Kişinev pogromu

Kişinev pogromu, Rus İmparatorluğunun Besarabya bölgesinin (bugün Moldova'nın) başkenti Kişinev'de, 6-7 Nisan 1903 tarihinde, Yahudilere karşı yapılan ayaklanmadır.

Bu madde Besarabya'daki Yahudilerin tarihi'nin bir parçasıdır.
Kişinev pogromu
Bölge  Moldova (zamanının Rus İmparatorluğu)
Tarih 6-7 Nisan 1903
Saldırı türü
 Pogrom
Ölü ~50
Yaralı ~600
Herman S. Shapiro. "Kishinever shekhita, elegie" [Kişinev Katliam Ağıtı]. New York: Asna Goldberg, 1904. Irene Heskes Koleksyonu. Betimlemenin ortasındaki figür Nisan 1903'teki Kişinev katliamını simgelemektedir.

İlk pogrom
Kişinev pogromunda hasar gören Toraları gömme töreni.

Ayaklanma, 6 Nisan'da, Kişinev'in 40 km kuzeyindeki Dubasari kentinde Mikhail Rybachenko isimli Hristiyan Rus bir çocuğun öldürülmüş olarak bulunmasıyla başladı. Her ne kadar çocuğun bir akrabası tarafından öldürüldüğü bilinmesine rağmen (katil sonradan yakalandı), Rusça yayın yapan antisemit Бессарабец (Bessarabetz, anlam "Besarabyalı") gazetesinde Pavel Krushevan, çocuğun Yahudiler tarafından öldürüldüğünü iddia etti. Свет (Svet, anlam "Işık") gazetesi ise Yahudileri kan iftirasıyla suçlayıp çocuğun kanının matsalarda kullanıldığını yazdı.

Yahudilere karşı ayaklanma olan Kişinev pogromu üç gün sürdü. 47 (bazı kaynaklarca 49) Yahudi öldü, 92'si ağır ve 500'ü hafif yaralandı, 700 ev ve birçok işyeri yağmalanıp yıkıldı. The Times, İçişleri bakanı Vyacheslav von Plehve'nin Besarabya valisine gönderdiği, ayaklanmanın engellenmemesi için emir verdiği, sahte sevkiyatını yayınladı,[1] fakat polis veya ordu ayaklanmayı durdurmak için üç gün boyunca bir çaba sarfetmedi. Ayaklanmanın durdurulması için çaba sarfedilmeyişi, devletin bu ayaklanmaya destek olduğu veya an azından göz yumduğu fikrini uyandırdı.

New York Times, ilk Kişinev pogromunu şöyle tanımladı:

Kişinev, Besarabya'daki anti-Yahudi ayaklanmasının vahameti sansür kurallarının izin verdiğinden daha da kötüdür. Rus Paskalyasından sonra Yahudilere yapılan katliam özenle planlandı. Rahiplerin başı çektiği güruhlar şehir genelinde "Yahudilere ölüm" naraları attı. Hazırlıksız yakalanan Yahudiler koyun gibi katledildiler. Ölü sayısı 120, yaralı yaklaşık 500'dür. Katliamın korkunç sahnesi açıklanabilirlikten de ötedir. Bebekler, gözleri dönmüş ve kana susamış güruh tarafından resmen parçalandılar. Gün batımında sokaklarda yığınla ceset ve yaralı vardı. Becerebilenler terör içinde kaçtılar ve bugün şehirde Yahudilerden hemen hemen eser kalmadı. [2]

İkinci pogrom
ABD Başkanı Theodore Roosevelt'ten Rus Çarı II. Nikolay'a: "Yahudilere yapılan eziyeti durdurun." Resim baskısı ilk Kişinev pogromunu simgelemektedir.

İkinci pogrom, 19-20 Ekim 1905'te gerçekleşti. Bu sefer, ayaklanmanın başlamasının sebebi Çara karşı yapılan politik protestoydu, fakat bu Yahudilere karşı saldırılara dönüştü. Ayaklanma bittiği zaman ölü Yahudi bilançosu 19, yaralı 56'ydı. Birinci ayaklanmanın ardından kurulan Yahudi nefsi-müdafa kuruluşları şiddetin bir kısmını engellemeyi başarmalarına rağmen genel anlamda başarılı olamadı.

Pogrom sonucu
1903'te ABD vatandaşları tarafından gönderilen ve Rus Çarı tarafından reddedilen dilekçe bugün ABD Ulusal Arşivleri'ndedir.

Dünyanın protestosuna rağmen sadece iki kişi 5 ve 7 yıl, 22 kişi ise 1 ila 2 yıl hüküm giydi. Bu pogrom, onbinlerce Rus Yahudisinin Batıya ve İsrail topraklarına göç etmesinde önemli rol oynadı.

Ayrıca, bu olay ilk Siyonistlerin, özellikle Revizyonist Siyonizm'in, Vladimir Jabotinsky gibi Yahudi liderlerin önderliğinde ilk Yahudi nefsi-müdafa ligleri kurmasında pay sahibi oldu.

Çok sayıda sanatçı ve yazar eserlerinde bu pogroma değindi. Rus yazar Vladimir Korolenko, 13 No'lu Ev'de[3] bu konuya değindi. Tolstoy ve Gorky Rus hükümetini suçlayıp kınayan yazılar yazdı; bu sessiz kalan Rus entelektüelleri içinde bir ilkti. Bu pogromlar ayrıca Yahudi sanat ve edebiyatını da önemli ölçüde etkiledi. Oyun yazarı Max Sparber, ilk eserlerinden birinde Kişinev pogromunu konu aldı. Şair Chaim Bialik, "Katliam Şehrinde" isimli eserinde kızgın kalabalıkla yüzleşen etkisiz Yahudilerin durumunu yazdı.

Kaynakça
  1. "YIVO Institute for Jewish Research: Pogroms" (PDF). 19 Mart 2009 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2011.
  2. "Jewish Massacre Denounced", New York Times, April 28, 1903, p 6.
  3. "House 13". 23 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2011.

Notlar

Ayrıca bakınız
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.