yoğunluk, detay zenginliği ve yeni bir kompozisyon netliği getirerek yorumladı; görselliğe yeni bir bakış açısı getiren bir avuç sinema sanatçısından (diğerleri Griffith, Eisenstein, Murnau ve Bresson) biriydi.

1930'lu yılların başında Fransız müzikal çevresine girdi; gösterisi dönemin spor yıldızlarının pandomimlerinden oluşmaktaydı ve bazıları filme alındı, savaştan sonra da uzun metrajlı hale getirildi; Jour de fête (Bayram Günü, 1949), bütün çalışmalarında baştan sona gözlemlenen hicivli temanın (modern teknolojinin soğukluğu) yanı sıra görsel üslubu da son derece gelişmiştir.

Tati, kariyerinin geri kalan süresi boyunca oynayacağı karakteri tanıttığı yeni filmi Les Vacances de monsieur Hulot (Bay Hulot'nun Tatili, 1953) için dört yıl çalıştı. Yaratılan karakterin sıcaklığı ve gülütlerin parlak yaratıcılığı Bay Hulot'ya uluslararası bir başarı kazandırdı. Hulot (konuş: Ülô), mizahın kaynağı ve odağı olmak anlamında bir komedyen değildir; daha ziyade, etrafındaki dünyanın mizahını açığa çıkaran bir tavır, bir işaret direği ve bir perspektiftir.

Mon oncle (Amcam, 1958), bir geçiş filmidir; Hulot, her ne kadar star statüsünü terk etmiş bile olsa diğer karakterlerin arasında tuhaf marjinalliği ile öne çıkmaktadır. 9 yıllık pahalı ve yorucu bir çalışmadan sonra gösterime giren Playtime (Oyun Vakti, 1967) ile Tati'nin niyeti daha belirginleşti. Artık Hulot, Joyce'un Ulysess'indeki Mackintosh Man gibi, sahneye giren ve çıkan birçok figürden yalnızca birisi haline gelmişti. Yani aktör Tati, canlandırdığı karakterin seyirciyi film boyunca yönlendirmesini, yönetmen Tati de yakın çekimleri, empatik kamera açılarını veya montajı kullanarak seyirciyi görüntüdeki mizaha yönlendirmeyi reddediyordu.

Ancak, neyi göreceklerinin söylenmesine alışmış olan seyirci, Playtime'daki özgürlüğü can sıkıcı buldu. Film (çeşitli versiyonlarda gösterime girdi) ticari bir fiyaskoydu ve Tati'yi kişisel borca soktu. Son tiyatral filmi olan Trafic (1971), bir başkası tarafından yapılmış olsaydı başyapıt olarak görülebilirdi; ancak Tati için daha geleneksel bir üsluba korunmalı bir dönüş oldu.

25 yılda 5 film, statünün genellikle verimlilikle ölçüldüğü bir ortam için etkileyici bir performans olmasa da, tek başına Playtime bile dünyaya bakış eylemini serbestleştiren, canlandıran bir film olarak hayat boyu bir başarıdır. Tati 4 Kasım 1982'de Paris'te öldü.

Filmografi
Yıl Film Metraj Tati'in katkısı Ödül
1932Oscar, champion de tenniskısa filmreji ve sahne
1934On demande une brutefilm2. yazar ve sahne
1935Gai dimanchekısa film2. yazar, 2. reji und Auftritt
1936Soigne ton gauchekısa filmsenaryo ve sahne
1938Retour à la terrekısa filmsenaryo ve sahne
1945Sylvie et le fantômefilmsahne
1946Le Diable au corpsfilmsahne
1947L'École des facteurskısa filmreji, senaryo ve sahne
1949Jour de fête (Bayram Günü)filmreji, senaryo ve sahne
1953Les Vacances de monsieur Hulot (Bay Hulot'nun Tatili)filmreji, senaryo ve sahne
1958Mon oncle (Amcam)filmreji, senaryo ve sahneYabancı Dilde En İyi Film Akademi Ödülü
1967Playtime (Oyun Vakti)filmreji, senaryo ve sahne
1967Cours du soirkısa filmsenaryo ve sahne
1968Baisers volésfilmsahne
1971Traficfilmreji, senaryo ve sahne
1972Obraz uz obrazDizisahne
1974ParadeTV filmireji, senaryo ve sahne
1978Forza Bastia 78 ou l'île en fêteBelgesel2. reji ve senaryo

Kaynakça
  1. Jean-Loup Passek,Dictionnaire du cinéma,Larousse,1995,ISBN 2037500025
  2. [ http://www.tativille.com/index.php?page=starter&anim=jtati&width=800&height=600&titre=Tativille:%20Jacques%20Tati 11 Haziran 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Official Website]

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.