Karadağca

Karadağca veya Karadağlıca (Crnogorski jezik / Црногорски језик), ana ülke Karadağ'da ve komşu devletlerde (Sırbistan, Hırvatistan) konuşulan bir Güney Slav dilidir. Aynı zamanda Karadağ'ın resmî dilidir. Karadağlı dili olarak da belirtilebilir. Karadağ Anayasasının “dil ve alfabe” başlıklı 13. maddesinde Karadağlı dilinin resmiyeti ve alfabesi belirtilmiştir.[2]

Karadağca
Crnogorski / Црногорски
Telaffuz	/Tsırnogorski/
Bölge	Balkanlar
Etnisite	Karadağlılar
Konuşan sayısı	232.108  (2011)[1]
Dil ailesi	Hint-Avrupa Baltık-Slav dilleri Slav dilleri Güney Slav dilleri Karadağca
Yazı sistemi	Karadağlı alfabesi
Resmî durumu
Resmî dil	Karadağ
Onaylanmış azınlık dili	Sırbistan  Arnavutluk  Bosna-Hersek
Dil kodları
ISO 639-2	cnr
ISO 639-3	cnr
2011 yılında Karadağlı dilinin konuşulduğu bölgeler (kırmızı)

Yazı dili ve ağız olarak Karadağlıca konuşurlarının sayısı 2011 yılı sayım verilerine göre, Karadağ’da 229.251 kişidir. Anılan konuşur sayısına Karadağ’ın çevresindeki ülkelerden Sırbistan’da 2.519, Hırvatistan’da 876 ve Slovenya’da 462 kişinin eklenmesiyle toplam konuşur sayısı 233.108 olur. Bu sayı 2011 yılındaki nüfus sayımında ana dilini Karadağlıca olarak belirtenleri gösterir.[1] Bazılarınca Hırvatça, Sırpça ve Boşnakçanın da beraber alındığı Sırp-Hırvat dilinin standartlaştırılmış bir formu olarak kabul edilmektedir.[3][4]

Alfabe

Karadağlıcanın alfabesi Latin ve Kiril esaslı iki denk forma sahiptir. Anayasal olarak her iki yazı sisteminin eşit olması sebebiyle, Karadağlı alfabesi iki paralel varyanta sahiptir. Alfabe 32 harften oluşur.[5]

Karadağlı alfabesi Latin varyantı

Alfabe[6]

Sıra	Harf	Türk alfabesindeki dengi[5]	Sıra	Harf	Türk alfabesindeki dengi[5]
1	A a	A a	17	Lj lj	/ly/ telaffuzuna yakın
2	B b	B b	18	M m	M m
3	C c	/ts/ telaffuzuna yakın	19	N n	N n
4	Č č	Ç ç	20	Nj nj	/ny/ telaffuzuna yakın
5	Ć ć	Ç ç harfine yakın	21	O o	O o
6	D d	D d	22	P p	P p
7	Dž dž	C c	23	R r	R r
8	Đ đ	C c harfine yakın	24	S s	S s
9	E e	E e	25	Š š	Ş ş
10	F f	F f	26	Ś ś	/sy/ telaffuzuna yakın
11	G g	G g	27	T t	T t
12	H h	H h	28	U u	U u
13	I i	İ i	29	V v	V v
14	J j	Y y	30	Z z	Z z
15	K k	K k	31	Ž ž	J
16	L l	L l	32	Ź ź	/zy/ telaffuzuna yakın

Karadağlı alfabesi Kiril varyantı

Alfabe[6]

Sıra	Harf	Türk alfabesindeki dengi[5]	Sıra	Harf	Türk alfabesindeki dengi[5]
1	А а	A a	17	Н н	N n
2	Б б	B b	18	Њ њ	/ny/ telaffuzuna yakın
3	В в	V v	19	О о	O o
4	Г г	G g	20	П п	P p
5	Д д	D d	21	Р р	R r
6	Ђ ђ	C c harfine yakın	22	С с	S s
7	Е е	E e	23	Ć ć	/sy/ telaffuzuna yakın
8	Ж ж	J j	24	Т т	T t
9	З з	Z z	25	Ћ ћ	Ç ç harfine yakın
10	З́ з́	/zy/ telaffuzuna yakın	26	У у	U u
11	И и	İ i	27	Ф ф	F f
12	Ј ј	Y y	28	Х х	H h
13	К к	K k	29	Ц ц	/ts/ telaffuzuna yakın
14	Л л	L l	30	Ч ч	Ç ç
15	Љ љ	/ly/ telaffuzuna yakın	31	Џ џ	C c
16	М м	M m	32	Ш ш	Ş ş

