Kürican Muharebesi
Kürican Muharebesi, 1730-1732 Osmanlı-İran Savaşı'nın en önemli ve en büyük muharebesidir.
| Kürican Muharebesi | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1730-1732 Osmanlı-İran Savaşı | |||||||||
| |||||||||
| Taraflar | |||||||||
.svg.png.webp){kind=small} Osmanlılar |
 Safevîler | ||||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||||
|
Hekimoğlu Ali Paşa |
Şah II. Tahmasb | ||||||||
| Güçler | |||||||||
| 40.000 | 40.000 | ||||||||
| Kayıplar | |||||||||
| 3.000 | 28.000 | ||||||||
Öncesi
İran Şahı II. Tahmasb, kırk bin kişilik asker, yirmi balyemez, beş şahî ve iki yüz zemberek topu ile, 15 Eylül 1731 tarihinde Hemedan yakınlarındaki Osmanlı kuvvetlerine karşı cephe aldı.
Savaş
Kürican sahrasında meydana gelen muharebede İran kuvvetleri bozguna uğratıldı. Şâh Tahmasb Safevi, maiyeti ile kaçmak suretiyle canını kurtarabildi.
İran Ordusundaki yirmi bin yayanın hepsi, yirmi bin süvarinin de üçte ikisi ile ordu kumandanlarından Kaznin, Şiraz hânları ve vekilleri öldürüldü. Bol miktarda harp malzemesi ve ganimet ele geçirildi.
16 Eylül 1731 Kürican Zaferi'nden sonra Osmanlı ordusu, Hemedan'ı zapt etti.
Barış
İran şahının barış istemesi üzerine Ocak 16 Ocak 1732'de Ahmet Paşa Antlaşması imzalandı. Buna göre Aras Nehri iki devlet arasında hudut kabul edilerek Revan, Gence, Nahcivan, Bitlis, Şirvan ve Dağıstan Osmanlılara; Tebriz, Kirmanşah, Hemedan, Luristan ve Erdelan eyaletleri ise İran'a bırakıldı.
Sonrası
Söz konusu antlaşma Osmanlı Devleti'ni memnun etmedi ve sadrazam azledildi. Dolayısıyla, kırılgan bir barış ortamı oluştu. İran da kaybettiği Kafkasya topraklarını geri almak için fırsat kollamaya başladı. 1733'te İran'da iktidarı tamamen ele geçiren Nadir Şah, Osmanlıların eline geçen bölgeleri almak için tekrar savaş açtı.