Karnaval ve Perhiz Arasındaki Savaş
Karnaval ve Perhiz Arasındaki Savaş, Hollandalı ressam Pieter Bruegel'in 1559 yılında yaptığı tablosudur. Perhiz öncesi dönem ile perhiz dönemi insan davranışlarının kontrastının aynı karede gösterildiği tablo Viyana Sanat Tarihi Müzesi'nde sergilenmektedir.
Sanatçı | Pieter Brueghel (baba) |
---|---|
Yıl | 1559 |
Tür | Ahşap üzerine yağlı boya |
Boyutlar | 118 cm × 164 cm (46 in × 65 in) |
Konum | Viyana Sanat Tarihi Müzesi, Viyana |
Sembolizm
Karnaval ve perhiz figürleri arasında kalıplaşmış savaş erken modern dönem Avrupa toplumsal hayatında iki farklı mevsimsel mutfak arasındaki geçişi temsil eden önemli bir olaydı. Çiftlik hayvanları kışlık değildi ve et besleyici bir yiyecek olduğu için hayvanlar perhiz öncesi dönemde boğazlanırlardı. Zorunlu oruçla perhiz dönemi başladığında beraberinde paskalya hazırlıkları için ruhsal arınma gelir. Kasap dükkanları kapanır ve kasaplar bahar için sığır almak üzere kırsala seyahat ederler.
Bruegel'in eserleri alegori ve sembolizm açısından zengindir. "Karnaval" figürünün sol elini kaldırıp gözlerini gökyüzüne çevirmiş veda eder görünümünden eser, "Perhiz" figürünün zaferi olarak okunabilir. Daha genel anlamda Bruegel'in sahip olduğu insan davranışlarının motivasyon kaynağının budalalık ve çıkarcılık olduğuna dair inançlarının resimle gösterimi olarak ifade edilebilir.
Detaylar ve yorumlama
Karnaval ve Perhiz figürleri yüzleri birbirine dönük ve mızrak düellosu yapar şekilde resmedilmiştir. Karnaval bir fıçının üstüne at biner gibi oturmuş ve elindeki şişe geçirilmiş domuz etini bir mızrak gibi rakibine doğrultmuş şişman bir adam olarak, Perhiz ise birer rahip ve rahibe tarafından çekilen el arabasına binmiş, Karnaval figürüyle aynı şekilde elindeki üzerinde balık bulunan fırıncı küreğini rakibi üzerine çevirmiş yaşlı bir kadın figürüyle temsil edilmektedir. Bu savaş oyununu Perhiz kazanır ve Karnaval yargılanıp Son salı idam edilir. Bazı yörelerde karnaval figürü yakılarak köyden uzaklaştırılır, "ölümün dışarı taşınması" denen bu törenle baharı ve yaşamı geri getirme düşüncesi temsil edilmektedir.[1] Bu ana temanın yanındaki diğer ayrıntılar da oldukça dikkat çekici ve manalıdır. Resmin sol tarafında meyhaneden çıkan grubun baskın olarak temsil ettiği eğlence ve dünyevi zevkler yer alır. En sol alt köşedeki kumar oynayan adamlar, fıçıların üzerinde sızmış adam, düşkün ve sakatları görmezden gelip onlara yardım etmekten imtina eden insanlar, hanın üst katında tabelaya yakın pencerede görünen öpüşen çift gibi figürler tamamen cinsellik, yemek gibi dünyevi zevkleri ve saldırganlık, umursamazlık gibi davranışları temsil etmektedir. Sağ tarafında ise kiliseden çıkan cemaatle baskın olarak temsil edilen kısım ise dinsellik ve yardımseverlik temalarıyla bezelidir. Ölüler için dua edenler, kundaktaki bebeğiyle dilenen kadına yardım edenler, kilise kapısında bağış toplayan görevli, sol tarafta neredeyse hiç görünmeyen oyun oynamakta olan çocuklar gibi figürler hep iyi, yardımseverlik ve dinsel temalara işaret eder. Tablonun izleyiciye yakın olan sağ ve sol tarafındaki keskin kontrast, geri planda giderek yumuşayarak birbirine karışmıştır. Resmin orta hattına yakın kısımda her iki gruptan da ayrı olarak görülen üçlü bir grup söz konusudur. Sanatçının daha parlak bir zemine yerleştirmek suretiyle dikkatleri yoğunlaştırdığı bir çifte yol gösteren soytarı onları iki tarafın da dışına çekmek ister gibi görünmektedir. Meydandaki kalabalıktan uzaklaşmak ister görünen çiftin bu yönelimleri, iki taraf arasındaki mücadelenin gerçek anlamda bir kazananı olmayacağı şeklinde yorumlanabilir.[1]