Munâfere
Munâfere (Arapça: منافرة), Arap edebiyatı altında, hiciv sanatıyla ilişkili olan bir olgudur. Munâferede, iki rakip taraf, bir yargıcın önünde belirli bir takım savları savunurlar ve birbirleriyle mücadeleye girerlerdi. Bu nedenle münâfereler, aslen mufâharanın farklı bir biçimidir. Arap hicvinin en kadim biçimlerine munâferelerde tesadüf edilmektedir. Munâfere organizasyonları, bilhassa İslam sonrasında gelişecek olan edebî tartışmaların filizlenmesine olanak sağlamıştır. İlk munâferelerin oldukça erken bir dönemde düzenlendiği düşünülmektedir.[1]
Etimoloji
Munâfere kavramı, muhtemelen nefer sözcüğünden türetilmiştir. Çünkü eski Araplar birbirlerine karşı sayı üstünlükleriyle övünürken, "Hangimiz nefer açısından (sayıca) üstünüz" diye sormaktadır. Benzer bir ifadeye Kur'ân'da da rastlamak mümkündür. Arapların kendi çokluklarıyla övünmelerini ifade etmek için kullanılan farklı bir kelime de tekâsurdür.[1]
İleri okumalar
Esat Ayyıldız, Klasik Arap Şiirinde Emevî Dönemine Kadar Hiciv. Ankara: Gece Kitaplığı, 2020. s. 113-118.
Kaynaklar
- Esat Ayyıldız, Klasik Arap Şiirinde Emevî Dönemine Kadar Hiciv. Ankara: Gece Kitaplığı, 2020. s. 113-118.