Otium
Otium, Latince "barış" ya da "boş zaman" anlamına gelen sözcük.
Latinler, canları istemediği hâlde, yaşamlarının geleceği için yapmak zorunda oldukları işlerden hoşlanmadıklarından zorunlu işlerden oluşmayan vakit ve uzama, hem toplumsal hem de içsel barış anlamına gelen (İngilizce'deki peace kelimesi gibi) otium adını vermişlerdi. Birçok kadim metin bize, o vakitlerde otium'un değerinin bilinerek yüceltildiğini gösterir. Zaten o nedenle de otium"un dışında kalanı kelimenin olumsuz hâliyle, "nec otium diye isimlendirmişlerdir. İngilizce, Fransızca vb. dillerden birini bilenler "negociant", "negociation" gibi sözcüklerinin anlamlarının ticaretle ya da her türlü tecimsel ilişkilerle, işlerle ilgili olduklarını bilirler.
Bu sözcüklerin nec otium'dan gelmiş olmasını bir tesadüf olarak görmemek gerekir. Ticaret de, o zaman için, mecburiyetten yapılan, aslında gönülden istenmeyen bir uğraştı. Horatius, zenginlik ve gücün asla otium'dan daha değerli olduğunu düşünmediğini anlatır.