Tarihçe

Dilin tarihi için MS 9. yüzyıla kadar inen görüşler ortaya atılmıştır. Buradan başlayarak “9-12. yüzyıl”, “12-15. yüzyıl”, “15-18. yüzyıl”, “18. yüzyıl-1830’lar”, “1830’lar-1914” ve “1914’ten günümüze olmak üzere alt dönemler belirtilmiştir.

Karadağlı dili, tarihte 1990 yılına kadar “Sırpça” olarak adlandırılmış ve sınıflandırılmıştır.[7] Dilin Sırpçadan ayrışması ve kendi standartlaştırılmış yazı dilinin oluşturulması 1990 yılında Yugoslavya Sosyalist Federal Cumhuriyeti'nin dağılması sonrasında Karadağ bağımsızlığının savunucuları tarafından başlatılmıştır. Karadağlıca 2007 yılında Karadağ Anayasası'nda Karadağ'ın resmî dili olarak ilan edilmiştir ve dilin kullanımı devlet tarafından desteklenmekte ve teşvik edilmektedir.

Yazı diline iki yeni harf ve çeşitli imla kuralları eklenmiş olmasına rağmen bu yenilikler toplum içerisinde bazı kesimlerce kabul görmemiştir.[8] Bu gibi meseleler siyasi yaklaşım ve etnik aidiyetle ilgilidir. Karadağ’da ve civarında “Sırp” kimliğinden olan veya bu kimliği savunan kişilerde Karadağlıcanın kendi özerk varlığına karşı tutumlar görülebilir.

Kaynakça

1. İğci, Alpay (2020). "Güney Slav Resmî Dillerinden Karadağlıcaya Genel Bakış". Balkanlarda Türk Dili ve Edebiyatı Araştırmaları. 2 (2). s. 20.
2. Karadağ Anayasası 12 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Karadağlıca)
3. David Dalby, Linguasphere (1999/2000, Linguasphere Observatory), s. 445, 53-AAA-g, "Srpski+Hrvatski, Serbo-Croatian".
4. Benjamin W. Fortson IV, Indo-European Language and Culture: An Introduction, 2nd ed. (2010, Blackwell), s. 431, "Because of their mutual intelligibility, Serbian, Croatian, and Bosnian are usually thought of as constituting one language called Serbo-Croatian."
5. İğci, Alpay (2020). "Güney Slav Resmî Dillerinden Karadağlıcaya Genel Bakış". Balkanlarda Türk Dili ve Edebiyatı Araştırmaları. 2 (2). s. 24.
6. Perović, Milenko; Silić, Josip; Vasiljeva, Ljudmila (2009). Pravopis crnogorskoga jezika i rječnik crnogorskoga jezika (pravopisni rječnik). Podgorica: Ministarstvo prosvjete i nauke Crne Gore. s. 8.
7. cf. Roland Sussex, Paul Cubberly, The Slavic Languages, Cambridge University Press, Cambridge 2006; esp. v. pp. 73: "Serbia had used Serbian as an official language since 1814, and Montenegro even earlier.".
8. "CG: Niko neće crnogorska slova". Večernje Novosti. 1 Ekim 2013. 16 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2019.

Dış bağlantılar

• Fakultet za crnogorski jezik i kniževnost20 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Karadağlı Dili ve Edebiyatı Fakültesi (Karadağlıca)
• Lingua Montenegrina17 Şubat 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Dil, edebiyat, kültür araştırmaları dergisi (Karadağlıca)
• Folia linguistica et litteraria21 Nisan 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Dil ve edebiyat araştırmaları dergisi (Karadağlıca)
• İğci, Alpay (2020). "Güney Slav Resmî Dillerinden Karadağlıcaya Genel Bakış". Balkanlarda Türk Dili ve Edebiyatı Araştırmaları. 2 (2). s. 17-30.