Kışla
Kışla, askeriye, askerî personel, askeri örgüt ve askeri birlik için inşa edilmiş bir bina veya binalar grubudur. Kelime, ayrı bloklara veya komplekslerin tümüne uygulanabilir. Çoğul biçim genellikle tek bir yapıya atıfta bulunur ve yapım aşamasında tekil olabilir.
Kışlaların ana hedefi askerleri sivil nüfustan ayırmak ve disiplini, eğitimi güçlendirmektir. Kışlalar "askerler için disiplin fabrikaları" olarak adlandırıldılar. Endüstriyel fabrikalar gibi, bazıları gösterişli veya donuk binalar olarak kabul edilir. Ancak Dublin'deki Collins Kışlası, Paris, Berlin, Madrid, Viyana veya Londra'daki birçok kışlalar muhteşem mimarileriyle bilinirler..[1] Türkiyede ilk kışla olan Selimiye Kışlası 1828 yılında İstanbul'un Üsküdar ilçesinde III. Selim tarafından Nizâm-ı Cedîd askerleri için inşa edildi.
Tarihi
Roma Praetorian muhafızları için erken kışlalar, elit güçleri korumak için yapıldı. Vercovicium ve Vindolanda gibi sınır kalelerinde birkaç Roma ordusu kışlası kalıntısı vardır. Bunlardan ve çağdaş Roma kaynaklarından, askeri bir kamptaki yaşamın temelleri binlerce yıl boyunca sabit kaldı. Erken Modern Çağ'larda kışlalar askerî devrim'in bir parçasını oluşturdular.[2] 18. yüzyılın başlarında iki baskın devlet olan, Fransa'da "caserne" ve İspanya'da "cuartel" gibi büyük, kalıcı barakalar gelişmiştir. Öte yandan, İngilizce 'kışla' terimi, geçici barınak anlamında İspanyolca kelimeden türemiştir. Kışlalardaki ayakta olan ordunun anayasaya tehdit teşkil edeceği korkusuyla, Britanya'da Napolyon Savaşları arifesinde 1790 yılına kadar genel olarak kışla kurulmamışdır.[3]
İlk kışlalar, genellikle bir saray bahçesi ya da askerî tören etrafındaki dörtgen şeklinde gruplanmış çok katlı bloklardır. Bunun güzel bir örneği, 1717 yılında İngiltere'de inşa edilen ve seçkin mimar Nicholas Hawksmoor'un tasarımı olduğu Berwick Kışlası'dır. 18. yüzyılda, askeri yaşamın artan karmaşıklığı, farklı rütbeler (subayların her zaman daha büyük odaları vardı) ayrı konutlara yol açtı. Yemek odaları ve çamaşırhaneler, hamamlar, yemekhaneler, okullar, hastaneler, cephaneler, jimnastik, binicilik okulları ve ahırlar gibi özel binalar sağlandı. Hastane tasarımının pavyon planı kavramı, Kırım Savaşı sonrası kışla planlamasında etkili oldu.
İlk büyük ölçekli eğitim kampları, 18. yüzyılın başlarında Fransa Krallığı ve Almanya'da yapıldı. İngiliz Ordusu, 1854’den Aldershot kampları kurdu. I. Dünya Savaşı döneminde piyade, topçu ve süvari alaylarının ayrı kışlaları vardı. İlk deniz kuvvetleri barakaları, eski ahşap yelkenli gemiler idi. Ancak bu sağlıksız konaklama yerleri, Avrupa'nın ve ABD'nin en büyük tersanelerinde, genellikle yatak yerine hamakların bulunduğu büyük deniz barakalarıyla değiştirildi.[4] Bunlar, 1914'ten sonra harekete geçen devasa ordular için yetersizdi. Hut kampları, kereste veya oluklu demirden yapılmış, adını taşıyan Nissen kulübesinin varyasyonları kullanılarak geliştirildi.[5][6]
Kaynakça
- https://www.irishtimes.com/opinion/letters/history-of-a-barracks-1.66431
- "Arşivlenmiş kopya". 29 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2019.
- "Arşivlenmiş kopya". 26 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2019.
- "Arşivlenmiş kopya". 29 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2019.
- "Arşivlenmiş kopya". 29 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2019.
- "Arşivlenmiş kopya". 29 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2019.