Nilüfer Rahmani

Nilüfer Rahmani (Farsça: نیلوفر رحمانی, doğum 1992) Afganistan tarihinde ilk kadın sabit kanat hava kuvvetleri pilotu ve 2001 yılında Taliban'ın düşüşünden bu yana Afgan ordusundaki ilk kadın pilottur. Ailesinden ölüm tehditleri almasına rağmen, eğitimini tamamlamak için yılmadı ve 2015 yılında ABD Dışişleri Bakanlığı'nın Uluslararası Cesur Kadınlar Ödülünü kazandı.[1]

Nilüfer Rahmani
Kendi dilinde ismi Farsça: نیلوفر رحمانی
Doğum 1992 (28-29 yaşında)
Kabil, Afganistan
Meslek Pilot
Tanınma nedeni İlk Afgan kadın sabit kanat pilotu

Hayatı ve kariyeri
2.Lt Nilüfer Rahmani, 14 Mayıs 2013'te Afganistan'daki Shindand Air Base'de düzenlenen bir törenle pilot kanatlarını almadan hemen önce lisans pilot eğitiminin diğer dört mezunuyla birlikte duruyor.

Rahmani 1992 yılında Afganistan'da doğdu. Çocukluğundan beri pilot olma hayalini kurdu ve uçuş okuluna devam edebilmek için yaklaşık bir yıl boyunca İngilizce eğitimi aldı.[2] 2010 yılında Afganistan Hava Kuvvetleri Eğitim Programına girdi ve Temmuz 2012'de ikinci bir teğmen olarak mezun oldu.[1]

Sovyet dönemindeki iki kadın helikopter pilotu, babasıyla birlikte Rahmani'nin başarısı için ilham kaynağı oldu.[3][4] Onun ilk tek uçuşu Cessna 182 uçağıyla oldu. Daha büyük uçaklarla uçuş yapmak istediği için, ileri uçuş okuluna gitti ve C-208 askeri kargo uçağını uçurdu.[5] Kadınların geleneksel olarak ölü ya da yaralı askerleri nakletmeleri yasaklanmıştır; Ancak Rahmani, bir görevde indiği sırada yaralı askerleri keşfettiğinde emirlere meydan okudu. Onları hastaneye götürdü, eylemlerini amirlerine bildirdi.[6]

Başarıları duyurulduğunda Yüzbaşı Rahmani'nin ailesi ve kendisi hem diğer aile bireyleri hem de Taliban tarafından hırsını ve kariyer tercihlerini kabul etmediklerinden dolayı tehdit edildiler. Aile birkaç kez taşınmak zorunda kaldı.[1] Ancak Rahmani kararlı ve daha iddialı bir şekilde C-130 uçağını kullanmak ve diğer kadınlara ilham vermek için bir uçuş eğitmeni olmayı hedefledi.[4] 2015 yılında ABD Hava Kuvvetleri'yle birlikte C-130'lar konusunda eğitim almaya başladı ve programı Aralık 2016'da tamamladı ardından Amerika Birleşik Devletleri'nde sığınma talebinde bulundu.[7]

Kaynakça
  1. "Biographies of 2015 Award Winners". U.S. State Department. Mart 2015. 6 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2015.
  2. Jawad, Sayed (16 Mayıs 2013). "First Female Afghan Air Force pilot graduated in 30 years". Khaama Press. 27 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2015.
  3. "MilitaryFirst Afghan female pilot aims to soar". newscentral. 10 Mart 2015. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2015.
  4. Kovach, Gretel C. (10 Mart 2015). "Pilot Breaks Gender Barrier". U-T SanDiego. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2015.
  5. Lebron, Jennifer (13 Mart 2015). "First Afghan Woman Pilot Flies with Blue Angels". US Navy. 16 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2015.
  6. Naso, Bridget (9 Mart 2015). "Groundbreaking Female Afghan Pilot Inspires in San Diego". NBC San Diego. 15 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2015.
  7. Stancati, Margherita (24 Aralık 2016). "First Female Pilot in Afghanistan Requests Asylum in U.S." The Wall Street Journal. 4 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2016. Now, more than three years after she earned her wings, the 25-year-old Afghan air force pilot hopes to start a new life in the U.S. where she has applied for asylum, saying her life would be in danger if she returns home.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.