Mehmet Arif Şenerim

Mehmet Arif Şenerim (1877, Boyabat - 1951, Konya), Balkan Savaşı, I. Dünya Savaşı ve Türk Kurtuluş Savaşı'nda pek çok cephede savaşmış ve çeşitli askeri liyakatların yanı sıra, İstiklal Madalyası ile onurlandırılmış bir Türk askeridir.

Mehmet Arif Şenerim
Doğum 1877
Boyabat
Ölüm 1951 (73-74 yaşlarında)
Konya
Bağlılığı  Osmanlı (1897-1919)
 Türkiye (1919-1925)
Hizmet yılları 1897-1925
Rütbesi Kaymakam
Savaşları/Çatışmaları Balkan Savaşları
I. Dünya Savaşı
Türk Kurtuluş Savaşı
Madalyaları

Eğitimi

1887-1891 arası İstanbul’da Eyüp Askeri İlkokulu’na, 1891-1894 arası İstanbul Soğuksu Askeri Ortaokulu’na, 1894-1897 arası Kuleli Askeri Lisesi’ne devam etti. 1897 yılında kaydolduğu Harp Okulu’ndan 5 Ocak 1899’da Teğmen olarak mezun oldu.[1]

Askerî kariyeri

4. Ordu emrinde Merzifon’da, 75. Alay 4. Tabur 1. Bölük Teğmenliğine tayin oldu. 1907’de Üsteğmenliğe terfi olarak Alaşehir Alayı, 2. Tabur 4. Bölük Üsteğmenliğine getirildi. Mülga almak suretiyle Üsteğmenlik rütbesi ile Piripol-Bulgaristan’da 72. Alay 3. Tabur 2. Bölüğe nakledilerek; 1 Mart 1910’da Yüzbaşılık rütbesi ile, 66. Alay 2.Tabur 7. Bölük ve daha sonra 1911 yılında 42. Alay 2. Tabur 7. Bölüğe tayin edildi.[1]

Balkan Savaşı

1912 yılında Balkan Savaşı’nda 42. Alay 2. Tabur 7. Bölük komutanı olarak Yunanlarla Kiresne Yenicesinde olan çarpışmalarda esir düştü. Selanik’in kuzeyinde Amolyas kasabasında 9 ay esaretten sonra kaçarak 2. Kolorduya katıldı. Kırklareli civarında; Yenice’de 13. Alay 1. Tabur 1. Bölük komutanlığına tayin oldu.[1]

Çanakkale Cephesi

I. Dünya Savaşı: Seferberlik sebebiyle 15. Alay 3. Tabur 9. Bölük komutanlığına getirildi. Çanakkale Savaşı’nda Arıburnu çarpışmalarında kasığından yaralandığı zaman Arıburnu komutanı Albay Abdülrezzak Bey tarafından gümüş harp ve liyakat madalyası ile değerlendirildi. Moda Hastanesi’nde 2,5 ay yattı. Terhisinde kıtaya iltihak etti.[1] 18 Nisan 1915'te Kabatepe tarruzunda ve Ağustos sonuna kadar 15. Alay 3. Tabur komutanı olarak Kıdemli Yüzbaşılık rütbesi ile Merkez Tepe’den hücum emri verildiğinde, düşmanın şiddetli ateşi altında siperleri tahkim etmekle meşgul oldu. 16. ve 12. Tümen emirlerinde Rüştü Bey, Abdülrezzak ve Refet Bey’lerin komutasında Arıburnu sol yan grubunda 15. Alay 3. Tabur komutasında idi.[2]

Doğu Cephesi

1 Mart 1916’da Bitlis'i Ruslardan geri alma saldırılarında merkezden taarruz ederek düşman mevziini zaptetti. Bu şiddetli taarruzda, Ruslar Bitlis’te tutunamayarak artçı birliklerle Kirkor Dağlarına çekildi. Buraya tabur tarafından sol yandan taarruz ederek, düşmanın sağ yanını bozması üzerine tabur eski mevkiine ricat etti. Burada mütarekeye kadar mukavemet yeniledi. 1 Aralık 1916'da Binbaşı rütbesine terfi etti. 14. Alayın geri kalanı ile Musul’da 14. Alayın Komutanlık Vekaletini deruhte etti. Ruslarla mütarekeden sonra ileri harekâtta Peroz’da Ermenilerin sol yanından taarruz ederek Ahlat ve Karmuş’un Ermeniler tarafından zaptedilmesine engel oldu. Mütarekede esir oldu.[1] Mütarekeden sonra Mirliva Ali İhsan Paşa tarafından liyakat madalyası ile değerlendirildi.[3]

Mütarekeden sonraki faaliyetleri

1918'den sonra asayişin temini için Nusaybin, Ali Batı ile Midyat’a müsamede bulundu. 1 Haziran 1919’da Nusaybin’de 24. Alay komutanlık vekaletine ve 1 Aralık 1919’da 14. Alay Komutanlık Vekaletine tayin edildi.[1]

Kurtuluş Savaşı

Sakarya Savaşı’nda Yunanlarla olan taarruzda Porsuk müfrezesi ile Eskişehir, Karköy, Razancı, Mudanya, Bandırma çarpışmalarına iştirak etti. 1923 yılında binbaşı rütbesinde iken Takdirname ile ödüllendirildi. Aynı yıl Kaymakam (Yarbay) rütbesine terfi etti. 1925 yılında Yarbay rütbesinde iken İstiklal Madalyası ile ödüllendirildi.[1]

Savaş sonrası hayatı

1930 yılında emekli oldu. Konya Orduevi'ni inşa ettirdi. 1951 yılında Konya’da vefat etti. Mevlana Müzesinin arkasındaki Üçler Mezarlığına defnedildi.

Kaynakça

  1. Yarbay Mehmet Arif Şenerim'in Otobiyografisi, Osmanlıca'dan çeviren: Em.Kd. Topçu Albay Behzat Balkış, 1960 Ankara
  2. BİRİNCİ DÜNYA HARBİNDE TÜRK HARBİ V.CİLT Çanakkale Cephesi Harekatı (Haz. 1914-25 Nis. 1915) Genelkurmay Ankara, 1993
  3. Nezihi Fırat and Behzat Balkış, Birinci Dünya Harbinde Türk Harbi, Iran-Irak Cephesi, vol. 3, section 1, (Ankara: Genelkurmay Basımevi, 1979), 39-46. 290.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.